Κάνε στην άκρη
Μου κλέβεις τ’ Οξυγόνο
Ω! Προθυραία Εκάτη
Δείξε
Δείξε στο θρασίμι το ανθρωποβόρο
Που κλαίγεται στη Γέφυρα την περιθανάτια
Σε στενορύμια έχωσες το Μυαλό
Δείξ’ του τo asha του Διαβάτη
Δείξε στον μεθυσμένο Άνθρωπο
Δείξ’ του το άγγιγμα στα Κβάντα
Απαραίτητος θες να ‘σαι
Σε μια Ζωή οποιαδήποτε
Αρκεί ο Βίος ο ωχρός σε φέρετρο απαστράπτον
Το Άνω και το Κάτω
Φορτίζω το αλυσσοπρίονο να σου κόψω τα Νύχια
Πρόγονε με τα home made δισκάκια
Ένεκα της μήτρας του Κόσμου
Της ανέραστης
Μπορεί και να περισσεύω
Το Όμορφο και το’Άσχημο
Φούσκωσε η Θάλασσα
Και κόλλησε το μπλουζί στα κορμί μου
Hand made βυζάκια
Ξέρω! Σε ξετρελαίνει
Στη Φαντασία σου ανελέητοι Ατρείδες
Αξίζουν το κούρσεμά τους
Χαμένες Απολαύσεις στα δόντια του Θηρίου
Βάλε στον κρόταφό μου το περίστροφο
Και στο λαιμό Κοπίδι
Κουνάβια ρίξε πρόστυχα στο κατόπι
Ω! Προθυραία Εκάτη
Δείξε
Δείξε στον κουτοπόνηρο Άνθρωπο
Πως να ανυπακούει
Ν’ ανυπακούει στην απαγορευμένη Ώρα
Θήραμα στις παγίδες να μην στέκει
Πέρα από Βάλτους
Το Βλέμμα ν’ αντικρύζει
Αιώνια Ζωή
Αιώνια Ζωή!
Αιώνια Ζωή…
Το Ον
Το Ον το κυκλικό
Με Άξονα κεκλιμένο
Κανείς απ’ τη Μανία δεν με «προστάτεψε»
Πυρός του ακαταβλήτου τη Μανία
Φωτόνιο
Στοιχείον άμεμπτον
Ξεθυμασμένοι Εραστές
Φωτόνιο
Στοιχείον άμορφον
Τα Πάντα που δαμάζει
Το Ον το κυκλικό
Με Άξονα κεκλιμένο
Ακούμπα πάνω στα βυζιά μια πρέζα
Μη κι η Περιστροφή αρχίσει
