Οι Επιβάτες να προσέλθουν
Το Διαστημόπλοιο αναχωρεί

Οι Μάσκες των Μαμούθ σε βάναυσα σενάρια
Με αυτοσχέδιες απογοητεύσεις
Μια βόλτα παρακαλώ να με περιδιαβάσει…

Ο Χειμώνας επιβάλλει την Περατότητα
Με το ανατρίχιασμα στο Δέρμα της Επαγγελίας
Με Υλικά φτενά κι οι Δικαστές απρόσωποι
Πίσω απ’ τον τούβλινο τοίχο για καταφύγιο στερνό
Κάτι να με περιδιαβάσει
Αγαπημένη μουσική που το φευγιό ζηλεύει
Οι μελωδικά ασύγνωστες ΦΩΝΕΣ
Εντός μου

Στην αύλακα της Στράτας μου πλάσματα αναρρίθμητα
Μες στων μαρτυριών την παράξενη μάζα σκαλισμένα
Και το Σκοτάδι με Φως ζυμωμένο
Στις παρυφές του Χάους πολλαπλασιάζονται
Όσα το «Καθεστώς της Κράτησης» διαιρεί
Απαγχονισμένα λαμπιόνια και μετεωρίζονται
Η αίσθηση Ικανοποίησης κι Απόλαυσης για τη Λεία
Εξαρθρωμένα τα Φουγάρα σε στέγες και κυμματοθραύστες
Ακροβατεί εκούσια κι ανάρμοστα η συνενοχή μου
Πετρόκαρδα μουνόπανα εστέκονταν
Τη Φρίκη της κατανομής τους συγκροτώντας

Πλημμύρισεν ο περίπατος με της Ενέδρας την αμβλύτητα
Στη φαντασμαγορία Ίχνη ευανάγνωστα κι ίσως σεσημασμένα
Με διπλωμένα Φτερά το ένστικτο και βουβαμένο
Κτήνη αιμοβόρα κι αισχροποιά Θεριά συνουσιάζονται
Προσθέτοντας με μπαστούνια του Κρίκετ όσα αφαιρεί
Βόμβες Ραδιολογικές με make up φορτωμένες κυβίζονται
Το Πρώτο Άγγιγμα μια προφυλακτική Εργολαβία
Στη μεταβιομηχανική Α-Ταξία ακόμη σκόρπιος αποτροπιασμός
Ακόμη να ξεκληριστούν οι Κάστες
Αστραφτερές αγκράφες Τέχνης στην παρέλαση μιας τσόντας

Δάκρυα και βρώσιμα στολίδια
Στην Αφή εμπεριέχονται οι αρχαιότεροι Τρόμοι
Κάποιος να με δικαιολογήσει…

Αν αλληθωρίσω
Κι ο Ουρανός με βαθειές στον αυτό-σεβασμό πληγές
Έναν Φίλο έψαχνε να ορχείται
Για Έρωτα ανάμεσα σε Δράστες να δονείται
Παρακαλούσε ακλόνητα κι η Θάλασσα
Στον Άξονα Περιστροφής προτεταμένα Στήθη
Κεραίες των Γυναικών οι Ρώγες υπόσχονται σαν Τύρφη
Νεκρών Πολεμιστών τις συμμαχίες με το Σύμπαν
Τέλος καλό όλα καλά

Το Καλοκαίρι σπέρνει πάντα Πόντιους Πιλάτους
Ο Φωτισμός ρηχός κι η επιτήρηση των Πολιτοφυλάκων διαρκής
Κάποιος να με δικαιολογήσει
Το αγαπημένο βιβλίο γράφεται ερήμην μου με σκεπάρνι Τιμολογιακής
Σε κάθε Αυγή και Δύση καθώς υποχωρεί ο Κόσμος
Τα χνάρια μου ωρολογιακά κάτω απ’ τα πόδια
Της ΛΥΠΗΣ διασκελισμοί στο όνομα μιας σκοτεινής
Εκδίκησης π’ Όλοι την έδειχναν με το δάχτυλο-Κατήγορο
Τη ΛΥΠΗ τη δαψίλεια από Φαντασιώσεις

Ούζο σαν πιεις ή μπάφο με τον Θάνατο
Μια όρθια Μορφή με ζωγραφισμένα τα πιόνια στη Γιάφκα
Μην περνάς ανάμεσα απ’ τα ξεθωριασμένα σήματα
Είναι τα Χερουβείμ με καλάσνικοφ

Ο στραβισμός μου φαντεζί

Μουσική:

• Minsk – Ceremony Ek Stasis

• Ταφ-Λάθος – The monster turns to violence

Χρησιμοποιήθηκαν σκηνές από τις ταινίες:

• Η Γέφυρα – Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος

• Crime and Punishment – Josef von Sternberg

• Nostalghia – Andrei Tarkovsky

• Blancanieves – Pablo Berger

• If I Was God_The Screening Room – The New Yorker

• L’Oiseau de feu – Gaëtan et Paul Brizzi

• Raise the Red Lantern – Zhang Yimou

• Φωτογραφία: Μαρία Ζουρνή

Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.

Pages: 1 2