Tout est Noir
Tout est Noir Soudain… (Καμμιά φορά ντύνομαι το Σκοτάδι) Έχει φουσκώσει το Ποτάμι Σέρνει μάσκες και γάντια πλαστικά Τα βλέπω-τα βλέπω-τα βλέπω πίσω απ’ τα κάγκελα Παρατάχθηκαν Μπουλντόζες και βάζουν αμπαρόπορτες Ήρθαν και Σαύρες με στολές και σύριγγες και πιστόλια Και στήνουν Παρατηρητήρια περατώνοντας Κακομοιριά και Χλεύη με Ανεπάρκεια Τους βλέπω-τους βλέπω-τους βλέπω πίσω απ’ τα κάγκελα …
Τα «Βρυώδη Μαυσωλεία» στη θεσσαλονίκη
Πτώματα ζώων σε αποσύνθεση, καφέ πολυτελείας, μια Διαβολογυναίκα Γυμνή και καταστερωμένη, θύελλες στα μάτια των Ανδρών και οι Αθάνατοι με τσίγκινα κουτάκια μπύρας στο χέρι… Τα σπλάχνα των Ποιητών είναι το Φρούριο, μ’ όλη την αποθηκευμένη Βία να κουρνιάζει. Σιλουέτες παρακμιακές, που τίποτα δεν μισούν και τίποτα δεν λατρεύουν. Κι ένας θάλαμος γεμάτος μωρά, Μπλε-Κόκκινα-Πράσινα-Μαύρα-Κίτρινα. Μα όλα τα χρώματα από …
