Πράξη 3η
Σφάξαμε τους Θέους
Θάψαμε και τους Μύθους
Νέες «Αλήθειες» προσκυνούμε
«Απόλυτες»
Καμπύλες Ανάπτυξης και Κέρδους
Αυτές δεν είναι άλλωστε που ανοίξαν
«Διάδρομο Ανθρωπιστικό»
Για μένα!
Τώρα που ηχούν οι Θόρυβοι του Πολέμου
Μόνο η άχρωμη Ραδιενέργεια στην Τάφρο
Περιμετρικά της Βαλίτσας
Κι ένας Θεός για παιχνίδι
«Ευγενική χορηγία»
Για την «αισθαντική» Φωνή μου
Είσαι από Κείνους μήπως;;
Που μ’ αποχαιρέτησαν
Όταν έλειπα;;
Κυρίες και Κύριοι
Στο Πεδίο Βολής σήμερα των οχτώ
Παρατήστε με πια!
Μου πρήξατε τ’ αρχίδια.
Τι θυμήθηκα τώρα
Θυμήθηκα έναν μεγάλο Έρωτα της ζωής μου
Μου έλεγε πάντα
Ότι είμαι η «καλύτερη Γυναίκα»
Γιατί…
Του έπρηζα τ’ αρχίδια
Δηλώνω υπευθύνως «Ανεύθυνη»
Στο Σαρκίο μου πατώ On
Όταν θέλω Εγώ
Και Off
Όταν μου το επιβάλλουν οι «Συνθήκες»
Αληθινή εβρέθη version Ανθρώπου
Βγήκε από το σπίτι του
Χωρίς «προσχέδιο Βόλτας»
Kατατεθειμένο
Βγήκα απ’ το Περιβάλλον
Το ψηφιακό ντε…
Jesus Christ!
Jesus Christ…
Το ‘σκασα
Απ’ του google map
Την ευθεία
Που ‘ταν κι ισιάδα
Μ’ αρέσει να γράφω στον καθρέφτη
Με κραγιόν
Οι Κορφές μ’ αρέσουν
Οι Κορφές που σκότωσαν
Που σκότωσαν τους Ορειβάτες
Πανικόβλητο το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας
Κατέφυγε στο ΣτΕ
«Δεν είχε δικαιοδοσία τιμωρίας»
«Είχε ωστόσο υποχρέωση να την προστατέψει»
Δεν έχω ίσως τον κατάλληλο σωματότυπο
Για να μου εκχωρηθεί η Ευτυχία;;
Μάλλον δεν θα συγχωρήσει η Οθόνη
Όχι! Όχι!
Σαν Πλατυτέρα βλοσυρή
Μην κοιτάς που η Μεγαλόχαρη
Στο παίζει «ανοιχτή»
Μέσα στη φυσικότητά της
Ευτυχώς ενεργοποιήθηκε το σύστημα ενδοεπικοινωνίας
Άμεσα παρενέβη και ο Εισαγγελεύς
Mind the Gap
Between the Κοινό
And the Τέχνη
Τι θα πει αυτό;;;
ΧαΧαΧα
Αναρωτιέσαι…
Τι θα πει αυτό
Το Κοινό, αγάπη μου, θέλει ντάντεμα
Της Art τα βαριά δεν τ’ αντέχει
Πνίγει τα Ουρλιαχτά
Τα πνίγει
Και πάει για ύπνο
Πιπιλώντας το δάχτυλο
Αν φοβάσαι τα σταγονίδια
Προσποιήσου Οργασμό
Όλοι
Όλοι το ‘χουμε κάνει κάποια φορά
Ακόμη
Ακόμη κι οι «αχαλίνωτα» Ερωτομανείς
Για Εκδίκηση
Πως αλλιώς
Πως αλλιώς…
Όταν κοιτάζεις έναν άνθρωπο
Να κάθεται σ’ ένα παγκάκι
Από την πίσω πλευρά
Νομίζεις πως είναι μια Στιγμή πρόσφορη
Να του δώσεις μια σπρωξιά
Θα πέσει μες στη Θάλασσα
Εκτός και αν το παγκάκι βρίσκεται μπροστά σ’ έναν Γκρεμό
Τότε εκεί τα Πράγματα αλλάζουν
Δεν ξέρεις!
Δεν ξέρεις ποτέ ωστόσο
Αν απέναντι απ’ το Παγκάκι
Είναι μια Θάλασσα ή ένας Γκρεμός
Περίεργο συναίσθημα αυτό
Ίσως να σε εξιτάρει
Θα δεις αυτό το Σώμα
Να κουτρουβαλιάζεται
Άψυχο
Πάνω σε Βράχια ή σε παφλαστά Νερά;
Δεν ξέρεις καν τι θα νιώσεις
Μη νομίζεις πως οι άνθρωποι όταν σκοτώνουν
Νιώθουν Ενοχή
Αυτό είναι Ψέμα
Μεγάλο Ψέμα
Όχι! Όχι
Τς! Τς! Τς!
Όχι!
Νιώθεις πως απελευθέρωσες Κάποιον
Αλήθεια τον απελευθέρωσες
Τόσες ώρες καθισμένος στο παγκάκι
Και δίπλα του η Σιωπή
Μια Σιωπή με τόσα πολλά
Να έχει να πει…
