Κι ό,τι σ’ αλλοφροσύνη έριχνε χωρίς ν’ αποτελειώνει.
Γύρω στιχοπλόκοι κοντόφθαλμοι να εικάζουν αιτιάσεις∙
To 1941 δημιουργείται η «Ιταλοελληνική Ανώνυμη Εταιρεία Εμπορίου=Sacig», η οποία φέρεται ως διαχειριστής των αποθεμάτων τροφίμων και έκανε ύποπτες κινήσεις κεφαλαίου.
Αναλόγως το 1942 οι Γερμανοί προβαίνουν σε σύσταση της «Γερμανοελληνικής Εταιρείας Συμψηφιστικού Εμπορίου=Degriges», επιτετραμμένη να επιβάλει δασμούς σε όλες τις εξαγωγές, με μόνη εξαίρεση το τρόφιμα που εξοφλεί η Γερμανία με γερμανικά μάρκα.
Στον αντίποδα στη βουλγαρική ζώνη, η οποία περιελάμβανε μόνο το 11% του πληθυσμού και το 15% του εδάφους, διέθετε το 40% της παραγωγής σιταριού, το 60% της σίκαλης, το 50% των οσπρίων και το 80% του βουτύρου, προϊόντα που πρωταγωνιστούσαν στην ελληνική διατροφή. Οι Βούλγαροι χρησιμοποιούν την διάθεση τροφίμων για να δηλώσουν οι πεινόντες Έλληνες ότι είναι Βούλγαροι, μέτρο που εφαρμόστηκε σε όλη την Μακεδονία και την Θράκη, κυρίως σε περιοχές πέραν της κατοχή τους. πανομοιότυπα ενεργούν στο Άγιον Όρος χρησιμοποιώντας την Βουλγάρικη μονή του Ζωγράφου.
Η Ορθόδοξη εκκλησία και ο Ερυθρός σταυρός οργανώνουν συσσίτια για τους πεινασμένους «υπό την αιγίδα» μεγαλοβιομηχάνων και της αριστερής οργάνωσης «Εθνική Αλληλεγγύη». Συστήνεται η «Ουδέτερη Επιτροπή» για την παραλαβή-διαχείριση-διανομή των τροφίμων με την προτροπή του «Διεθνούς Κομιτάτου Ερυθρού Σταυρού», στην οποία ορίζονται διπλωμάτες Σουηδοί-Ελβετοί προς «αποφυγή ένθερμου ενστίκτου»:
-
έδρα της Επιτροπής ήταν η Παιδαγωγική Ακαδημία Μαράσλειος, στο προαύλιο του κτηρίου Γερμανοί έκαναν ασκήσεις και μερικές φορές βολές
-
το τμήμα επιθεωρήσεων ήταν στην οδό Κολοκοτρώνη
-
στην Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή υπήρχαν τμήματα για παιδικές ηλικίες-περίθαλψη-φαρμακείο
-
σε οίκημα του χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων στον Πειραιά ενεργούσε βιομηχανικό τμήμα
-
οι αποθήκες της Επιτροπής χωρούσαν 40.000 τόνους εμπορευμάτων
-
η Γαλλική ήταν η επίσημη γλώσσα επικοινωνίας και διεκπεραιώσεων, στην αλληλογραφία γινόταν και χρήση της Γερμανικής και Ιταλικής γλώσσας. Η Μεταφραστική υπηρεσία της Επιτροπή βρισκόταν αντιμέτωπη με εξαιρετικά μεγάλο όγκο εργασίας προς επιτέλεση.
-
το ωράριο εργασίας Οκτώ το πρωί ως Δύο και μισή το μεσημέρι αλλά μετατράπηκε σε Οχτώ με Μία ένεκα περιορισμένω αντοχών λόγω Πείνας. Η πρόσληψη του προσωπικού γινόταν με κριτήριο συστάσεις και συμπλήρωση ερωτηματολογίου. Η αμοιβή ήταν υψηλότερη αυτής των Δημοσίων Υπαλλήλων και συμπεριελάμβανε χορήγηση συμπληρωματικών μερίδων τροφίμων.
-
τα Τμήματα επιλαμβάνονταν του Επισιτισμού της πρωτεύουσας-του Επισιτισμού της Επαρχίας-γενικού Προγραμματισμού και Συντονισμού-Υπηρεσιών σχετικά με τις Βιομηχανίες-Περίθαλψης παιδιών και αρρώστων-Οικονομικών διευθετήσεων, παραγγέλθηκαν αυτοκίνητα Ford-Chevrolet-Volvo με έξοδα της ελληνικής πολεμικής περίθαλψης!
Το «Radmanso» ήταν το πρώτο πλοίο που ναυλώθηκε-φορτώθηκε από την Χάιφα και διέσπασε τον ηπειρωτικό αποκλεισμό στις 11/3/1942 δίνοντας τη σκυτάλη:
-
στο «Sicilia» που έφυγε από την Ν Υόρκη στις 28/3/1942 με 2.288 τόνους σιτάρι
στο «Hallaren»
-
στο «Stureborg», το οποίο βυθίστηκε από τους Ιταλούς.
-
στο «Έρως», το πρώτο πλοίο που θα ξεφόρτωνε στην Θεσσαλονίκη αρχές του 1943 αλλά παρασύρθηκε από τα ρεύματα και βυθίστηκε στις Κυκλάδες
-
στο «Καμέλια», προσέκρουσε σε νάρκη και ρυμουλκήθηκε σε τουρκικό λιμάνι
-
στο «Φένια», προσέκρουσε επίσης σε νάρκη και βυθίστηκε
Τα πλοία που έλαβαν μέρος ονομάστηκαν «Λευκός Στόλος», βαμμένα λευκά με δύο μεγάλους κόκκινους σταυρούς στο κατάστρωμα, το όνομα του πλοίου και από κάτω η λέξη «Σουηδία» και ένα μεγάλο κόκκινο σταυρό στην μέση σε κάθε πλευρά του πλοίου και κάθετες ταινίες με τα σουηδικά χρώματα στην πλώρη και την πρύμνη. Διένεξη υπήρχε σχετικά με την πορεία που θα ακολουθούσαν αυτά τα πλοία, οι Γερμανοί ήθελαν πορεία νότια των Αζορών-οι Άγγλοι ήθελαν πορεία βόρεια των Αζορών. Η λύση δόθηκε ως συμβιβαστική από τους Σουηδούς: «η πορεία αυτή γινόταν γνωστή στους εμπόλεμους, έπλεαν ολόφωτα την νύχτα το ένα πίσω από το άλλο, στο Γιβραλτάρ γινόταν έλεγχος από τους Άγγλους, στην Μεσόγειο γινόντουσαν αναφορές στους Ιταλούς, περνούσαν τον πορθμό της Μεσσήνης, μετά την απόβαση των συμμάχων νότια της Σικελίας, έκαναν τον γύρω της Κρήτης, Καστελόριζο, Μ Ασία, Πειραιά όπου έκαναν έλεγχο οι Γερμανοί και το πλήρωμα έμπαινε σε καραντίνα».
Αρκετοί διαβλέπουν το επισιτιστικό πρόβλημα ως «ευκαιρία πλουτισμού», στον Πειραιά εγκαινιάζονται αλευρόμυλοι, οι οποίοι αποκτούν τη φήμη των «καλύτερων στα Βαλκάνια». Οι Μύλοι του Αγίου Γεωργίου που είχαν ιδρυθεί το 1928 από επτά Έλληνες από τη Μικρά Ασία στον όρμο του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι, ήλεγχαν το 48,1% του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου, που ήταν 100.000 λίρες. Οι αλευρόμυλοι καθώς και οι αρτοποιοί συνέπραξαν με την «Ουδέτερη Επιτροπή», ώστε να γίνεται άμεση αναρρόφηση των σιτηρών από το πλοίο που κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά και διακίνηση του άρτου, ένα είδος μονοπωλιακού μπλοκ δηλαδή, το οποίο απέφερε τεράστια κέρδη. Δημόσιοι Υπάλληλοι, Στρατιωτικοί και διάφορες άλλες συντεχνιακές ομάδες αποσπούσαν «ειδική μεταχείριση», διπλές μερίδες δηλαδή, συνηθως εις βάρος άλλων, στων οποίων τα χέρια δεν έφτανε οτέ η αναλογούσα ποσότητα.
Ψύχος και ασιτία-περιορισμός της κυκλοφορίας και τρομοκρατία κάνουν τους ανθρώπους να μετατρέπουν την εξυπνάδας τους σε πονηριά και την εντιμότητά τους σε προσποίηση, «μοιάζουν σαν να επιστρέφουν από νεκροταφείο μετά από κηδεία».
«Φιλανθρωπικές Οργανώσεις» και Εκκλησία υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού προωθουν τα «Λαϊκά Συσσίτια». Ικανοποιείται η ματαιοδοξία πολυπλεύρως ανθρώπων που δημιούργησαν τον πλούτο τους σε ασφαλή εδάφη ή εκμεταλλεύτηκαν την ιεραρχική διαστρωμάτωση αλλά «ποτέ δεν ξεχνούν τον συμπατριώτη» τους.
Η Ψυχιατρική βρίσκει έδαφος για να «εδραιώσει» την Ύπαρξή της ανατομώντας την «ψυχοπαθολογία» της πείνας γενικεύοντας τις αντιδράσεις σε «εθνικά χαρακτηριστικά».
