Στην προσφιλή;;; μας Γερμανία, η οποία καυχιέται για διαφάνεια, σκάνδαλα κομματικών επιχορηγήσεων έχουν πολλάκις απασχολήσει τον Τύπο, ο οποίος έχει αποκαλέσει τους βουλευτές «ληστο-ιππότες της Δημοκρατίας» και το καθεστώς «γομάρι φορτωμένο με χρυσάφι για τα κόμματα».

Σύμφωνα με τον κύριο Σιμόπουλο «Οι δυνατότητες εισροής πολιτικού χρήματος στα κομματικά θησαυροφυλάκια, προϊόντος δηλαδή διαφθοράς, είναι απέραντες σε περιόδους εξοπλιστικών προγραμμάτων. Εκεί, ο ανταγωνισμός των ξένων εταιρειών, τα αστρονομικά ποσά των αγορών, οι ευχέρειες επιλογής από ανθρώπους της εξουσίας του άλφα ή του βήτα συστήματος, οι παρεμβάσεις ξένων κυβερνήσεων και κυρίως η απουσία κατά βάθος ελέγχου, ανοίγουν τους κρουνούς των υψηλών προμηθειών για να ξεχειλίσουν τα κομματικά χρηματοκιβώτια και όχι μόνο αυτά». Ας θυμηθούμε ως αντιπαραβολή τον Άκη που έκρωζε πως «…δεν θα πληρώσει μόνος του τη νύφη». Τον λαό ωστόσο τον ενδιαφέρει η μονομερής όσο και πολυμερής ευθύνη απασών υπευθύνων.

Ας αποκαθηλώσουμε, και όχι με ύφος υπερβεβαιότητας ημιμαθούς αλλά ερειδόμενοι στις πηγές, την Κίνηση των 6. Εγχείρημα σοσιαλιστικής καμπάνιας για την «Ειρήνη». Σύμφωνα με τον κύριο Στριγά «…Την κίνηση των έξι θα διοργανώσει η κόρη του Βαρώνου Ρότσιλντ και ερωμένη του Ούλοφ Πάλμε. Οι έξι σοσιαλιστές θα λάβουν από πέντε εκατομμύρια δολάρια έκαστος απ’ το Γραφείο Δημόσιου Λογιστικού για τη δημιουργία και στήριξη του κινήματος. Ο Ρότσιλντ ενδιαφέρεται για την κανονική ροή των όπλων στο Ισραήλ και την αγορά της Εκκλησιαστικής περιουσίας στην Ελλάδα. Στις πρεσβείες των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης συντελούνται οι πραγματικές αλλαγές». Τη στιγμή, αν θα ήθελα να προσθέσω, που οι λαοί κλασαυχενίζονται για την επιρροή τους.

Εν μέσω Σκύλλας και Χάρυβδης να προσπαθούμε να δούμε φως στο τούνελ. Η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση διαπνέεται από σύνδρομο ήττας. Συνακόλουθα και κάποιο νομοσχέδιο να έχει ωφέλιμη ισχύ για το σύνολο του έθνους, η αντιπολίτευση δεν διάκειται ποτέ ευμενώς προβάλλοντας μνησίκακη αντίδραση και αδιαλλαξία, επειδή απώλεσε ή δεν είναι στεφανωμένη στον Παράδεισο. Επί πρωθυπουργίας Παπανδρέου προ-μοιράστηκε και η τούρτα στο Αιγαίο, ώστε στις ημέρες μας να περάσουν ανώδυνα τα ληξιπρόθεσμα γραμμάτιά μας στα καρτέλ πετρελαίου. Όσον αφορά στα εργασιακά, συντονισμένα επιλύθηκε και το θέμα του συνδικαλισμού. Οι εντεταλμένοι συνδικαλιστές κάθε φορά υπάκουαν σε επιταγές, οι οποίες επιβάλλονταν απ΄ την συνεργασία του υπευθύνου στην πρεσβεία των ΗΠΑ και του Εργατικού Ακολούθου της Σοβιετικής πρεσβείας. Το «διαίρει και βασίλευε» οσμίζονται σαν κοράκια οι ετεροκίνητοι μεγαλοκόρακες και σπεύδουν αναλόγως, κι εμείς αιθεροβατούμε πως «ψηφίζουμε»…

Η ταφόπλακα…

Εν έτει 1998, 3-6 Μαΐου, συνήλθε η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ με την Τριμερής Επιτροπή, Ιδιωτικός Οργανισμός συνεργασίας ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνίας. Στην ατζέντα των ζητημάτων προς τακτοποίηση περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων: Εφαρμογή της Παγκοσμιοποίησης-ανοδική πορεία δολαρίου και πετρελαίου-τελεσίδικος διαμελισμός Βαλκανίων-ανεπίστρεπτος διαμελισμός ρωσικών δημοκρατιών-Επιβολή ελεγκτικών μηχανισμών σε Ευρωπαϊκή Ένωση-Οικονομική ενεργοποίηση Ασίας και Λατινικής Αμερικής προς κάμψη αντιδράσεων-Διασφάλιση πηγών ενέργειας, οι οποίες θα περιέλθουν στους Ισχυρούς του Παγκόσμιου Οικονομικού Συμπλέγματος-Χειραγώγηση λαών δια μέσω ώθησης σε άκρατο καταναλωτισμό-Διακίνηση πληθυσμών και αλλαγή υφισταμένων συνόρων.

Στο τελευταίο ας σταθούμε περισσότερο διότι δεν αφορά μόνο τους ετερόχθονες επήλυδες αλλά και την εσωτερική μετανάστευση, η οποία επιτεύχθη με τη δημιουργία της ανεργίας. Ακόπως τεκμαίρεται πως τα φώτα των αστικών κέντρων φάνταξαν στα μάτια των απλών χωρικών, οι οποίοι προσήλθαν για εξεύρεση εργασίας έχοντας κατά νου ένα καλύτερο μέλλον. Επί πρωθυπουργίας μεταπολιτευτικών Κυβερνήσεων οι επαρχιώτες επιδαψίλευσαν τιμές μέχρι το χώμα στα πολιτικά γραφεία και στις κομματικές οργανώσεις. Οι διορισμοί στο Δημόσιο εκτινάχθηκαν στα ύψη. Είναι οι σημερινοί σκλάβοι που οφείλουν τη ζωούλα τους στο σερβιρισμένο όνειρο κι αρνούνται ν’ αλλάξουν στρατόπεδο, διότι για τον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούμε να ομιλούμε εφόσον είναι παντελώς κατεστραμμένος.

Πάσχισαν  οι  άνθρωποι   να κατακτήσουν  το θεμελιώδες δημοκρατικό βάθρο της αρχής της Πλειοψηφίας. Οι πολλοί αποκρυσταλλώνουν την άποψη-οι λίγοι εναρμονίζονται. Κατά πόσον όμως διασφαλίζεται εν μέσω πλειοψηφικών καθεστώτων και η προσωπική ελευθερία  κι  εν  τέλει  η  πραγματική  δημοκρατία; Κι όταν η γνώμη των πολλών εγκαθιδρύει μία μορφή ανελέητης τυραννίδας, η οποία ευκόλως ποδηγετεί την ανεξαρτησία σκέψεως; Η ιστορική μνήμη μας οδηγεί στο Βενιζέλο, ο οποίος δεν δίστασε να προκαλέσει αγγλογαλλική επέμβαση με αιματηρά αποτελέσματα το 1916, πράξη την οποία επαίνεσε ευθαρσώς σαν «υποχρέωσιν ηθικήν». Εξυφαίνεται ένα εγκόλπιο διαφθοράς, το οποίο τυφλώνει τους οπαδούς, κι εκείνοι πεπεισμένοι για το ορθόν κι ανενδοίαστον της παντοδυναμίας της παρατάξεως, την οποία ακολουθούν, πορώνονται-αξιώνουν τερατώδεις παρανομίες-τις επικαλύπτουν με ψευδεπίγραφες επιφάσεις.

Μιλάμε για την εφαρμογή του θεωρήματος του Black ή αλλιώς «το θεώρημα του ενδιάμεσου ψηφοφόρου». Σύμφωνα με τον κύριο Σταύρο Ξιάρχο «…το πρόβλημα της κοινωνικής επιλογής είναι μονοδιάστατο και οι ταξινομήσεις των εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων, ενός εκάστου των ψηφοφόρων είναι μονοκόρυφες. Το πρόβλημα της λήψης μιας συλλογικής απόφασης είναι επίσης μονοδιάστατο, αν, κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας, οι προτιμήσεις των ψηφοφόρων, έστω για τα διάφορα επίπεδα δημοσίων δαπανών, μπορούν να διαταχθούν κατά μήκος μίας ευθείας γραμμής». Ο μονοδιάστατος χαρακτήρας των ταξινομήσεων είναι πολύ πιθανός, όταν οι εναλλακτικές προτάσεις αναφέρονται σε διάφορες ποσότητες ενός και μόνο δημόσιου αγαθού ή όταν αφορούν σε πολιτικά κόμματα, τα οποία καλύπτουν ευρείες ιδεολογικές παρατάξεις.

Οι Πρόεδρος Τριμερούς Ροκφέλλερ-Εκπρόσωποι Πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου-Αρχηγοί της CIA, NSA και MI-6-Αρμόδιοι της γερμανικής BND-Υπόχρεοι της ρωσικής και γαλλικής KGB έχουν από πολύ καιρό αποφασίσει την αναγωγή των εθνικών ζητημάτων σε πλαίσιο διεθνούς σφαίρας, ώστε να αναθέτεται η ομαλοποιημένη ρύθμισή τους από ΝΑΤΟ-ΟΗΕ. Τα Διεθνή Ιδρύματα και Ινστιτούτα, στα οποία πολλοί γνωστοί-διάσημοι και μη εξαιρετέοι φέρουν τον τίτλο του Πρέσβη-πρέσβειρα Καλής Θελήσεως, έχουν εξουσιοδοτηθεί για την διεκπεραίωση χειραγώγησης. Εμπλεκόμενα εμφανίζονται πολλά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα κι ας μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε το Μεμόριαλ Χόσπιταλ της Νέας Υόρκης, ένα απ’ τα καλύτερα και μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αμερικής, το 40% των μετοχών του οποίου ανήκει στη CIA.

Οι αγροί του Κεραμέως…

Κι άλλος πύργος στο Λονδίνο έγινε παρανάλωμα του πυρός. Να ήταν αντίποινα; Να ήταν του ISIS υπενθύμιση; Το σίγουρο είναι πως στο εν λόγω κτήριο τελούταν το Ραμαζάνι από πένητες μουσουλμάνους.

Οι Αστυνομικοί θέλησαν να παγιώσουν το συνδικαλισμό τους στα Εξάρχεια έχοντας στη φαρέτρα τους ως αφετήριον έρμα την «ελεύθερη διακίνηση ιδεών και αξιών». Εκτός του άτοπου της επιλογής χώρου, πως θυμάμαι, όταν άλλες μερίδες πολιτών, δες Συνταξιούχοι-ΑΜΕΑ-Φοιτητές-Εργαζόμενοι-Μαθητές, επιθυμούν να εκφράσουν ακριβώς τα ίδια ιδανικά, δέχονται ανελέητους ξυλοδαρμούς με γκλομπ κι επιθέσεις με χημικά; Πως θυμάμαι, τις καταγγελίες περί βιασμών σε αστυνομικά τμήματα από θύματα προσαγωγών από στέκια διακίνησης μεταναστών-στέκια εμπορίου λευκής σαρκός-στέκια διακίνησης ναρκωτικών; Το σίγουρο είναι πως η μνήμη, παρά την ηλικία της, παραμένει να έχει χαρακτηριστικά ελέφαντα.

Ρομά και μετανάστες αντιπαλεύουν στον βωμό της επιβίωσης αλλά και της υπερτέρησης. Το σίγουρο είναι πως κυκλώματα εκτεταμένης διαφθοράς, υπό την ανοχή των όπλων, λαδώνουν και λίγο το πιάτο των δικηγόρων-Δικαστών, που στέγνωσε κι αυτό απ΄ την κρίση.

Η συμμαχία Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας κρέμεται, λέει, από μία κλωστή! Αν ανατρέξουμε στα προ-ειρημένα, θα διεισδύσουμε στα άδυτα του «Εφιάλτη του Ορνιθοτροφείου». Ο Παγκόσμιος Πλούτος απορρέει απ’ την παραγωγικότητα του ανθρώπου, το 93,5% της οποίας κανοναρχείται από Συγκεκριμένο Οικονομικό Σύμπλεγμα, το οποίο εκχωρεί και σ’ εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς το 6,5%. Στο Ορνιθοτροφείο ωστόσο βλέπουν όλο και περισσότερο το φως περισσότερες κότες, που σημαίνει πως το καλαμπόκι στην κλίμακα του 6,5% δεν επαρκεί να μας ταΐσει. «Η ποσότητα του καλαμποκιού είναι προκαθορισμένη. Αν εμείς δηλώνουμε τριπλάσιες κότες, αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα, που θα πρέπει να αφορά και το καλαμπόκι», όπως αναλύει σε παρομοίωσή του εύστοχα ο κύριος Στριγάς. Είναι το «Άπόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ», σύμφωνα με το Ματθ. 22.21!!! Είναι το «…Τα πάντα στη ζωή συνιστούν επιλογές μας», σύμφωνα με την Επιστήμη της Ψυχολογίας!!! Ίσως να είναι το «Η φαντασία στην εξουσία», σύνθημα του Μαΐου του ’68, μία απ’ τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις στην Ιστορία. Η τραγική αδυναμία των συνδικάτων επαμφοτέριζε μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, για προδοθεί από αμφοτέρους!!!

Όπου πονάει κανείς, εκεί φέρνει το χέρι του…

Ξαφνικά μ’ έπιασε πονοκέφαλος βαρύς!

Pages: 1 2