Πυθμένας…
Ιχνηλασία: Φανατισμένο σκάλιγμα σε μια απόχρωση Κοσμογονίας
Με την κατασκευαστική αρτιότητα του Διαβόλου
Τώρα δεν υπάρχει κανένα όριο
Απλώς ανεβαίνουν. Κι όλο ανεβαίνουν
Οι Καμπάνες με ανακούφιαση για την ανέλπιστη Σωτηρία
Μια συνηθισμένη μετάληψη για των Ημερών
Το «Καλό» μετράει τ’ αστέρια γύρω απ’ το Φεγγάρι
Κάποτε θα ξεφύγει η Φύση απ’ το τελικό Κόστος
Η αδικημένη Συνείδηση της Ισορροπίας
Εξ ολοκλήρου εκδιπλωμένη και χωρίς
Πως να επιδεχτεί τον αναδιπλασιασμό της;
The Shark: Το Μεγάλο Κύμβαλο με το χάντρινο βλέμμα
Βογκά στο κρεβάτι ο Επικεφαλής πασπαλισμένος με Άχνη
Εμπιστεύονται οι «παραβάτες» τον «δημοκρατικό» Κολασμό
Όποιον οδηγείς σε καταδιώκει
Κι η εκφωνηματική ευφορία στην επιφάνειά της
Επειδή λάτρεψε τη γενναιοδωρία της στέρησης
Και ζωγραφίζει την εμπιστοσύνη
Και τα σκόρπια σκέλια ευσπλαχνίζεται
Κι όποιες αισθήσεις την προστασία τους εμφάνισαν
Για να τις βουλιάξουν στης νομιμοφροσύνης τους βράχους
Πέφτει και χάνεται
Lee-Τσούλα: Ψόφια όλα τα ένστικτα κουβαριασμένα
Σαν σύμπτωμα άρχισε μιας ακανόνιστης Ελεημοσύνης
Βρύα και Μετεωρίτες με την παράσιτη πτυχή τους
Ανυπόταχτα ξεχωριστά
Ξέχωρα υποταγμένα επιζούν στην Αιωνόβια
Τύμβη από νικέλιο κι Επιγραφές από πυρίτιδα
Όλα στον πάγκο της πραμάτειας
Κτήρια-όργανα-όνειρα-κορμιά
Καθένας νομίζει πως ο «Άλλος» καταστρέφεται
Καθένας βλεπει του «Άλλου» την ατιμία
Ένα κρεμμύδι με όλες τις πανοπλίες του σαρκασμούς
Τρέμοντας τις απολιθώνει στην Πέτρα
Και τα εκθέματα του Πυρήνα
Ατόφιος σε θεμελιωτική διάνοιξη κοιλίας
Η φυσική πρόβα της τελετής μεγαλώνει τη Γλώσσα
Στο Βυθό το πτώμα με τις ερμαφρόδιτες Ρίζες
Κι αναβλύζει στο ανάκλιντρο η ρετσίνη
The Shark: Είμαστε μόνοι και δεν αγγιζόμαστε
Είναι Μακρυά ο τυρρανισμένος Καβαλάρης
Συμπηκνώνει τον Οίκτο στο απέραντο Πορνείο
Εξαπολύει την Κραυγή για το χατήρι μας
Ιχνηλασία: Βήματα στις διασταυρώσεις και Ουσίες
Αναλλοίωτα αιωρούμενες στην Κενότητα
Επειδή όλοι ήθελαν το Παιδί να σώσουν
Αλλά τυλιγμένο σε πέπλο αιώνιου πένθους
Να το θυσιάζει ο Πρωτομάστορας
Κοκόρι στα θεμέλια
Για την «προστασία του καθεστώτος»
The Shark: Σπέρμα-Σταχτοδοχεία-χαμένος Θόρυβος
Κουρεύονται κοντύτερα τα μαλλιά και μωλωπίζονται τα άχρηστα
Επειδή η Οιμωγή είναι μια γωνία που διχοτομείται
Θυμός-Αίμα-Αλκοόλ
Ιδρωμένες εμβρυουλκούνται οι Απολήξεις απ’ τη Μήτρα
Εσχατιές που σχεδιάστηκαν για να υποφέρουν
Στη νοσηρή νομοτυπία
Lee-Τσούλα: Κι ήρθε που εθυσίασα όλα μου τα Οικεία
Στις αυτοσχέδιες απογοητεύσεις
Τόσο ελαφριά η Καχυποψία όταν σκαρφαλώνει
Πιότερο να ευελπιστεί σε βδελυρότητες ανάμεσα
Ίδιες κι όμοιες με της ζωής τους Φράχτες
Στη διαπραγμάτευση δαντελωτά σοσόνια
Απαράλλαχτα με τις πολύτιμες αντίκες μυριάδων Ανθρώπων
Με ευλαβικότητα στρέφοντάς τες
Στον Πλανήτη των ευάριθμων καθεστώτων
Διοργανώνοντας παιχνίδια και τηρώντας
Τη στέρφα των Τύπων και τα ξόρκια
Των Ποιητάδων στα Προεδρεία και τις Φιέστες
Το Άπειρο καταπίνει Καταιγίδες
Οι Καταιγίδες λησμονοποιούν το Άπειρο
Απόκλαρα Ετερονομίας σε χυδαία νεκροφάνεια
Με τη σπουδή του υπερφίαλου Τίποτα
