Η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Λειτουργεί αδιάλειπτα από το 1882. Σκοπός της, η συλλογή, διατήρηση και προβολή αντικειμένων και μαρτυριών που φωτίζουν την ιστορία του νεότερου Ελληνισμού. Είναι η ψυχή πίσω από τη λειτουργία του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Και ων ουκ έστιν αριθμός. Για να μην κουραζόμαστε άδικα αρκεί να εστιάσουμε στο γεγονός, πως η εκάστοτε εταιρεία αποβλέπει στην προαγωγή μιας συγκεκριμένης συντεχνίας, η οποία ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μάχεται για συγκεκριμένα συμφέροντα.

Τα μελανά της αισχύνης σημεία…

Η Παγκόσμια Μυστική Υπερκυβέρνηση έχει χτίσει την πυραμίδα της, στην κορυφή της οποίας διαμένουν οι «περιούσιοι σοφοί», επιφορτισμένοι κατά τη γνώμη τους με τη διοίκηση του σκάφους.

Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» αποτελούν τα πρακτικά της Παγκοσμίου Συνεδριάσεως των Σιωνιστών, στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1897, μέσα στα οποία καθίσταται σαφές πως η διακυβέρνηση δεν επιτυγχάνεται με ανυστερόβουλες ακαδημαϊκές συζητήσεις, αλλά με τη βία-τον δόλο-την υποκρισία. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Οι λαοί είναι πρόβατα και διοικούνται μόνο δια μέσω του τρόμου. Χρειάζονται να ποδηγετούνται από στιβαρό κι αδίστακτο χέρι».

Το 1949 εκδίδεται το βιβλίο-σταθμός στην πολιτική σκέψη του Τζορτζ Όργουελ «1984», το οποίο γράφεται εν έτει 1948 και προκύπτει απ’ τον αναριθμητισμό αυτής ακριβώς της ημερομηνίας. Ο ήρωας Γουίνστον Σμιθ προσπαθεί να επιβιώσει στο πλαίσιο ενός αποφώλια ρατσιστικού απολυταρχισμού, ο οποίος έχει υπό στενή παρακολούθηση τους πολίτες. Έργο εξαιρετικά προφητικό σχετικά με τον τραγικά μηχανιστικό σχεδιασμό της ζωής.

Εταιρεία ή Θρησκεία;

Είναι ένα ερώτημα που χρήζει απαντήσεως και μια προβληματική που χρήζει περεταίρω μελέτης. Ο άνθρωπος απ’ την εμφάνισή του στη Γη προέβη σε ενθρονισμούς των φυσικών κυρίως φαινομένων λόγω αδυναμίας ερμηνείας κι αντιμετώπισής τους. Η «θεοποίηση» αποτέλεσε το βασικό ωστόσο έρεισμα της αδίστακτης ποδηγέτησης και η «εταιρειοποίηση», μετεξέλιξη ή συμπόρευση της θεοποίησης, να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος. Η Ανατολή είναι το λίκνο τόσο των περισσοτέρων θρησκειών όσο και των εταιρειών. Θρησκευτικά δόγματα αιρέσεις και παραθρησκευτικές οργανώσεις αναπτύσσουν ανέκαθεν έντονη προσηλυτιστική δραστηριότητα. Οι μεν μιλούν για αλλοίωση της γνήσιας κι αυθεντικής πίστης των δε, οι μεν εγείρουν θέμα απειλητικής αυτονόμησης της ανθρώπινης λογικής των δε.

Στο κάθε δόγμα συμφύρονται δύο κύκλοι, ένας εξωτερικός κι ένας εσωτερικός κι ως επί το πλείστον ο πρώτος δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στον δεύτερο, ίσως ούτε και την ίδια του την ύπαρξη, επειδή ο καθένας αποτελεί μια λέσχη κλειστή, που κατέχει γνώση κρυφή, η οποία δεν κοινοποιείται στην ευρεία ομήγυρη, κι αν ο εσωτερικός καλυφθεί εντέχνως από στρώματα τερηδόνας ούτε η οδοντομήλη δεν μπορεί να ξύσει την επίστρωση. Ο «εξωτερικός» κύκλος λοιπόν συνιστά την πληροφορία-γνώση, η οποία προορίζεται για ευρεία κατανάλωση, δες οι μύστες στα αρχικά στάδια της κατήχησης, και ο «εσωτερικός» κύκλος για τους λίγους εκλεκτούς, δες οι μύστες στα ανώτερα κλιμάκια. Επιπρόσθετα συμπλέκονται πολλάκις οι ερμηνείες σαν μύθοι κι έθιμα, ώστε να επιτείνεται η σύγχυση και οι πιστοί να νομίζουν πως το δόγμα, στο οποίο πιστεύουν είναι μια αδελφότητα και πράττει αγαθοεργίες. Συνακόλουθα υποτάσσονται σε μιαν αόρατη «αλήθεια», της οποίας τη δάδα ποιος μεταφέρει παραμένει άγνωστο. Σαν πρακτική συναντάται από τα αρχαία χρόνια, όπου οι λόγιοι δένονταν μεταξύ τους με «μυστικισμούς» σε αδελφότητες πλατειάς έκτασης. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι δίδασκαν πως ότι η φυσική γέννηση είναι ένα τυχαίο συμβάν, επειδή οι άνθρωποι γεννιούνται σε διαφορετικές φυλές-εθνότητες-έδαφος. Τα δόγματα υποστηρίζουν ωστόσο πως υπάρχει και μια άλλη γέννηση, η οποία είναι συνέπεια προκαθορισμένης διδαχής.

Χριστιανισμός Ιλλουμινισμός Ισλαμισμός Ροδόσταυροι Ινδουισμός Γνωστικιστές Αθεϊστές Σατανιστές Ελευθεροτέκτονες Βουδιστές και ων ουκ έστιν αριθμός των θρησκειών-εταιρειών-φιλοσοφιών, οι οποίες στρέφουν πάντα την πυξίδα προς συγκεκριμένο στόχο: την επικυριαρχία στις ανθρωποθάλασσες.

Κοινωνία των Εθνών…

Εν έτει 1923, λίγο μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ford ανακοίνωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Daily Mail πως «Δεν χρειαζόμαστε την Κοινωνία των Εθνών για να σταματήσει ο πόλεμος. Βάλτε κάτω από έλεγχο τους 50 πλέον πλουσίους Εβραίους Τραπεζίτες, που κατασκευάζουν πολέμους για δικό τους κέρδος και οι πόλεμοι θα σταματήσουν». Μια μικρή αναδρομή στην ιστορία μας πείθει. Ο απολυταρχικός κυβερνητισμός των Μοναρχικών Αυτοκρατοριών διακατέχεται από συσσώρευση πλούτου στα υψηλά στρώματα της ιεραρχίας.

Η Γαλλική Επανάσταση πυροδοτείται από εστίες Ιλλουμινισμού και Μασονίας με σκοπό την αποτίναξη του ζυγού της ανισότητας για να αποδειχτεί ως παρόμοιος πολιτικαντισμός, αφού το άτομο δραπετεύει απ’ τις αλυσίδες της σκλαβιάς στο θείο απλώς για να προσδεθεί σε αυτά της μηχανής.

 Οι ιδεολογίες του σοσιαλισμού και κομμουνισμού φέρνουν στο προσκήνιο νέα δεδομένα με πρώτο αυτό της κατάλυσης του δικαιώματος στην ιδιοκτησία. Η Ρωσική Επανάσταση επαμφοτερίζει τα δεινά της ανάμεσα σε μεσσιανισμούς θεόπεμπτους και δολώματα δια τον όχλον. Χιλιάδες νεκροί κατά την πυροδότηση, άφθονο αίμα στη Σιβηρία υπό το κινούν αίτιο του «Σταλινισμού». Κι ο Λένιν, μιαν ουτοπία που σάλπαρε για τ’ αλλού. Οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι δεν συνδαυλίστηκαν παρά από καπιταλιστικά συμφέροντα κι οι διάφορες συνθήκες δεν υπεγράφησαν παρά προς όφελος των ηγετίδων Δυνάμεων.

Στο προκείμενο…

Οι πολίτες νόμιζαν πως η εκάστοτε Κυβέρνηση δανείζεται απ’ τον λαό της και τον μόχθο του μέσω των ομολογιών, πράγμα πρακτικά αδύνατον. Το μεγαλύτερο ποσοστό του εισερχόμενου χρήματος προέρχεται από κολοσσιαίες τραπεζικές εταιρείες, γνωστές ως Διεθνείς Τράπεζες. Άτοκα δάνεια ωστόσο δεν υφίστανται. Όπως το άτομο σαν ιδιώτης ή μικροεπιχείρηση οφείλει να υποθηκεύσει ακίνητη εχέγγυα πρόσοδο, ώστε ο δανειστής να είναι βέβαιος για την επιστροφή του χρήματος, αναλόγως και το Κράτος εκχωρεί μέρος ή το σύνολον των κυριαρχικών του δικαιωμάτων επί της δημόσιας περιουσίας. Και ο «εμφύλιος» των χωρών, επειδή περί εμφυλίου πρόκειται, αφού εκπρόσωποι του ίδιου είδους αντιπολεμούν το ένα το άλλο, εκκινεί από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά παγιώνεται υπό νέα μέτρα και σταθμά τον 18ο αιώνα με στις ταχυδακτυλουργίες του Μέϋρ Ρότσιλντ, απόγονο του οποίου συνάντησε προσφάτως κι ο «δικός μας» Τσίπρας. Ο Ρότσιλντ «διέσπειρε» τους πέντε γιους του στα κομβικά σημεία του πλανήτη μετά τη Γαλλική Επανάσταση, Φρανκφούρτη-Λονδίνο-Βιέννη-Παρίσι-Νάπολη, περιβεβλημένους με τον μανδύα του τραπεζίτη, οι οποίοι με την τακτική της τοκογλυφίας άρχισαν να χρηματοδοτούν κυβερνήσεις, προτρέποντάς τες να εμπλέκονται σε πολεμικές συρράξεις μεταξύ τους και καθιστώντας τες εν συνεχεία υποχείριά του.

Ο Σώρρας όσες κατηγορίες κι αν τον βαραίνουν, θα γλιτώσει όχι επειδή θα τον σώσει η «End National Debt» αλλά ενδεχομένως το μεγαλύτερο άρμα εταιρειών, στο οποίο προσδένεται η κάθε ανάλογη οργάνωση για τον απλό λόγο της επιρροής, που κατάφερε να ασκήσει επί μεγάλης πληθυσμιακής μερίδας. Σε καιρούς χαλεπούς πάντα αναζητείται «λαοπλάνος»…

Pages: 1 2