Στο δια ταύτα…
Μπορούν οι μάζες να αναλάβουν την ευθύνη τους για όλα αυτά ή αρεσκόμαστε στην ανάθεση των ευθυνών στην Ολιγαρχία της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας;;
Είναι ευκολότερο να αγανακτούμε με τη δολοφονία του ακτιβιστή στο κοσμηματοπωλείο αλλά πολύ δυσκολότερο να κάνουμε εμπάργκο στον θεσμό του Κοσμήματος, επειδή οι συνθήκες εξόρυξης των πολύτιμων λίθων καταδεικνύουν τη βαρβαρότητα, που σημαίνει θα πρέπει να υπάρχει καθολική άρνηση αγοράς των εν λόγω προϊόντων αλλά και άρνηση υπαγωγής μας ως εργαζόμενοι στον εν λόγω Τομέα. Κατ’ εφαπτομένη να κατέβουν τα στυλό σε όλους τους Φορείς.
Ας ρίξουμε μία ματιά καθαρή γύρω-τριγύρω…
_ Κατάκοιτοι σε άσυλα υπόκεινται σε βάναυση μεταχείριση!
_ Τρόφιμοι ψυχιατρείων γίνονται πειραματόζωα!
_ Άρρωστοι σε σύγχρονα νοσοκομεία γίνονται προέκταση της Τεχνολογίας!
_ Εργαζόμενοι υπό εξευτελιστικές συνθήκες! Ανεργία – Επιδόματα ντροπής – Μισθοί πείνας, που αφοπλίζουν ηθικά το άτομο! Και οι «φίλοι» άφαντοι.
_ Φυλετικές διακρίσεις – κακοποίηση της Γυναίκας και του Παιδιού – Μόλυνση της Ατμόσφαιρας!
_ Κερδοσκοπικές επεμβάσεις της χημείας στη διατροφή!
_ Πυρηνικές δοκιμές – Εκτεταμένη ρίψη βομβών – Άνοδος των φασιστικών συνιστωσών!
Και κάποιοι εργάζονται σε όλους αυτούς του Τομείς υπό το πρόσχημα πως κάπως πρέπει να ζήσουμε!! Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να ακούμε πως έχουμε μερίδιο στην ευθύνη αλλά οι Επαναστάσεις γίνονται με σκοπό την ανατροπή κάποιας σαθρότητας, την οποία για να πολεμήσουμε οφείλουμε να χάσουμε κάτι.
Η δολοφονία των ακτιβιστών-αστέγων δεν υπόκειται στην επιφανειακή ατάκα του ιδιοκτήτη αλλά στην πλήρη διάβρωση μιας Κοινωνίας, η οποία δεν κατανοεί πως Βία είναι:
_ η τραπεζική μέγγενη, η οποία οδήγησε στο θάνατο χιλιάδες Έλληνες – εκατομμύρια παγκόσμιους πολίτες. Δεν μπορούμε να έχουμε την Τράπεζα ως Πυλώνα θέσεων εργασίας αλλά να μην καταλαβαίνουμε τι ακριβώς υποστηρίζουμε ή διεκπεραιώνουμε με αυτή τη θέση εργασίας! Και να ονοματοποιούμε το κάψιμο των ΑΤΜ ως τρομοκρατική πράξη!!
_ η ανελέητη άσκηση εξουσίας απ’ τα όργανα του κράτους με βάρβαρες ανακριτικές μεθόδους – καταδιωκτική απόσπαση πληροφοριών – βασανιστήρια φρονηματισμού. Δεν μπορούμε να θέλουμε τα Αστυνομικά κτήρια και τα Υπουργεία ως πυλώνες θέσεων εργασίας αλλά να μην αντιλαμβανόμαστε ενάντια σε ποιον στρεφόμαστε κατά την αμοιβή μας στο ταμείο!!! Και να καταδεικνύουμε την κουκούλα προς αυτό-προστασία και την έντονη συνθηματολογία.
_ η εμπορευματοποίηση της Τέχνης απ’ τον Νεό-Φιλελευθερισμό. Υποτάσσονται τα έργα των καλλιτεχνών στα Επιμελητήρια και στις μαστροπείες των Μάνατζερ.
Αντί-Βία λοιπόν είναι η άμεση κινητοποίηση ενάντια στην εν λόγω κατεύθυνση. Αντί-Βία είναι η εκούσια απομάκρυνση από ματαιόδοξους μεγαλεπήβολους στόχους αλλά προσήλωση του έργου στην αφυπνιστική αυτό-οργάνωση.
οι αμοιβές πείνας των 300 ευρώ. Φταίει μόνο το ποσόν της αμοιβής ωστόσο;; Αν δηλαδή αμειβόμαστε με 3.000 δηλαδή σε μία Εισπρακτική Εταιρεία δεν μας ενοχλεί να εκφοβίζουμε στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου αυτόν που χρωστάει;; Δεν μας ενοχλεί να υπογράφουμε το αλισβερίσι στις Διοικήσεις των Νοσοκομείων με τις Φαρμακευτικές;; Και τα ηλίθια κειμενάκια στερούμενα κοινωνικού προβληματισμού και βάθους σκέψης, που γίνονται viral και εμφανίζουν τον ατομικισμό και την ξεγνοιασιά ως υποκατάστατο της Ελευθερίας.
Αν Βία λοιπόν είναι:
_ οι κύριοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, δες Ε.Κ.Τ – ΔΝΤ – Ε.Ε, να υπέρ-ψηφίζουν πανηγυρικά κι ανερυθρίαστα μνημόνια, αντί-Βία είναι οι άτακτες εξεγέρσεις των χαμηλών στρωμάτων. Κατά πόσον ωστόσο παραγκωνίζουμε τους Αόρατους επειδή μας υπενθυμίζουν το άσχημο πρόσωπο του Κόσμου μας;;
_ ο διαχωρισμός των πληθυσμιακών ομάδων σε ευνοούμενους και μη προνομιούχους, Αντί-Βία είναι να φουντώνει το αίσθημα αδικίας στους περιθωριοποιημένους και να ζητούν δίκαια ανταπόδοση. Δηλαδή λυπόμαστε τους άστεγους αλλά τους διώχνουμε απ’ τα σπίτια ένεκα του Airbnb;; Και δεν πρόκειται για Καλοσύνη ή Κακία.
_ η διαιώνιση του σωματικού – ψυχικού εκφοβισμού, Αντί-Βία είναι η αμφισβήτηση πασών Επιστημών, οι οποίες στέκουν ακρογωνιαίοι λίθοι στο ως άνω εγχείρημα.
_ η Νομοτυπία, Αντί-Βία είναι η αντίσταση στο επαίσχυντο σύνθημα της ανοχής.
Δεν υπάρχει πλέον απόδοση στην Αξία του Ανθρώπου. Η κάθε μειονότητα διεκδικεί την εθνότητά της για να δυναστεύσει κάποια υπό-μειονότητα. Κρατικό – Εθνικό – Ιδιοκτησιακό, με όποιον επιθετικό προσδιορισμό και να συνοδεύσουμε τον όρο, δεν αλλάζει ο πυρηνικός του χαρακτήρας και αυτός είναι το Συμφέρον, στον βωμό του οποίου οικοδομείται ο Αυταρχισμός υπό το εκμαγείο της Κοινωνικής ευρυθμίας.
Τα πάντα διακυβεύονται πάνω και κύρια απ’ όλα «μες στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρος, στις σχέσεις, στη φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα»…
* Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.
