Είμαι «Παιδί» της Κόλασης
Όπως κι Εσύ
Απλώς Εγώ το παραδέχομαι
Ενώ η δική σου Λογική έμαθε το ρουφιανιλίκι στην Εκπαίδευση
Αν έπρεπε να γράψω κάτι για να το καταλάβεις
Δεν θα το έγραφα
Επειδή αυτός ο Διάβολος καθώς γλεντάει
Οι Φωτιές καλλιγώνουν την οσμή των δικών μου Ηδονών
Φθινόπωρο
Στην εκπνοή του μάλιστα
Πολτοποίηση
Ωσμωτική επί του Φαινομένου
Ρηξιγενώς με ανακοίνωση ρηματική
Ομοίωσης και κατ’ Εικόνας εκβολή
Φθείρονται με τις Εποχές τα μωσαϊκά
Ξοδεύεται ο Θόλος μας στη μέση του πελάγους
Κι η Δορά την αντιστροφή του Κόσμου φοβερίζει
Στων Καπνών παραδομένη τις λόγχες
Πάνω σε μάρμαρο χαραγμένες οι τύψεις
Οι «δικές μου», οι «δικές σου»
Πάντως άνετα τις βαφτίζαμε Όλοι «δικές»
Αμάσητες και Μίζερες
Για όσες Υποσχέσεις στα Συνέδρια του Μυαλού
Κι η Αναίδεια στο γυαλί
Μου επαναλαμβάνει τις βόλτες στα κακόφημα σοκάκια
Τα διέτρεξα κι οσμίστηκα τους ασοβάντιστους τοίχους
Τα γυριστράκια των Ενημερώσεων και του «Νομιμοποιημένου» Εαυτού
Βλέπουν παντού «Μηδενιστές»
Μα ούτε καν τρομάζουν
Μόνο τρέμουν οι Δόλιοι μη και δεν έχει αξία
Στα Εργαστήρια η χαμέρπεια της Γνώσης
Τίποτα δεν σαλεύει στα χόρτα
Εξόν του ελαστικού σώματος μιας σαύρας
Ωρα τα κουδουνίσματα της Κίρκης να Με εξουθενώσουν
Τα αντελήφθην πολύ νωρίς σ’ ένα κρυστάλλινο πανδοχείο
Όπου αποτυπώνονταν τα μελλοντικά Εγκλήματα
Κάθε που μεγαλοποιούνται οι Τρόμοι μου ενσωματώνοντας τη Βία
Η διάρκεια του Τρόμου περικλείει την έννοια της αιωνιότητας
Είναι το «τσεκούρι» που ταράσσει συθέμελα τον Πάγο
Τον Πάγο που αδρανοποιεί τα μύχια
Κι ενσαρκωμένοι σε μια Σατανική Φιγούρα βροντούν ξέφρενα
Τα ξεθωριασμένα παραθυρόφυλλα ακκίζοντας υπέρ
Της ταχείας δικαιοσύνης και της αυστηρής τιμωρίας
Μια Γιατρός έγραφε παραπεμπτικά για εξετάσεις
Προειδοποιούσε για τους «άμεσους Κινδύνους»
Δεν θα υποφέρει κανείς απ’ τον χαμό, διαβεβαίωσα
Καταπονημένοι από τις κακουχίες
Άλλωστε οι Μύθοι
Ραβδισμοί Δέκα ως απλή πειθαρχική ποινή
Από Παιδί σηκώνω τις απεργοσπαστικές οργανώσεις Σας
Παιδί της Κόλασης κρυφό
Από Παιδί και τις Αναθερμάνσεις στην Ιστορία
Από Παιδί καταπίνω την «αρρώστια» των γειτόνων
Μιαν «αρρώστια» που με ποτίσατε σε ποτάσα στραγγισμένη
Υπηρέτες της «Αγάπης» και του «Ανθρωπισμού»
Φωνακλάδες των Εθνισμών και του Φρονήματος
Με την υποκριτική διάστασή σας
Παιδί της Κόλασης κρυφό
Που σκάλισα και συνέλεξα τη Σιχασιά για το καθιερωμένο ταβλάκι
Στον Καφενέ της Κόλασης
Ογκούται η κυτταρική Οργή των Όχλων
Σαν γόμωση εκρηκτική μιας Οβίδας
Αλλά πάντα το σύνολο των δοντιών της κάθε σιαγόνας
Παρατάσσονται στη φυσική τους διάταξη
Mια νεανική επιπολαιότις μπορεί να στοιχίσει πολύ ακριβά
Φθίση στην Ώχρα τη μουντή
Μονάδες κάθετα εγκάρσιες στην Επιφάνεια
