Πράξη 4η
Τη Νύχτα περπατώ με εγρήγορση
Φέξε λίγο με το Φακό στην Ωγυγία
Είναι τόσο ξαφνική η Βροχή άλλωστε
Όταν μια Μάνα δέρνει τα Παιδιά
Εκείνα πνίγουν τα περιστέρια
«Κωλοπερίστερα με τις κουτσουλιές»!
Τ’ ακούς να σιγοφτύνουν μέσα απ’ το στόμα τους
Και τα ζουπάνε μέχρι τον τελευταίο σπασμό
Κάτω απ’ τα ιδρωμένα δάχτυλα
Τονωτικό κυλά το Μίσος
Και φέρνει αυτοανάφλεξη
Μετά ανταλλάσσουν χειραψίες
Μετά ανταλλάσσουν χειραψίες
Θύτης και Θύμα
Θύτης και Θύμα
Με μιαν Ηρεμία στο βλέμμα
Με μιαν Ηρεμία στο βλέμμα
Και στήνονται μαζί στην ουρά
Για την κουραμάνα
Θύτης και Θύμα
Θύτης και Θύμα
Πλάι-πλάι
Πλάι-πλάι…
Τώρα μη μιλάς!
Τώρα μη μιλάς!
Θέλω να με κοιτάς όσο το δυνατόν ατάραχος
Να υποφέρεις όπως θα δένω τη ζώνη στο μπράτσο
Οι χιλιοτρυπημένες Φλέβες μου να σπαμάρουν
Θα καπνίσω όλο το χόρτο
Και θα με δεις να φουντάρω στο Χάος
Μια Φασαρία εκκωφαντική δίπλα στις παράγκες
Να επενδύσεις στο Θόρυβο
Tο «Traficking» είναι νόμιμο
Très romantique η «Νέα Εποχή»
Τα βράδια μου
Τα βράδια μου τα περνώ στο Νεκροταφείο
Τα περνώ στο Νεκροταφείο
Στολίζομαι με λαμπιόνια χριστουγεννιάτικα
Μ’ ακολουθεί κι ένα ηλεκτρικό τραινάκι
Μ’ ακολουθεί κι ένα ηλεκτρικό τραινάκι
Αόρατο
Αόρατο
Μ’ ακούω τα σφυρίγματα
Αλλά ακούω τα σφυρίγματα
Είναι κάποια Τρομαχτικά Πνεύματα εκεί
Με ξεραμένο Αίμα
Το σκάσαν απ’ τους Θαλάμους
Εκτελέσεων ή Αερίων
Όχι πιο τρομαχτικά από σένα Θεατή ωστόσο
Εγώ είμαι το θέαμά σου
Εγώ είμαι το θέαμά σου
Η Μοιρολογίστρα μου είσαι εσύ…
Ξέρω!
Είστε απασχολημένοι
Τρέχετε να προλάβετε
Η Επιβίωση είναι πάντα
Πάντα ένα θέμα πιο «σημαντικό»
Γι’ αυτό άλλωστε γενήκατε Κτηνοτρόφοι…
Τα Πάντα ρει
Και άφησα τη Νύχτα να σουλατσάρει
Τα Πάντα ρει
Τα Πάντα ρει
Και άφησα τη Νύχτα να σουλατσάρει
Κι Εγώ μαζί
Δεν παίζει
Δεν παίζει
