Alexei Stakhanov:
Τα πρόσωπα ήταν κάτισχνα
Ρυτιδιασμένα
Τα μάγουλα ρουφηγμένα
Αντί για στομάχι υπάρχει ένας λάκκος
Πόδια σκελετωμένα
Με δυσκολία στο περπάτημα
Φοβήθηκα!
Φοβήθηκα να τους μοιάσω
Μ’ ακούςςςςς;;;;;;;;
~ ~ ~ ~
Υπηρέτρια:
Τα όπλα των τσάρων χρησιμοποιείτε
Τί άλλαξε;;
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Ήμουν κι εγώ Παιδί του Λιμού
Της Κολεκτιβοποίησης
Των μαζικών συλλήψεων
Παντού έβλεπες τα Παιδιά των Δρόμων
Στους υπονόμους
Στα κιόσκια υπαίθριων ανακοινώσεων
Στους νεκρικούς θαλάμους
Στα Νεκροταφεία
Στα ουρητήρια
Μετά μας μάζεψε η έφοδος
Η «Οσόμποε Σοβεστσάνιε» νομοθέτησε ότι στα 12 έτη
Μπορούσα να κριθώ «Ένοχη»
Κι αφού η μάνα μου είχε κλέψει κάτι σπόρους
Για να με ταΐσει
Κρίθηκα «συνεργός»
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Αν μιλήσεις στον διπλανό
Γίνεσαι υποκινητής ταραχών
Στην Ανα-Διαπαιδαγώγηση είναι όλα ένα παιχνίδι
Παιχνίδι βίαιο
Μηδενικού αθροίσματος…
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Κι όμως
Alexei Stakhanov:
Κι όμως
Αναρχικός:
Τα Πουλιά πάντα θα ερωτεύονται
Alexei Stakhanov:
Στην έκσταση της ανανέωσης
Αναρχικός:
Στο Μυστήριο της ωρίμανσης
~ ~ ~ ~
Emma:
Με προβλημάτιζε που οι αγορές γέμιζαν
Κρέατα
Ψάρια
Σαπούνι
Πατάτες
Ακόμη και παπούτσια
Πως έφταναν στην αγορά τα αγαθά;;
Και ποιός τα διακινούσε;;;
Αφού οι αγρότες πεινούσαν…
~ ~ ~ ~
Pabyeda:
Σε όσες μας πήραν τα μωρά
Παραφρονήσαμε
~ ~ ~ ~
Ψυχίατροι:
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πείνας σκλάβοι εμπρός-εμπρός
Το δίκιο απ’ τον κρατήρα βγαίνει
Σα βροντή σαν κεραυνός
~ ~ ~ ~
Sadraskaya:
Η Γη της Επαγγελίας
Δεν είναι παρά μόνο ένας Εφιάλτης
Yaraslaf:
Βιάζουν
Καταπιέζουν
Sadraskaya:
Εξευτελίζουν
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Ο πανίσχυρος Κεραυνός
Αναρχικός:
Η συντριβή της Πέτρας
Alexei Stakhanov:
Κι όμως
Αναρχικός:
Κι όμως…
~ ~ ~ ~
Γιατρός:
Μόνο όταν δεν υπήρχε τίποτα από τον όγκο του κώλου
Όταν δεν υπήρχαν πια οπίσθια
Και παρέμενε απλώς μόνο ένας κορμός
Να στηρίζεται σε δύο ραβδιά
Τότε μόνο!
Μπορούσα να χαρακτηρίσω τον κρατούμενο
Ως «ασθενή».
Αλλιώς κινδύνευα κι εγώ…
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Τα Δέντρα με το λευκό σάβανό τους
Αναρχικός:
Η κατήφεια
Και το Πάθος…
Alexei Stakhanov:
Μισο-Ανθρώπινα
Αναρχικός:
Μισο-Θηριώδη
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Χώρισες το ψωμί σε μερίδες;;
Κάποιος παραμονεύει να στο αρπάξει
Ένας Πομοετσνίκι
Σαν κι εμένα…
Ή το χλαπάκιασες μονομιάς;;
Είσαι τελειωμένος
Ένας Ντοχοντιάγκι
Σαν κι εμένα…
~ ~ ~ ~
Ψυχίατρος:
Πόσους να τσεκάρω για τρελλους;;
Δεν γινόταν
Στρατιώτης:
Όποιος δεν δουλεύει
Δεν τρώει
Είναι εχθρός του Κράτους
Alexander Berkman:
Τίποτα δεν ήταν όπως υποσχόταν…
~ ~ ~ ~
Pabyeda:
Yaraslaf!
Yaraslaf!
Yaraslaf!
Yaraslaffffffff…
Αρπάξατε την κόρη μου
Σε ποιό λαγκπούνκτ την κλείσατε;;;;
Να της διδάξετε την ανηθικότητα των κόντολάγκερ
Να ακολουθεί τον κτηνώδη κώδικα της Ιεραρχίας
Να ζει χωρίς οίκτο
Να μην γνωρίζει καν
Ποια Μάνα τη γέννησε…
~ ~ ~ ~
Ψυχίατρος:
Οι Γυναίκες γεννούν
Αλλά υπήρχε φόβος
Να συνηθίσουν να αγαπώσι τα παιδιά τους
Υπό ιατρικήν επιτήρησιν
Είναι καλύτερα!
Προστατεύεται ο «χρυσός τους ιδρώτας»…
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Μάτωσα!
Πάγωσα!
Υπέφερα!
Ξεπέρασα τα όρια παραγωγής
Στο όνομα της επανάστασης
Ένας απλός Ποβστάντσι
Πεινάω
Πεινάω
Πεινάωωωωωωωω…
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Τί σημαίνει
Τί σημαίνει
Τί σημαίνει εξάντληση;;
Ακόμη κι ο Ήλιος
Ποτέ δεν έστρεφε
Το βλέμμα πάνω μας
Τί σημαίνει ετοιμοθάνατος;;
Alexei Stakhanov:
Την τρομερή ώρα της Κρίσης
Αναρχικός:
Της Κρίσης
Alexei Stakhanov:
Κι όμως
Αναρχικός:
Κι όμως…
~ ~ ~ ~
Sadraskaya:
Μέρα – Νύχτα
Μέρα – Νύχτααααααα
Στο Λιμάνι έκανε κρύο
Οι ταλλυμάνηδες μας αγριοκοιτούσαν
24 ώρες
Φορτώναμε σιδηρογραμμές
Χτίζαμε τούβλα
Μέρα – Νύχτα
Μέρα – Νύχτα
Κάρφωνα συνέχεια
Μια σκαλωσιά
Κι αυτή έπεφτε
Έπεφτε
Έπεφτε
Ακούς!
Σκοτείνιαζε…
Άναβαν τα ηλεκτρικά φώτα
Όχι!
Δεν πρέπει να κοιμηθώ
Μέρα – Νύχτα
Μέρα – Νύχτα
Μέρα – Νύχτα
Αν δεν σηκώσω τη σκαλωσιά
Θα με πάρουν
Για «Προληπτική Θεραπεία»
Κάρφωνα συνέχεια
Έκλεψα λίγο μαύρο ψωμί
Πεινούσαααα…
Νύχτα – Μέρα
Νύχτα – Μέρα
Νύχτα – Μέρα
Νύχτα – Μέρα
Γυναίκες
Γυναίκες στα Ορυχεία
Με φτυάρι
Και αξίνες
Αμέσως άναβαν τα ηλεκτρικά φώτα
Παντού Κατάσκοποι
Σκοτείνιαζε
Σκοτείνιαζε
Σκοτείνιαζε
Σκοτείνιαζε…
~ ~ ~ ~
Φύλακας:
Επιθεωρούσα τη δουλειά των γυναικών
Η Σαντράσκαγια έκανε συνέχεια λάθη
Δεν ήταν αρκετό να της ελαττώνω την τροφή
Έπρεπε να την κλείνω και στο Πειθαρχείο
Όσο πιο ανυπάκουη γινόταν
Όσο πιο ανυπάκουη
Τόσο ηδονικότερη η εκσπερμάτιση
Πάνω στη λευκή της σάρκα
Με έφτυνε
Και έλεγε πως σιχαινόταν
Απαγόρευσα εντελώς την τροφή στο Κελί της
Πέθανε από πελάγρα
Την είχα ερωτευτεί……
Πήρα προαγωγή
Και έγινα Φύλακας…
~ ~ ~ ~
Sadraskaya:
Θέλω το παιδί μουυυυ…
Κάρφωνα συνέχεια μία σκαλωσιά
Σκοτείνιαζε κι αυτή έπεφτε
Σκοτείνιαζε κι αυτή έπεφτε
Κάρφωνα συνέχεια μία σκαλωσιά
Σκοτείνιαζε κι αυτή έπεφτε
Σκοτείνιαζε κι αυτή έπεφτε…
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Στο κρεβάτι δίπλα μου
Η Sasha
Ξυ-πόλητη
Και νεκρή
Και νεκρή
Και νεκρή…
Φοβάμαι!
Μαμά
Μαμά
Μαμά
Μαμάαααααα…
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Σαν αποξηραμένο δείγμα ανθρώπου
Γατζωμένο στ’ απομεινάρια
Της ανθρώπινης κατάστασης
Emma:
Δεν μπορώ να μου το συγχωρήσω
Μου τα είπες από την αρχή…
~ ~ ~ ~
Άνδρας:
Νομίζεις μας κολακεύει;;
«Κοινό Αίσθημα»
Στο ίδιο σκηνικό;;
Γυναίκα 2η:
Πάντα μ’ ένα μοιρολατρικό απόφθεγμα στη Γλώσσα!
Γυναίκα 1η:
Χμ!
Υπερβολικά πικραμένα
Γυναίκα 3η:
Ο «σχεδόν πόλεμος»
Γυναίκα 2η:
Με τον αδιέξοδο Ψίθυρο της Καρδιάς;;
Γυναίκα 1η:
«Στην Υγειά» μου πίνουν Καταδότες
Άνδρας:
Τα σπλάχνα του Πόνου μονίμως γόνιμα
Γυναίκα 1η:
Περίμενα να δω πότε θα έλειπαν οι Γείτονες
Γυναίκα 3η:
Με το τεράστιο Bulldog
Γυναίκα 2η:
Να ξεγλιστρήσω
Άνδρας:
Εμένα ποτέ δεν με γαύγιζε…
~ ~ ~ ~
