Η σονάτα του σεληνόφωτος
Ἀνοιξιάτικο βράδι. Μεγάλο δωμάτιο παλιοῦ σπιτιοῦ. Μιά ἡλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στά μαῦρα, μιλάει σ’ ἕναν νέο. Δέν ἔχουν ἀνάψει φῶς. Ἀπ’ τά δυό παράθυρα μπαίνει ἕνα ἀμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα νά πῶ ὅτι ἡ Γυναίκα μέ τά Μαῦρα ἔχει ἐκδώσει δυό-τρεῖς ἐνδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές θρησκευτικῆς πνοῆς. Λοιπόν, ἡ Γυναίκα μέ τά Μαῦρα μιλάει στόν Νέο: (Ακούστε την απαγγελία) Ἄφησέ …
Le voyage
Για το παιδί, το συνεπαρμένο με χάρτες και χαλκογραφίες, Το σύμπαν είναι όμοιο με την παλώρια όρεξή του. Α! Πόσο ο κόσμος είναι μέγας στων λαμπόγυαλων τη λάμψη! Στης θύμησης τα μάτια πόσο μικρός ο κόσμος! (Απαγγελία στην ελληνική) (Απαγγελία στη γαλλική) Κάποιο πρωινό αναχωρούμε, με το μυαλό φλόγα μεστό, Μνησικακία την καρδιά γεμάτη και πικρούς …
