Καμία απ’ τις μετέπειτα Κυβερνήσεις δεν προέβη σε σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής επί των θηριωδιών. Καμία Κυβέρνηση δεν έδωσε απαντήσεις στις ως άνω προτάσεις. Ενθυμούμενοι το εναρκτήριο άσμα «Έχε το Νου σου στο παιδί», μάλλον δεν έστριψε καλά το κλειδί στην θύρα και το παιδί αφέθηκε βορά στους αναμορφωτές…
2 Ο ανεπίσημος παρακρατικός
Ισχυρός παρακρατικός φορέας ήταν η οργάνωση ΙΔΕΑ, η οποία διαμορφώνεται στη Μέση Ανατολή από ελληνικά – μεταναστευτικά ρεύματα και μετεξελίσσεται στον ελλαδικό χώρο ως υπεύθυνη για τις συνωμοσίες του σχεδίου «Περικλής» ή «Βίας και Νοθείας» που εξασφάλισαν τις εκλογές του 1961 – της έκρηξης αμερικανικής νάρκης στον Γοργοπόταμο με αποτέλεσμα την παραπομπή σε δίκη των θυμάτων – της δολιοφθοράς στην 117η μοίρα πυροβολικού στον Έβρο που προκάλεσε ο ίδιος ο Παπαδόπουλος. Ουσιαστικά το παρακράτος ήταν τα φερέφωνα της CIA, πρακτικά αναφέρουν περίπου στους 15.000 διορισμένους με τη μισθοδοσία τους να έχει αναλάβει η Φρειδερίκη – τα μυστικά κονδύλια Προεδρίας – τα εμβάσματα της CIA, οι ίδιοι που βασάνισαν τον Χρήστο Σαρτζετάκη, ανακριτής στην υπόθεση δολοφονίας Λαμπράκη για το ήθος και την αγωνιστική του παιδεία για τη διαλεύκανση της αλήθειας.
«Ο αντισυνταγματάρχης Παπαδόπουλος, υπ’ αριθμόν 817760 πράκτωρ, εκινητοποίησε πίσω απ’ την πλάτη της Κυβέρνησης τον στρατιωτικό μηχανισμό συλλαμβάνοντας δεκάδες πολίτες. Κι ερωτώ την Κυβέρνηση: Ποιος ασκεί την εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο; Ποιες είναι οι συνταγματικές ελευθερίες, όταν ένας Παπαδόπουλος γράφοντας σε μία κόλα χαρτί δέκα ονόματα, θα εμποδιστεί να συγκλονίσει τη χώρα με την κατάλυση των θεσμών;;» αναρωτιόταν ο Ηλίας Ηλιού, μία σκέψη προάγγελμα της αισχρής επταετίας που ακολούθησε.
Επιπρόσθετα «λειτουργούσαν Συμβουλευτικά Όργανα ή Επιτροπές εις τα οποία συμμετείχαν Δημοσιογράφοι – Δημόσιοι Λειτουργοί – Διανοούμενοι, των οποίων τα ονόματα δεν εμφανίζονταν σε κανένα κατάλογο μισθοδοσίας, με σκοπό τους την παρακολούθηση, θεωρητική και πολιτική, πιθανών εξεγέρσεων», όπως ο ίδιος ο Σάββας Κωνσταντόπουλος στην εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», φύλο εγγενώς φασιστικών καταβολών.
Όλες αυτές οι ενέργειες συνέστησαν την υποδομή για να φτάσει η Ελλάδα στα Ιουλιανά και την κυβέρνηση Νόβα, ενορχηστρωμένη απ’ το παλάτι – τη CIA – την ΚΥΠ, η οποία ωστόσο όφειλε να εμφανιστεί ως ύστατη «δημοκρατική λύση» και να αναδυθεί μέσα απ’ τη συνταγματική της βιτρίνα.
«Η Κυβέρνηση Νόβα είχε μόνο 25 ψήφους, όσοι και οι υπουργοί της, ενώ όφειλε να περιβληθεί την εμπιστοσύνη της Βουλής με 151, εκ των οποίων προθυμοποιήθηκε να προσφέρει 99 ο Κανελλόπουλος και 7 ο Μαρκεζίνης. Οι 20 που έλειπαν ανιχνεύθηκαν στο Κέντρο, του οποίου οι εκπρόσωποι δεν διέπονταν από ιδιαίτερη αρετή και μπορούσαν να αντικαταστήσουν το πικρό ψωμί του αγώνα με ένα υπουργικό χαρτοφυλάκιο ή με χρηματικό ποσό περίπου 200.000 δολαρίων. Έτσι κι έγινε η εξαγορά δια παρεμβάσεως του εφοπλιστή Ποταμιάνου και της Φρειδερίκης» αναφέρει ο Γιάννης Κάτρης.
Την 21η Απριλίου 1967 ο Φασισμός δεν αντικατοπτρίζεται μέσα από καλειδοσκόπια υποδομών – παρασυντάγματος – παρακράτους. Γίνεται Κράτος, όταν ο Στρατός καταλαμβάνει την εξουσία. Συλλαμβάνονται συλλήβδην 25 Πολιτικά πρόσωπα και 5.000 απλοί πολίτες. Στις 28 Απριλίου και, ενώ στο παρασκήνιο η CIA παίρνει συγχαρητήρια απ’ την Ουάσινγκτον – η Ολιγαρχία αναπνέει – το παλάτι θριαμβεύει, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία αναγνωρίζουν το νέο καθεστώς, το οποίο επιδίδεται στους μεγάλους του στόχους: τη διχοτόμηση της Κύπρου – τον εξοπλισμό με βαρύ υλικό των Μοιρών – δίαυλοι μονοπωλιακής ανάπτυξης, την οποία εξαίρει ο Νίξον με επιστολή του. Παράλληλα διακόπτεται η συμφωνία με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό δια της οποίας επιτρέπεται διεξαγωγή ερευνών σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων σε Φυλακές. Όταν ανακοινώνονται σημαντικά στρώματα πετρελαίου στην περιοχή της Θάσου, η Τουρκία εκδηλώνει ενδιαφέρον για τις γεωτρήσεις. Επισημαίνεται όξυνση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με θέμα την υφαλοκρηπίδα των νήσων του Αιγαίου. Η Κύπρος διχοτομείται. Μελανό σημείο οι βασανισμοί που διαπράχθηκαν απ’ τον Στρατό και την Ασφάλεια, με την ΕΣΑ να στεγάζεται ευθαρσώς στον προστατευτισμό της Αμερικανικής Πρεσβείας.
«Το ηλεκτροσόκ – το σφίξιμο του κεφαλιού με σιδερένιο στεφάνι – οι κλωτσιές στα γεννητικά όργανα – η ακινητοποίηση του κορμιού κάτω απ’ το συνεχές στάξιμο του νερού – οι δυνατοί θόρυβοι – οι βουρδουλιές με ρόπαλα γεμάτα ρόζους – η αφαίρεση των νυχιών – το στραμπούληγμα ή σπάσιμο μελών του σώματος» είναι κάποια απ’ τα βασανιστήρια που αναφέρονται στην Έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία τιτλοφορείται «Βασανιστήρια, Βασανιστές – Βασανισμένοι», μελέτη σπάνια και ανεκτίμητη βοήθεια για τους μελετητές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο ίδιο έργο αναφέρονται περιπτώσεις νεαρών Δικηγόρων, οι οποίοι αφιλοκερδώς υπερασπίστηκαν τους συλληφθέντες απ’ την εξέγερση της Νομικής τον Φλεβάρη του 1973 και βασανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν αγρίως για τη στάση τους…
