Βυθός…
Ιχνηλασία: Ασυνήθιστο το περιθώριο του Κενού
Οι «Σεμνές» με τις βίαιες εκσπερματώσεις
Τα κορμιά που κοιμούνται με πόνους σκληρούς
Πάνω στο απελέκητο ξύλο
Όταν απ’ τους θεσμούς αξιοποιούνται
Ως Μέσα Παραγωγής
Η διαφωνία καταστέλλεται ως «έγκλημα καθοσιώσεως»
Έχει κι η Αιωνιότητα τη Μοναξιά της
Καθώς γεμίζουν τα μάτια με άμμο
Οι κάνες με ζάχαρη
Κι ο τόπος με χαφιέδες
The Shark: Ανατριχίλα παραμονεύει με την πηχτή ματιά της
Στην άδεια κατάψυξη κόβουν βόλτα αράχνες
Τα Φρενοκομεία διαδραματίζουν την «εξημέρωση»
Γεμίζει Αίμα το Σφαγείο και τα Κήτη στη φύτρα τους
Από κελί σε κελί ρουφούν τις κοιλιές τους οι μαστροποί
Ξέρω πως είναι ν’ αποσχίζεται κανείς απ’την ψυχή του
Στην Κόλαση έχει λακούβες αφετηρίας και προελεύσεως
Το Αθώο σφαδάζει με άγρια μάτια στην Πονηριά του
Ίσως αγωνιωδώς υστερόβουλο
Καθαγιασμένα δαιμονισμένο
Καταραμένα ευλογημένο
Ομίχλη καταπίνει ό,τι δεν καταπίνεται
Lee-Τσούλα: Τα βράδια έτρεχα με ταχύτητα δαιμονισμένη
Εκεί στα Κόκκινα Φανάρια κοντά στο λιμάνι
Πάνω σε βάρκες να καίγονταν οι Τράπεζες
Παίζαν το μπαγλαμά φαντάροι
Σε σταυρούς πάνω ν’ ανατινάζονταν τα Υπουργεία
Πίσω απ’ τους κάδους ερωτεύονταν οι «Αόρατοι»
Κατέβαζαν τα εσώρουχα με βία
Για να πληγιάζουν με μανία ο ένας τη σάρκα του άλλου
Και κάθε ξημέρωμα έψαυε η Ιστορία τον εξαγνισμό της
Κι η Κοινωνία φορούσε καμφορά στο πέτο κι έκλεινε τα μάτια
Όταν θεσμίζεται ο μαζικός διαχωρισμός
Ως ιδιαιτέρως κερδοφόρα εκμετάλλευση
Η αμφισβήτηση ποινικοποιείται ως «εσχάτη προδοσία»
Κι έπιανε ένα κρύο διαβολεμένο
Ιχνηλασία: Καθένας αφιερώνεται σ’αυτά που τον ικανοποιούν
Όταν ακούς μια μουσική μόνος χαίρεσαι όχι όλοι στη Ζωή
Φορούν οι ευυπόληπτοι γραβάτες και συναθροίζονται
Σε συνέδρια ή σε συμπόσια βρωμάει των προϋποθέσεων η Σήψη
Η «εξουδετέρωση των τρομοκρατών» είναι το λαθρεμπόριο
Για ν’ ακινητήσει των χελιδονιών η επιστροφή
Ενέχεται Κίνδυνος να χάσεις Κάτι
Όταν θα καταστήσεις το αληθινό εν μέσω πλήρους ειλικρίνειας
Ζημία-Κέρδη κι όταν προσκυνάς το χρήμα
Κι οι άλλοι συνειρμοί γίνοται Τεχνοκρατικοί
Στη ερημωμένη Ζώνη των σφοδρών πράξεων
The Shark: Τα μάτια της Σαύρας και το «ζωντανό»
Που καραδοκεί η κυνηγετική Αγέλη
Το χλωμό του Ισοβίτη και ο αμεσότερος στόχος
Η περικύκλωση της απάθειας των δεσμοφυλάκων
Η Λεία και η μαζική Φυγή της ερωμένη
Προδίδει κακό γούστο των Αναλυτών και τις λογοδιάρροιες
Για να «σώσεις» μια Κοινωνία χωρίς ίχνος α-λήθεια
Για την κοινωνία
Μέρος της αστρόσκονης κι αυτό
Ένα και συνολικά ασήμαντο αποτέλεσμα
Για τις «θερινές» πρωτεύουσες των Χωρών και τα θέρετρά τους
Lee-Τσούλα: Πάνε χρόνια κι επίτηδες στα Συντριβάνια
Έβαζα όρια πως δεν επιτρέπεται να πεθάνω
Δικαιολογίες σαν τρύπες στρογγυλά εκτυφλωτικές
Μια Πόρνη μαστουρωμένη η «εθνική ασφάλεια»
Και κάθε που σουρούπωνε
Έψαχνε κάτι η Παραμυθία για να μην κλάψει
Μ.Κ.Ο και Κοινωνία βόλευαν τους άστεγους σε ναφθαλίνη
Κάθε που ένας «παρίας» καρφώνει τη γύμνια του
Εθίζονται όλα τα θαύματα της Υπάρξεως
Όπως μαθαίνουν στο στρατό το τσιγάρο
Τα δόντια τεντώνονται στο διάπλατο στόμα
Οι σημασίες καμπυλώνονται σε μια βόλτα μοναδική
Όταν το ένα κύτταρο αφουγκράζεται του άλλου την οδύνη
Ένα πρόσωπο απέναντι σε σπασμένο καθρέφτη
Βουντού Rêve
The Shark: Εύηχο
Οι Σκιές κι οι Ήχοι του διαδρόμου
Με Φλυαρία και Ζωϋράδα αλλάζουν το φιδόδερμα
Με κεριά δεν λυτρώνεται η παγωμένη Νύχτα
Μήτε τα βουρκωμένα πρόσωπα των Νοσοκόμων σώζουν
Οι Άρρωστοι διστάζουν όταν η Τρέλλα αντηχεί
Αφανίζει ο θόρυβος τον αβάσταχτο Πόνο
Μια μελαγχολία σε λιποθυμία κακού μακιγιάζ
Indica Βουντού
