Δέος αντίπαλον…
Αγαπημένε οδοιπόρε, Όταν τα φώτα σβήνουν, κι οι αναπνοές εξαχνώνονται, φυσούν οι άσωστες ακτές του μακρόκοσμου. Καταπίστευμα αναπαλλοτρίωτο σε τούτη την αδειανή παραμεθόριο, ν’ απαντήσει προσπαθεί στην Κατερίνα Γώγου, δίκην προλόγου… Κι όταν τον υπολογιστή σου απενεργοποιείς, ωθώντας από συνήθεια την καρέκλα ν’ ακουμπήσει στο ξύλο. Και την αίθουσα γύρω κοιτάζεις, π’ αδειάσει έχει κι οι μαθητές το εργασιακό έχουν …
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί…
Αγαπημένε οδοιπόρε, Κι οι μνήμες σου έλειπαν για κάμποσο καιρό απ’ το σπίτι. Πάλι! Οι συνωμοτικές συνομιλίες του περίγυρου σ’ αηδίαζαν. Υποτιμούσαν τη νοημοσύνη ή απ’ τη μετάληψη σ’ απέκλειαν λύπης; Το φαράγγι της σιωπής απλησίαστο και σε καμία απ’ τις δύο περιπτώσεις δεν τους συγχωρούσες. Την κοινωνία σου στερούσαν των τελευταίων στιγμών, οι οποίες δικαιωματικά σου ανήκαν. Τα …