Στα κελιά και στις ομάδες των δεσμοφυλάκων
Δώσε προσοχή στον πόνο του Ανθρώπου, εσύ, τέρας!
Τέρας απάνθρωπο…
Παγερό…
Νευρόσπαστο…
Απλώς, Κτήνος.
Ωμό εργαλείο του ανθρώπου ενάντια στον Άνθρωπο.
Γλοιώδες ύστερο που στάζεις τρόμο
στην κύηση ετοιμοθάνατων ξημερωμάτων.
Στη σκοτεινιά των σωθικών σου.
Κατασκευάζεις πόνο και ατέλειωτη μοναξιά,
και το αίμα παγώνει, δίχως αγάπη, δίχως παρόν.
Άφησες μόνο ένα γουρουνίσιο μάτι να αναμετράει τα μέσα σου:
Ναι, εδώ είμαι!
Φτύνεις πτώματα αδύναμων νεκρών
αραδιασμένων στους γυάλινους τάφους.
Πως τόλμησαν να μπουν μες στην κοιλιά σου;
Τρέλλα…
Παραφροσύνη…
Αδικία…
Θανάσιμη άβυσσος στην ομαδική αυτοκτονία του συναισθήματος,
που κερνάς καθημερινά,
όταν μες στο σκοτάδι παραμονεύεις τον Άνθρωπο που πονά και κλαίει.
Ουσία του κακού,
κόκκινο αίμα στις ονειρικές αναπολήσεις,
όπου οι άνθρωποι έσβησαν τον όρο συμπόνοια.
Σβήσε ακόμα κάθε αγάπη απ’ τις καρδιές!
Κτήνος!
Τα τέκνα που κυοφόρησες είναι έτοιμα αν βγούν στο φως.
Σπασμένες οι αλυσίδες της φυλακής σου και του Φόβου σου.
Τρέξτε, εγκληματίες, τρέξτε!
Μην αφήσετε τους μαστροπούς της μάνας σας να σας φτάσουν:
Θα τη δαμάσουν την ψυχή σας και θα σας κάνουν σκλάβους.
-
Το ποίημα γράφει ο Xosé για να καταδείξει την απάνθρωπη συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων, οι οποίοι «είχαν μετατραπεί σε οικοδόμους για έναν άθλιο μισθό».
-
Μουσική: Radio Tarifa – Bulerías Turcas
-
Όλα τα ποιήματα ανιχνεύονται στο βιβλίο «Τρέξε, άνθρωπε, τρέξε». Πρόκειται για το ημερολόγιο του Xosé Tarrio Gonzàles από τις φυλακές FIES=Ficheros de Internos de Especial Seguimiento=Ειδικό Καθεστώς Επιτήρησης, μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο Xosé Tarrio Gonzàles γεννήθηκε το 1968 στην πόλη A Coruña της Γαλικίας, στη βορειοδυτική Ισπανία. Η φτώχεια και τα οικογενειακά προβλήματα τον οδήγησαν στα έντεκά του στο αναμορφωτήριο. Ο ανυπότακτος χαρακτήρας του δεν άντεχε την πειθαρχία, η κάθε απόπειρα δραπέτευσης συναπαγόταν την άυξηση της ποινής. Ο Xosé πέθανε σε ηλικία 37 ετών μαχόμενος για την Ελευθερία και τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στα Σωφρονιστήρια. «Πέθανε από φυλακή», όπως εύγλωττα μαρτυρεί η μητέρα του, σε μία λιτή φράση, που συμπυκνώνει τα πάντα…
* Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.
