Φύλακας:
Πέθαιναν συνέχεια στρατοπεδευμένα παιδιά:
πνευμονία
φυματίωση
δυσεντερία
Ήταν πανεύκολο να με εντάξουν
Στην εσωτερική κοινωνική ιεραρχία
Να μου αναθέσουν την επίβλεψη και τη διαχείριση
~ ~ ~ ~
Emma:
Γιατί ένας Αναρχικός κρύβεται στην «επαναστατική Ρωσία»;;
Αναρχικός:
Οι Μπολσεβίκοι έχουν σφετεριστεί τα πάντα
Είμαι καταδικασμένος σε θάνατο
Emma:
Είπαν έχει καταργήθηκε η Θανατική Ποινή
Άλλα διάβαζα στα βιβλία και στα άρθρα
Αναρχικός:
Και πίστεψες τους «Πλανόδιους εμπόρους της Επανάστασης»;;
Οι φυλακές είναι γεμάτες από αγρότες
~ ~ ~ ~
Emma:
15 ολόκληροι μήνες
Χρειάστηκαν
Να καταλάβω τι γίνεται
Νέοι χαλκάδες
Βάραιναν στα Όνειρά μου
Πολεμούσα την απογοήτευση με κάθε τρόπο
Δεν μπορούσα να παραιτηθώ
Αλλά μπροστά μου απλωνόταν
Το εφιαλτικό κράτος των Μπολσεβίκων
Εξευτέλιζαν
Καταπίεζαν
Βίαζαν
Sadraskaya:
Νέοι χαλκάδες
Βάραιναν στα Όνειρά μου
Emma:
Διέλυαν
Κάθε επαναστατική πνοή…
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Το έδαφος είναι πιο ζεστό
Από τα κρύα τους χέρια
~ ~ ~ ~
Σύζυγος Zorin:
Θα δημοσιεύσεις ονόματα Κομμουνιστών;
Zorin:
Κανείς δεν θα σε πιστέψει
Emma:
Δεν θα συσκοτίσω την αλήθεια
Η σιωπή είναι συγκατάθεση στα εγκλήματα
Δεν θα παραδώσω όμως κι ανθρώπους
Στο έλεος της TCHEKA
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Ξαφνικά
Ένα σκοτεινό δωμάτιο
Με πολλούς μαλόλετκι
Στιβαγμένους
Μου πήραν τα δακτυλικά αποτυπώματα
Επειδή η μαμά ήταν «ταξικός εχθρός»
Αφού είχα πάρε-δώσε μαζί της
Ήμουν κι εγώ
«Κοινωνικά επικίνδυνο στοιχείο»
~ ~ ~ ~
Γιατρός:
Πόσο;;;
Φύλακας:
48
Αναρχικός:
Πεινάω!
Θέλω Φύλλο πορείας για Αναρρωτήριο
Φύλακας:
Γδυθείτε!
Γιατρός:
Γδύσου!
Anus znaet
Ο Κώλος ξέρει
Δεν είναι ώρα ακόμη
Κι εκτός αυτού
Δεν είμαι το φιλάνθρωπο αντίβαρο
Που φαντάζεσαι
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Η μερίδα φαγητού δεν επαρκούσε ποτέ
Είχα βα-ρε-θεί
Τα λουκάνικα αίματος…
Έβλεπα συνέχεια στη θέση των ματιών
Κοιλότητες
Ή βαθουλώματα…
Γι’ αυτό είσαι εδώ;;
Αναρχικός:
Η ποινή ήταν δέκα χρόνια.
«Κεφάλαιο χαμηλής απόδοσης» πια
Σωστά μάντεψες!
Alexei Stakhanov:
Εγώ!
Δικαιούμαι όχι απλώς διπλάσια ποσότητα τροφής
Αλλά ορθολογική αξιοποίηση εργασίας
Αναρχικός:
Μα στο ίδιο Κελί είσαι
Μαζί μου!
Ρουφιάνε
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Εκείνο το παγωμένο βράδυ είχα μόνο 15 κιλά δέρμα
Εσωτερικά όργανα
Και εγκέφαλο…
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Εδώ και η αναπνοή σου περνά από λογοκρισία!
Emma:
Μα!
Μα η επανάσταση δεν έχει και βία;;
Αναρχικός:
Πήγαινε να μοιράσεις ένα φυλλάδιο του Kropotkin
Και θα δεις
Emma:
Όχι!
Όχι!
Δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο κατηγορητήριο
Αναρχικός:
Πρώτα απ’ όλα
Φύγε απ’ το σπίτι του Σοβιέτ
Πήγαινε κάπου έξω
Να ζήσεις μόνη σου
Και θα βρεις τα επιχειρήματα που χρειάζεσαι
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Η αγαπημένη μου «χλέμπουσκα»
Το ψωμάκι μου
Να παρατείνω την ηδονή
Την ηδοβή σε κομμάτια
Η Πείνα καταστρέφει την Ψυχή
Οι ώρες δεν περνούν
Και το μυαλό έχει κολλήσει
Έχει κολλήσει το μυαλό
Έχει κολλήσει…
Σκέφτεσαι μόνο τα ψίχουλα
Πως να τα κάνεις μικρές μπαλίτσες
Να παρατείνω την κατανάλωση
Και την ηδονή…
~ ~ ~ ~
Τσιγγάνα:
Μπορώ να σε καταδώσω για «παράνομο ανθρωπισμό»
Emma:
Η γυναίκα αιμορραγεί
Τσιγγάνα:
Της άξιζε
Αναρχικός:
Ήταν συνεργάτιδα του Κουμ
Υπηρέτρια:
Κάνει τόσο κρύο…
Τσιγγάνα:
Μπορείς να προσεύχεσαι ελεύθερα
Την άλλη φορά όμως
Φρόντισε να σ’ ακούει μόνο ο Θεός
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Δεν ήταν ο Κόκκινος Στρατός
Εμείς!
Οι Ποβστάντσι εξεγερθήκαμε
Ξέρεις ποιός Νορμίροβσικ μου καθορίζει τη νόρμα;;
Ευγενείς απ’ την αυλή του Τσάρου
Προσλαμβάνουν κι απολύουν
Δίνουν ή στερούν τις μερίδες ψωμιού
Τιμωρούν ή με στέλνουν στην Cheka
Για «αντεπανάσταση»
Χα Χα Χα
Και να φανταστείς
Δεν ήμουν καν Οτκάζτσικ
Ήμουν διακεκριμένος Οτλίτσνικ…
Χα Χα Χα
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Πόσο ζυγίζει αυτή η μερίδα;
Στρατιώτης:
Όσο είναι κανονισμένο
Alexei Stakhanov:
Να ζυγιστεί ξανά
Στρατιώτης:
Η σοβιετική εξουσία σε ποτίζει και σε ταΐζει
Και δεν είσαι κι ευχαριστημένος;;
~ ~ ~ ~
Αναρχικός:
Αν απλώσεις να φας
Γίνεσαι ταξικός εχθρός
Η Πείνα είναι Κίνητρο για δουλειά
Είναι όμως και τιμωρία
Alexei Stakhanov:
Είπα ένα ανέκδοτο εν ώρα εργασίας…
Μου έδωσες υπόσχεση όμως!
Όλη η οικουμένη θα διαβάζει για μένα
Αναρχικός:
Άρπαξε το μαχαίρι απελπισμένε
Alexei Stakhanov:
Εκδικήσου για τις προσβολές
Αναρχικός:
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε
Alexei Stakhanov:
Δεν έχουμε καμιά ελπίδα
Αναρχικός:
Δεν έχουμε καμιά σωτηρία
Alexei Stakhanov:
Είμαστε τα Πλήθη
Αναρχικός:
Των Ξοφλημένων
~ ~ ~ ~
Emma:
Δεν μπορώ!
Να γίνω εξάρτημα αυτού του διαβολικού μηχανισμού
Η Ιστορία δεν είναι παράθεση γεγονότων
Η ανθρώπινη διάσταση δίνει τον παλμό
Κι όσοι μετείχαμε
Είδαμε το Όραμα μας
Να βιάζεται και να γκρεμίζεται
~ ~ ~ ~
Emma:
Πορνεία κι «επαναστατημένη» Ρωσία;;
Δεν θέλω να πιστέψω αυτή τη φρίκη…
Alexander:
Ας έρθει μαζί μας στην Astoria
Emma:
Στο Σπίτι του Σοβιέτ οι μερίδες είναι πλουσιότερες
Παντού ερείπια πια στο Πέτρογκραντ
Σπίτια ρημαγμένα
Δρόμοι έρημοι
Άνθρωποι περιφέρονται σαν Ζωντανοί-Νεκροί
Ακόμη και τα νεκροταφεία είναι αφρόντιστα…
~ ~ ~ ~
Φύλακας:
Τα Κορμιά είναι κρατική περιουσία
Θες να πας ακόμη πιο βαθιά;;
Δολιοφθορά στην περιουσία του Κράτους;;;
Γιατρός:
Οι Κλινο-Ημέρες είναι χαμένες μέρες
Κι εξ’ άλλου είπα
Είναι νωρίς!
Το Έρμα δεν αδειάζει για του Ψύλλου το Πήδημα!
Δεν θα μας μείνει κανείς για δουλειά
Η άρνηση εργασίας είναι έγκλημα
~ ~ ~ ~
Emma:
Δεν είναι ώρα να πιστεύω τέτοιες ιστορίες
Πρέπει να περιμένω…
