«Τα δάση σχεδόν καθάρισαν απ’ αυτά τα βλαβερά όντα και δημιουργήθηκε χώρος για μία καλύτερη φύτρα» διατεινόταν στις αρχές του 18ου αιώνα ο κληρικός Κόττον Μάδερ, βασικός επίτροπος του «Κολεγιακού Σχολείου», σημερινό Πανεπιστήμιο του Γέιλ, που ιδρύθηκε απ’ τους αποικιοκράτες Βρετανούς στην περιοχή της αμερικανικής ηπείρου. Τα «βλαβερά όντα», που έπρεπε να αποδεκατιστούν, ήταν οι αυτόχθονες Ινδιάνοι! Χρειάστηκαν πάνω από δύο αιώνες για να επαναδιατυπωθεί ανάλογο αίσθημα μίσους δια της ρήσεως του Χαΐμ Βάιτσμαν, πρώτος Πρόεδρος του Ισραήλ: «Πρόκειται για μία θαυματουργή εκκαθάριση του εδάφους, η θαυματουργή απλούστευση του καθήκοντος του καθήκοντος του Ισραήλ», η «εκκαθάριση του εδάφους» αφορούσε στον διωγμό των αγροτών Παλαιστινίων απ’ τα χωριά τους.
Καθημερινές οι αναρτήσεις για τις συγκρούσεις Παλαιστίνης-Ισραήλ, ένας φόρος αίματος ατελεύτητος, σχετικά με τον οποίον τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και Δικτύωσης τηρούν σιγήν ιχθύος ή επιμέρους πυροτεχνηματική ενασχόληση. Οι Ισραηλινοί εμφανίζονται ως «λάτρεις του πραγματισμού» και δρουν ανεξέλεγκτα στηριζόμενοι στις πλάτες του Δυτικού Κόσμου και στο άλλοθι των θηριωδιών του ναζισμού εναντίον τους. Οι Παλαιστίνιοι έπειτα από μακροχρόνια στοχαστικότητα γύρω απ΄ την κατάστασή τους – τους απώτερους σκοπούς των Σιωνιστών – την οριοθέτηση της αντίστασής τους, στο λυκαυγές του 21ου αιώνα έρχονται να προσδιορίσουν πως ο Σιωνισμός είναι ένα εργαλείο για τη διαίρεση και την καθυπόταξη του αραβικού κόσμου, ώστε ο αγώνας τους να εμπεριέχει πλέον τα γονίδια του ηθικού χρέους.
Μετά από ενδελεχή και πολύμηνη μελέτη εμπεριστατωμένης βιβλιογραφίας, αποπειράται αυτό το κείμενο να κατανοήσει πως συνοψίζεται εν τέλει το «παλαιστινιακό πρόβλημα»:
-
ως μία «νομική περίπτωση μη αναγνώρισης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος των Παλαιστινίων, επικαλούμενη ένα πλασματικό σύστημα διεθνούς Ηθικής, που βασίζεται στα συμφέροντα της Βιομηχανικής Δύσης» κατά την Rosemary Sayigh
-
ως μία «ηθική υποχρέωση προς τον Σιωνισμό, που γλύτωσε απ’ την κόλαση του Χίτλερ» κατά τη Δήλωση Μπάλφουρ, η οποία ωστόσο παραβλέπει την ταυτόχρονη απαίτηση της θυσίας των Παλαιστινίων όταν ανακοινώνει πως: «ο Σιωνισμός είναι ριζωμένος σε μελλοντικές ανάγκες κι ελπίδες και η βαρύτητα αυτή είναι ανώτερη απ’ τις προκαταλήψεις των 700.000 Αράβων!!»
-
ως ένας «ακαθόριστος αγώνας αντιστασιακού κινήματος» κατά τον Jean-Paul Sartre, ο οποίος μάχεται μεν κατά του Φασισμού, οι δεσμοί του με τα εβραϊκά μαχητικά στοιχεία τον εμποδίζουν δε να συμπεριλάβει τον Παλαιστινιακό λαό στην ευρύτερη εναντίωση σε μορφές αποικιοκρατίας
-
ως «ιδιόκτητη Ιστορία, που εξωθεί τα υποζύγιά της σε απόμακρες και άγνωστες βοσκές» κατά τον Noam Chomsky, ο οποίος θεωρεί τον διωγμό μέρος της εκτεταμένης μεθόδευσης εξόδου των προσφύγων της μεταπολεμικής Ινδοκίνας – του Λιβάνου – του Σουέζ – της κοιλάδας του Ιορδάνη από δυτικές στρατιωτικές Δυνάμεις.
Πηγές αποδεικνύουν πως οι Παλαιστίνιοι ζούσαν στα χωριά τους πριν ακόμη απ’ την εποχή του Χριστού και η πορεία τους μπορεί να χωριστεί σε τρεις μεγάλες ιστορικές περιόδους…
(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
