Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Στις 22 Οκτωβρίου του 1950 η ΦΟΥΑΝ=σπουδαστικό κίνημα του ΜΣΙ=φασιστικό κόμμα της Ιταλίας, συγκάλεσε στη Ρώμη το συνέδριο της «εθνικόφρονος ευρωπαϊκής νεολαίας», συνάθροιση στην οποία αποφασίστηκε η νομιμοποίηση των φασιστικών κομμάτων στα κράτη – η απαγόρευση της Κομμουνιστικής και Αναρχικής Ιδεολογίας – η κατάργηση των πολεμικών αποζημιώσεων και των συμμαχικών κατοχών. Τον Μάρτιο του 1962 στο ιδρυτικό πρωτόκολλο του Εθνικού Ευρωπαϊκού Κόμματος διακηρύττεται η επιθυμία άμεσης αποχώρησης σοβιετικών και αμερικανικών στρατευμάτων – αποκοπής απ’ τις παρεμβάσεις του ΟΗΕ – διανομή της Αφρικής!! σε τρία μερίδια, ένα εκ των οποίων για την Ευρώπη. Τον Μάιο του 1971 ξανασυναντήθηκαν στο Μαλμό, συνέδριο το οποίο καθόρισε την απομείωση των δημοκρατικών διαθέσεων ως ανίκανες να αναγεννήσουν το φιλελεύθερο πνεύμα της Οικονομίας και υπερθεμάτισε σχετικά με την ανάγκη παγίωσης της υπεροχής της λευκής φυλής και περαιτέρω διεκδίκηση βελτίωσης των κληρονομικών χαρακτηριστικών της. Μέχρι το 1975 σταθεροποιήθηκε η έννοια των «Ευρωποειδών» ως «οι μόνοι ικανοί να λύσουν τα δεινά του Κόσμου». Η σύσταση της οργανωτικής επιτροπής, Γάλλοι – Ολλανδοί – Νορβηγοί – Δανοί – Αυστριακοί – Γερμανοί – Βέλγοι – Ελβετοί δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια να ελπίζει ο «ελληνάκος» πως τον συγκατέλεγαν στην Αρία Φυλή και ανεξάρτητα με την καταγωγή της Αρίας Φυλής!
«Είστε ή θέλετε να γίνετε δάσκαλος – καθηγητής – υπάλληλος; Κάποιος έχει τις αμφιβολίες του για την προσήλωσή σας στις αρχές ενός φιλελεύθερου και δημοκρατικού Κράτους» καταθέτει η Ροτρώ Μπεντσέλ, καθηγήτρια μαθηματικών, η οποία μετατέθηκε στο Βερολίνο, όταν το υπεύθυνο Τμήμα Εκπαιδευτικού Δυναμικού πληροφορήθηκε το περιεχόμενο εγγράφων σχετικών με το πολιτικό παρελθόν της!!
Και στο σήμερα βέβαια έχουμε εμπεδώσει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δημιουργήθηκε προς άγραν επωφελών προϋποθέσεων και στήριξης των αδυνάτων, απλώς τα κράτη-μέλη βαυκαλίζονταν με το όνειρο του δημοσιονομικού ομοσπονδισμού υπό την αιγίδα ενός αναδιανεμητικού προϋπολογισμού, κάτι που θα δύνατο να επιμερίσει τον συσσωρευμένο πλούτο το Βορρά προ τον υπερχρεωμένο Νότο. Συνακόλουθα η υποκρισία των απελευθερώσεων συνιστά τον μοχλό ενδυνάμωσης των εύρωστων Οικονομιών, οι οποίες μεταλλάσσουν τις αδύναμες χώρες σε συμπληρώματα των μητροπολιτικών τους συμφερόντων. Ανάλογα και στη γείτονα Τουρκία, τη στιγμή που ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου=ΠΟΕ ποδηγετεί την εξαγωγική διαδικασία δια μέσω επιδοτήσεων, οι τιμές των γεωργικών προϊόντων παρουσιάζονται διαστρεβλωμένες στις διεθνείς αγορές. Αν επικεντρωθούμε και στο γεγονός πως η Αμερική προβαίνει σε διμερείς συμφωνίες με την κάθε χώρα ξεχωριστά, το ενιαίο πλαίσιο υπονομεύεται πάραυτα και η κάθε μορφή συναίνεσης παραβιάζεται κατάφωρα προς όφελος των ισχυρών. Αν επιμείνουμε στον επιβαλλόμενο απ’ το ΔΝΤ στραγγαλισμό σε κάποιες χώρες, άνθρακας ο θησαυρός περί ισότιμης ομογενοποίησης των συνθηκών εμπορίου, αφού συγκεκριμένες οικονομίες παλεύουν στην κυριολεξία με το υψηλό δημόσιο χρέος – τα σοβαρά μέτρα λιτότητας – την οδυνηρή ανεργία – τη διαρροή των καταρτισμένων εγκεφάλων.
Στις μέρες μας δικαίωμα ψήφου έχουν 185 κράτη, αλλά οι αμετάκλητες πράξεις ορίζονται ως ειλημμένες από ΗΠΑ – Μ. Βρετανία – Γαλλία – Γερμανία – Ιαπωνία, με απώτερο στόχο την προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας και την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Με τον τρόπο που ήδη αναφέραμε, όταν το κάθε κράτος στερείται της ακμαιότητάς του και προσδένεται στο δανειστικό άρμα του ΔΝΤ οφείλει να προσφέρει το μέγιστο εχέγγυο αποπληρωμής των χρημάτων που θα εκταμιευτούν. Οι εγγυήσεις λοιπόν είναι η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων – η περιστολή κοινωνικών δαπανών – η ιδιωτικοποίηση νευραλγικών επενδύσεων – η εξυγίανση συλλογικών συμβάσεων προς απελευθέρωση ορίου απολύσεων – επαναπροσδιορισμός νομικού πλαισίου προς ανάταξη των μεταρρυθμίσεων. Ανάλογα και στη γείτονα Τουρκία…
Εν είδει επιλόγου…
Και νομίζαμε πως ήμασταν Ελεύθεροι!
Και νομίσαμε πως οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα πάνω σε έρεισμα στρατιωτικού υποβάθρου, θα έσχιζε τα μνημόνια!
Και βρισκόμαστε μπροστά στο ίδιο δίλημμα, όπως οι παππούδες μας στον εκβιασμό «εμένα ή τα τανκ» του Καραμανλή, που «έσωσε την Ελλάδα»! Διελκυστίνδα κίβδηλη με τα δύο άκρα της να καταλήγουν στο ίδιο πηγάδι, μέσα απ’ το οποίο ανελκύουν τα συμφέροντά τους οι Ίδιοι, εδώ και αιώνες. Μια αστική Δημοκρατία που επαφίεται στο Πελατειακό της κράτος για τις διεκπεραιώσεις.
Δεν λέω καλές οι αυταπάτες, στους έρωτές μας ίσως προς απόδραση στην προσωπική μας Ουτοπία. Όταν ωστόσο πρόκειται για την Πολιτική, η αυταπάτη αποτελεί μέγιστο αυτεπίστροφο βλήμα, το οποίο ανοίγει εκατόμβες στις σάρκες μας και υποθηκεύει τις επόμενες γενιές…
Βιβλιογραφία
-
Νάσιουτζικ Π., «Αμερικανικά οράματα στη Σμύρνη τον 19ο αιώνα», Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2002.
-
Κιτσίκης Δ., «Συγκριτική Ιστορία Ελλάδος και Τουρκίας στον 20ο αιώνα», Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1978.
-
Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), «Η σύγχρονη Τουρκία», Επιμέλεια Βερέμης-Ντόκος, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2002.
-
Γιανουλόπουλος Γ., «Εξωτερική Πολιτική στις αρχές του 20ου αιώνα», στο Χ. Χατζηιωσήφ κ.α., Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα: Όψεις Πολιτικής και Οικονομικής Ιστορίας 1900-1940, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2009.
-
Καιρίδης Δ. και Martin L., «Ρόλος και θέση της Τουρκίας στον Κόσμο», Εκδόσεις Ίδρυμα Κόκκαλη, Αθήνα 2006.
-
Giuseppe Gaddi, «Ο Νεοφασισμός στην Ευρώπη», Εκδόσεις Νέα Σύνορα, Αθήνα 1975.
-
-Riemen Rob, «Η αέναη επιστροφή του Φασισμού», μτφ Αλεξάνδρα Ζωή, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2014.
-
-Σέρβος Δ., «Το παιδομάζωμα», Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2009.
-
-Κονδύλης Π., «Πλανητική Πολιτική μετά τον Ψυχρό Πόλεμο», Εκδόσεις Το Ποντίκι, σειρά Έλληνες Στοχαστές, Αθήνα.
* Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.
