Γυναίκα 1η:
Με τον Renard
Παίζαμε στην ίδια γειτονιά
Γυναίκα 2η:
Πάνε Χρόνια που πέθανε..
~ ~ ~ ~
Μελετήστε στο pdf κάποιες πληροφορίες
Δείτε τη χρησιμοποιούμενη βιβλιογραφία
Και τα ονόματα των συντελεστών
Γυναίκα 3η:
Χωρίζαμε το Τοπίο…
Άνδρας:
Σε blockchain
Γυναίκα 2η:
Πάνε Χρόνια που πέθανες…
Γυναίκα 1η:
Φορτίζαμε στην ίδια
5G Κεραία
Γυναίκα 2η:
Πάνε Χρόνια που πέθανα
Ακούω τι σκέφτεσαι
Γυναίκα 1η:
Δεν σκέφτομαι
Ώσπου μαύρισαν τα Φύλλα του
Άνδρας:
Τον παράτησες εκεί και έφυγες
Γυναίκα 1η:
Τον παράτησα εκεί και έφυγα…
Πάψε!
Γυναίκα 3η:
Του έδωσες και Ξύδι
Γυναίκα 1η:
Του έδωσα και Ξύδι…
Άνδρας:
Να πιει, όταν διψούσε
Γυναίκα 1η:
Να πιει, όταν διψούσε…
Άνδρας:
Όταν σου ζητούσε νερό
Γυναίκα 1η:
Όταν μου ζητούσε νερό…
~ ~ ~ ~
Alexander:
28 μέρες φυλακισμένοι στο αμπάρι του Buford
Συνωστισμένοι
Σ’ αυτή την υγρή και βρωμερή ατμόσφαιρα
Emma:
Ανυπομονώ Alexander
Να δω τη «μάτουσκα Ρωσία»
Τον «Ρώσο ντουμπινούσκα»
Φύλακας:
Говнюк
Τιποτένιοι!
Να αξιολογηθεί η ανθρώπινη Ύλη
Να δηλωθεί άμεσα ως
Γιατρός:
«Ικανότητα σωματικής εργασίας»
Φύλακας:
Στους στατιστικούς Πίνακες
Ανέβα!
Γιατρός:
Πόσο;;;
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Ψάχνω τη μαμά
Με λένε Pabyeda
Έτσι είπαν
Αλλιώς με φώναζε η μαμά
~ ~ ~ ~
Emma:
Και το Θαύμα που πήρε σάρκα και οστά
Alexander:
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά
Emma:
Τα πιο ανολοκλήρωτα ακόμη νεανικά μας όνειρα
Alexander:
Το Όραμα της ανθρώπινης «αδελφοσύνης»
Emma:
Η «Κοινωνική Επανάσταση»
Θα μπορούσα ν’ αφήσω την καρδιά μου Alexander
Θυσία στα πόδια της…
~ ~ ~ ~
Γιατρός:
Μέσα από το αγκαθωτό συρματόπλεγμα
Οι άνθρωποι ήταν απλώς σώματα
Σώματα ξυρισμένα
Και γυμνά
Σε υποχρεωτική
Ατομική καραντίνα
Εκεί ήταν πανεύκολος ο εξευτελισμός των κρατουμένων
~ ~ ~ ~
Σύζυγος Zorin:
Οι ιδέες της ισότητας και της αγάπης
Που δίδαξε ο Ναζωραίος
Zorin:
Πραγματώνονται τώρα στη Ρωσία
~ ~ ~ ~
Pabyeda:
Κυκλοφορώ μόνο με το Φυλλάδιο Εργασίας
Πιστοποιεί την παραγωγικότητα
Σε ποιο δωμάτιο μένω
Πόσες φορές με συνέλαβαν
Αν είμαι «ταξικός εχθρός»
Ή «anti-κοινωνικό στοιχείο»
Όπως η Κίτρινη Κάρτα στο τσαρικό καθεστώς
Για τις πόρνες
Χωρίς αυτό δεν κάνεις βήμα
~ ~ ~ ~
Alexander:
Ο Zorin μας λέει ψέμματα
Emma:
Είναι σίγουρο ότι μας εξαπατά
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Το Παν
Είναι η Πίστη στην Ιδεολογία
Μου είχαν υποσχεθεί πως «θα αλλάξαμε τον Κόσμο»…
Alexander:
Οι Κόκκινοι Φρουροί συλλαμβάνουν όποιον βρουν
Emma:
Χιλιάδες άνθρωποι εξεγέρθηκαν
Alexander:
Χωρίς να συναινέσουν ποτέ στην κυριαρχία των Μπολσεβίκων
~ ~ ~ ~
Φύλακας:
Έκανα τατουάζ
Άφηνα μακρυά Νύχια
Και ακάθαρτα
Ένας ugolovniki
«Υπότροπος Εγκληματίας»
Παντού υπήρχαν Στρατόπεδα με «χαμηλής αξίας» άτομα
Μπορούσα να βασανίζω χωρίς καμία Τύψη…
~ ~ ~ ~
Emma:
Γιατί κατηγορείσαι;;
Τσιγγάνα:
Για νομαδική ζωή
~ ~ ~ ~
Emma:
Δύσκολα παραιτούμαστε
Απ’ τα μεγάλα μας όνειρα…
Ήρθα στη Ρωσία γεμάτη ελπίδες
Να βρω μια χώρα νεογέννητη
Με το λαό δοσμένο στην επαναστατική ανοικοδόμηση
~ ~ ~ ~
Emma:
Γιατί τόσα στρατόπεδα συγκέντρωσης;;
Zorin:
Οι σκοτεινές πλευρές είναι δικαιολογημένες
Ψυχίατρος:
Ο Νικολάι Λένιν, κυρία, είναι ιδιοφυΐα!
Αυτός συνέλάβε τον «επιστημονικό έλεγχο»
~ ~ ~ ~
Alexei Stakhanov:
Το ανθρώπινο Κεφάλαιο
Πρέπει να δουλεύει
Μέχρι να φθαρεί
~ ~ ~ ~
Σύζυος Zorin:
Οι Αναρχικοί διέλυσαν τη Συντακτική Συνέλευση
Zorin:
Υπάρχουν και κάποια προβλήματα
Alexander:
Όχι και «προβλήματα»
Μια μηχανιστική θεωρία είναι ο μαρξισμός
Emma:
Στην υποδούλωση του ανθρώπου αποσκοπεί
Alexander:
Οι Μπολσεβίκοι είναι προσκολλημένοι στην εκβιομηχάνιση
Emma:
Παρεμποδίζονται εντελώς οι Αγρότες
Alexander:
Πώς γίνεται να εξεγείρεσαι
Και μετά να οργανώνεις ξανά την εξουσία
Σύζυος Zorin:
Ο ίδιος ο Lenin
Θρηνεί!
Zorin:
Για την «αναγκαιότητα του πολεμικού κομμουνισμού»
Σύζυος Zorin:
Με «Αγάπη» αυτή τη φορά
Emma:
Με την «Αγάπη» υποδουλώνουμε άλλωστε
Και τυραννούμε αποτελεσματικότερα
~ ~ ~ ~
Pabyeda:
Μικρή μου Yaraslaf
Η Οχράνα που έγινε Cheka
Βλασοβίτες
Σταχανοβίτες
Μπολσεβίκοι
Ένας Κολχόζνικ τρώει απ’ όλους ξύλο
Ψυχίατρος:
Το Βιβλιάριο Εργασίας σου είναι ξεκάθαρο
«Απολύθηκες για sabotage του πλάνου παραγωγής»
~ ~ ~ ~
Sadraskaya:
Κι εδώ τί είναι;;
«Επαναστατικό Δικαστήριο»;;;
Ψυχίατρος:
«Προληπτική Θεραπεία»
Sadraskaya:
«Θεραπεία» από τί;;;
Θέλω να δω το παιδί μου…
Ψυχίατρος:
Ξέχασες ότι κοιμήθηκες;;
Στην Ξύλινη Παράγκα
Sadraskaya:
Κλέψατε το παιδί μου
Ψυχίατρος:
Τα παιδιά ανήκουν στο Παραγωγικό Κέντρο
~ ~ ~ ~
Yaraslaf:
Θυμάμαι τη μαμά
Στη ραπτομηχανή
Της ζητούσα βελόνα και κλωστή
Θυμάμαι τη μαμά
Κουβαλούσε πέτρες
Στις ράγες του τραίνου
Έπεφτε συνέχεια κάτω
Αλλά με αγκάλιαζε…