Στις ακρώρειες της Μοναξιάς
Μη μ’ αναλύεις τους ανθρώπους! Σαν κάμαρες σκοτεινές μ’ αόρατες χαραμάδες, Σαν αρμενιστές από κοινωνία ορφανούς∙ Σαν σακιά συρμάτινα σφιχτοδεμένα. (Ο ήχος της Μοναξιάς) Αβασάνιστα μην τους παρομοιάζεις! Με σεληνάκατους σε τροχιά συμβατική, Μ’ άγρια οικοσυστήματα ταριχευμένα∙ Μ’ υδρία μέθης που προς τα κάτω ανεβαίνει. Δεν αντέχω να σ’ ακούω να λες! Πως εύφλεκτου σκότους είναι γεννήτορες, Πως ενεοί …
Μερωμένα πέρατα
Τη λεπτομέρεια της αφθονίας αν εμπιστευτώ Ίσως με τη θέαση να συντονιστώ του Κόσμου… (Πατήστε για να ακούσετε την απαγγελία) Τα Πουλιά της Ελπίδας Μέσα στις φάτνες πτώματα, ευοδωνόταν η κατάκτηση Και γύρω από σοφράδες στρωμένους εντόσθια παραγεμισμένα Τ’ αμάρτημα το προπατορικό σε παράσταση Κι όλα τα κρεμασμένα σύμβολα στα κλαδιά Με την τηρούμενη Νομιμότητα συνώνυμα Τα …
