Ρίξε λάδι στη Φωτιά
Το Χάος είναι στολίδι
Ω! Προθυραία Εκάτη
Δείξε
Δείξε στον αποστειρωμένο Άνθρωπο
Τον Άνθρωπο τον τυφλωμένο
Δείξ’ του τον Κόσμο τον Αγέννητο
Και το Ανόλεθρο του Κόσμου
Ύλη και αντί-Ύλη
Τραμπαλίζονται στον Ιδρώτα
Το άγονο Κενό δείχνει συμπαγές
Στέρεο
Μα δεν είναι
Δεν είναι
Δες τη σύγκρουση και το Νείκος
Ερμητικά κλειστά
Κλειστά
Η Φύσις εντέλλεται
Θεούς εντέλλεται
Θεούς, Ανθρώπους και Στοιχεία
Ω! Προθυραία Εκάτη
Δείξε
Ξερίζωσε τα μαστάρια που βυζαίνει
Αιμόφυρτος κι Ημι-λιπόθυμος
Στο ρωγοβύζι Έρμαιος της «Αγάπης»
Δος του φτερά Οργής
Μεταβολής σπαθιά και δόρατα
Στεφάνι να φορέσει στα μαλλιά του
Ακονίζει ο Χρόνος τη μασέλα του
Κι οι θλιβερές Υπάρξεις σπαργανώνουν
Την Καύλα τους σε εκπαιδευτική Τροχιά
Σε εξωσχολικές δραστηριότητες τη Νιότη
Καμιά Λευτεριά δεν αποκτήθηκε με «Ευγένεια»
Ξέρεις…
Χωρίς πολεμόχαρες Ιαχές
Νερό δεν άρπαξε Κανένας
Και Πέρδικα καμιά πίσω από τζάμι
Να κλαίγεται δεμένη με καλώδια
Για Δάση χαμένα και ανέγγιχτα
Ντιν-Νταν
Ντιν-Νταν
Δώδεκα τα μεσάνυχτα
Ω! Μα δεν ξέρω γιατί άγχεσαι
Τα flows του ρολογιού να ερμηνεύσεις
Η Σταχτοπούτα ήταν γυμνίστρια
Ποζάρει ηδονικά με τις ζαρτιέρες
Στο «αλληλέγγυο» σάρωμα του «Κράτους»
Και η Πεντάμορφη;
Και η Πεντάμορφη ευνούχος φεμνινίστρια
Πηδιόταν στα Ιδρύματα για καριέρες
Τσιμπούκι έπαιρνε του Τέρατος
Πίσω από τους βάτους
Θράσος και Μίσος αν δεν αλείψεις στο ψωμί
Χύσια δεν δικαιούσαι θαλασσόδερτα
Στη Θέση επικεντρώθηκες
Σίγουρος για τις συντεταγμένες να ‘σαι
Στης ματαιότητας τον Καβγά
Κι αποξενώθηκες απ’ τον Άξονα
Τον άξονα της Στροφορμής