Ψυχρό καλοκαίρι
όχι όσο άσχημα θα μπορούσε
αρκετά άσχημα πάντως: μία μέσα μία έξω
απ’ το νοσοκομείο, μία μέσα μία έξω από
το γραφείο του γιατρού, να κρέμομαι
από μια κλωστή: είναι σε ύφεση
τώρα, όχι, περίμενε, 2 καινούρια
κύτταρα εδώ, και τα αιμοπετάλιά
σου είναι πολύ χαμηλά.
μήπως έπινες πάλι;
θα πρέπει μάλλον να πάρουμε
άλλο ένα δείγμα νωτιαίου μυελού αύριο.
ο γιατρός είναι απασχολημένος,
η αίθουσα αναμονής στο τμήμα καρκίνου είναι φίσκα στον κόσμο.
οι νοσοκόμες είναι ευχάριστες, αστειεύονται μαζί μου.
σκέφτομαι ότι αυτό είναι ωραίο, ν’ αστειεύεσαι την ώρα
που βρίσκεσαι στη σκοτεινή κοιλάδα του θανάτου.
η Τζέην είναι μαζί μου.
λυπάμαι για τη γυναίκα μου, λυπάμαι
για όλες τις γυναίκες.
ύστερα είμαστε κάτω στο πάρκινγκ.
μερικές φορές οδηγεί αυτή.
μερικές φορές οδηγώ εγώ.
τώρα οδηγώ εγώ.
είναι ένα ψυχρό καλοκαίρι.
ίσως να πρέπει να κολυμπήσεις
λίγο όταν φτάσουμε στο σπίτι, λέει
η Τζέην.
η μέρα σήμερα είναι πιο ζεστή απ’ ό,τι συνήθως.
αμέ, λέω και κατευθύνομαι έξω από το πάρκινγκ.
είναι γενναία γυναίκα, κάνει σαν όλα να είναι
όπως συνήθως.
μα τώρα πρέπει να πληρώσω για όλα εκείνα
τα άσωτα χρόνια•
κι ήταν τόσα πολλά από δαύτα.
ο λογαριασμός πρέπει πια να εξοφληθεί
και θα δεχθούν μόνο μια τελική πληρωμή.
έτσι κι αλλιώς πάντως μάλλον
θα κολυμπήσω λίγο.
