Ζώον δίπουν και άπτερον
Γράφει η Ευαγγελία Τυμπλαλέξη. Στην οικία των θεών κρουνοί το νέκταρ αναβλύζουν, πομφόλυγες απόδημοι αναριγούν στον αφρό του μούστου. Κάθε αυγή ευαγγελίζεται η ποδιά του Ήλιου, τα φιλιά της σέρνοντας στα επίγεια και του έλους φράζοντας τον καθρέφτη. Χαράματα στην κόλαση των ζωντανών. Στην ανέμη η κλωστή τυλιγμένη, και τ’ απάνθισμα των μεταμορφικών ειδώλων σε διαιρέσεις κι υποδιαιρέσεις διχασμένο, …
Απροσδιόριστη ημερομηνία
Αγαπημένε οδοιπόρε, Σώπασες, κι από μακριά με κοιτάς. Εις μέλαθρον μονοπολικό, τα λοίσθια να πνέω σε μανδαρίνους ανάμεσα, φράκο φορώντας μεγαλοσχημίας και παπούτσια αστραφτερά. Τι κι αν τα ερείσματα είναι πήλινα αφού στο κίβδηλο η συνείδηση προσαρμόστηκε κι απ’ το ορθολογιστικό οικοδόμημα να δραπετεύσει δεν δύναται. Η ελευθερία μου… λίβελλος που στην κόλαση του Προκρούστη με λεονταρισμό απαράμιλλο τσουλούν, παραγωγικότητα …
