Το Δικαίωμα στη συνείδηση-σκέψη!
Το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ παγιώνει την ελευθερία σκέψης-συνειδήσεως-θρησκείας ως αναφαίρετο κι αδιάβλητο και το οποίο απολήγει σε δύο βασικές συνιστώσες:
-
forum internum που σηματοδοτεί την εσωτερική διάσταση των πεποιθήσεων και προστατεύεται πλήρως, αφού δεν υπόκειται σε έλεγχο.
-
forum externum που σηματοδοτεί την εξωτερική διάσταση των πεποιθήσεων και τους τρόπους εκδήλωσής τους.
Η παρέμβαση του Κου Teitgen στη Συμβουλευτική Συνέλευση Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δηλώνει ξεκάθαρα η συγκεκριμένη ελευθερία επιδιώκει να προστατεύσει το άτομο «…ενάντια στην κρατική επιβουλή και στα απεχθή μέσα αστυνομικής έρευνας ή δικαστικής ανάκρισης που στερούν απ’ τον δυνητικό ύποπτο-κατηγορούμενο τον έλεγχο των πνευματικών του δυνατοτήτων και της συνείδησής του». και σαφώς χρησιμοποιείται ο όρος «πεποίθηση» ως έννοια ευρύτερη επειδή περιλαμβάνει τη θρησκεία-τη σκέψη-τη συνείδηση-τις φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Αρκεί να υπενθυμίσω ένα εδάφιο από ένα άλλο σημαντικό άρθρο, («Ζήσε τη στιγμή Ή αλλιώς Η φιλοσοφία του Σκλάβου…») ,όπου γίνεται αναφορά στην τελμάτωση δια της βίας και των όπλων της πνευματικής ευστάθειας σε κέντρα συγκεντρώσεως-στρατόπεδα-σωφρονιστήρια:
Την ίδια στιγμή που το ιδεώδες της Δημοκρατίας υπερβαίνει τις προσδοκίες της κάθε φιλοσοφικής μεθερμήνευσης, η Κοινωνική ευταξία δεν επιτυγχάνεται μέσω δημοκρατικών διαδικασιών. Όλο και περισσότεροι πολίτες αποφαίνονται για την αποκαρδιωτική παραφθορά της. Απ’ τα «ηλεκτρικά όνειρα» πολλών θυμάτων του Κάμερον, ψυχίατρος που υπέβαλε τους ασθενείς σε ηλεκτροσόκ, μέχρι τους βασανισμούς σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, η έρευνα οδηγεί σε ειδεχθή ψήγματα καταστολής. Την δεκαετία του 1950 η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ παρείχε χρηματική επιχορήγηση στο Ινστιτούτο Άλαν του πανεπιστημιακού ιδρύματος του Μακγκίλ για να τελεστούν πειράματα σε ανθρώπους, οι οποίοι τέθηκαν σε απομόνωση για εβδομάδες-υπεβλήθησαν σε ηλεκτροσόκ-τους χορηγήθηκαν αναμείγματα φαρμάκων, όπως το ψυχεδελικό LSD και το παραισθησιογόνο PCP, γνωστό ως «αγγελόσκονη», τα οποία εβρίσκοντο σε πειραματικό στάδιο.
Οι πειραματισμοί ήγον τους παθόντες σε παλινδρομήσεις στη βρεφική ηλικία με τη νοημοσύνη τους να περιπίπτει σε δεδομένα προ-λεκτικά. Το σκάνδαλο δηλοποιείται εν έτει 1970, με την ψήφιση του Νόμου περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης, κάτι που επισύρει την οργή των ανυποψίαστων θυμάτων, οι οποίοι προσέφυγαν μαζικά σε αγωγές. Στις παρατεταμένες δίκες απεδείχθη η απεχθής παραβίαση της Ιατρικής Δεοντολογίας: οι πάσχοντες είχαν στραφεί στον Κάμερον προς επίλυση-αρωγή για ελάσσονες ψυχικές διαταραχές, όπως επιλόχεια κατάθλιψη-άγχος, και κατέληξαν αθύρματα χρήσης εν αγνοία τους, αφού αντιμετωπίστηκαν σαν πειραματόζωα για να κορεσθεί η δίψα της CIA προς άγραν πληροφοριών σχετικά με τον έλεγχο της σκέψης.
Το 1988 η Υπηρεσία κατέβαλε αποζημίωση 750.000 δολάρια και τέσσερα χρόνια αργότερα κατεβλήθησαν 100.000 δολάρια απ’ την Καναδική Κυβέρνηση, συγχρηματοδότης και συνένοχος. Συνάγοντας συμπέρασμα, ο Κάμερον και το Ινστιτούτο του Άλαν είχαν αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο στην εξέλιξη πρακτικών βασανισμού μέσα σ’ ένα καπιταλιστικό πλαίσιο ολέθρου. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με απώτερο στόχο την απάλειψη πασών αναμνήσεων προς οικοδόμηση της νέας προσωπικότητας πάνω στο νεοσυσταθέν «λευκό κι άγραφο χαρτί».
Με την ηλεκτροσπασμοθεραπεία και την χορήγηση διεγερτικών-κατασταλτικών ουσιών, όπως θοραζίνη και ινσουλίνη, επιτυγχάνεται η πλήρης αποδόμηση της προσωπικότητας του ατόμου, το οποίο αν υποστεί αλλεπάλληλα ηχογραφημένα μηνύματα επιδέχεται αλλαγή συμπεριφοράς. Αξίζει να σημειωθεί πως η ηλεκτροσπασμοθεραπεία είναι μέχρι στις ημέρες μας αποδεκτή. Στις τεχνικές ανάκρισης χρησιμοποιούνται διάφορες χημικές ουσίες καθώς και η απόλυτη απομόνωση. Η «πλύση εγκεφάλου» εξασφαλίζεται με την προσωρινή άρση των αισθήσεων: απομόνωση του ατόμου, το οποίο με άκρα παγιδευμένα σε χαρτονένιους κυλίνδρους φοράει γυαλιά σκούρα και ακουστικά λευκού θορύβου, ώστε να αποστερείται των αισθήσεων και κατ’ εφαπτομένη να επαμφοτερίζει σε πέλαγο ανυπαρξίας. Ανάλογες βαναυσότητες πραγματοποιούνται τον 21ο αιώνα σε φυλακές και ιδρύματα σωφρονισμού. Όλα αποβλέπουν στην διατήρηση της Τάξης.
«Αν οι άνθρωποι ήταν τελείως εγωιστές ως προς τις επιθυμίες τους, η σταθεροποίηση της κατοχής με κανόνες θα ήταν αδύνατη. Αν οι άνθρωποι ήταν τελείως αλτρουιστές σε σχέση με αυτές τις επιθυμίες, αυτή η σταθερότητα θα ήταν περιττή» υποστηρίζει ο Διεθνολόγος Hedley Bull, σύμφωνα με τον οποίο οι Κοινωνίες διαμορφώνουν συμβάσεις προς παγίωση κανονιστικού πλαισίου. Και σύμφωνα με το πλαίσιο αποσπάται η συναίνεση μετά περίσπασης ή φόβου.
Όταν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως αιχμαλώτων ή πολιτικών κρατουμένων διαιωνίζονται οι ίδιες και ίδιες μέθοδοι, δεν καταπατώνται τεχνηέντως οι Συμβάσεις της Γενεύης και ο Ενιαίος Κώδικας Στρατιωτικής Δικαιοσύνης των ΗΠΑ; Παρόμοιος νοσηρός ορθολογισμός δεν κλυδωνίζει συθέμελα το βάθρο της Εκκλησίας απ’ τις περιπτώσεις παιδοφιλίας; Σε ανάλογες εκτάσεις σκανδάλων οι ιθύνοντες διασαλπίζουν πως το θέμα αφορά σε εσωτερικό τους πυρήνα, ώστε να αποφεύγεται παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Χιλιάδες άνθρωποι ανά την υφήλιο κηρύσσονται «εχθρικοί μαχητές» και εγκλωβίζονται σε βασανισμούς αντί να περάσουν απ’ το εδώλιο του κατηγορουμένου σε πραγματικό Δικαστήριο.
Αν στα μέσα του 20ου αιώνα το Ινστιτούτο του Άλαν συνιστούσε το Κάστρο του Τρόμου, στην νεότερη εποχή του 21ου ο οδοδείκτης προσανατολίζει τον νου του ερευνητή στο Γκουαντανάμο, το οποίο χαρακτηρίζεται από παμπληθείς μαρτυρίες σαν το «εργαστήρι της πλύσης του εγκεφάλου». Η επιστήμη του Φόβου εξαπλώνεται επίσης με την γενίκευση των προσφυγικών ροών στις Δυτικές περιοχές. Ο καπιταλισμός νομιμοποιεί τον εαυτό του ως το οικονομικό γρανάζι που συνυφαίνεται με την προσωπική ελευθερία κρίνοντας ταυτοχρόνως μέσω της ίδιας του της δυναμικής ανεπαρκές να καταστεί ομπρέλα προστασίας για ετερόχθονες λαούς. Η επιστήμη του Φόβου διαχέεται αλλότροπα, αφού δεδομένης της ύπαρξης των πυρηνικών όπλων, η βία περιορίζεται σε συγκαλυμμένα πεδία, ώστε να δημιουργείται ένα ομιχλώδες πέπλο γύρω απ’ τα διεθνή συστήματα καταστολής κι εμπόλεμου διακανονισμού.
Επιπρόσθετα που στηριζόταν η υπόθεση της ποινικής καταδίκης των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά για παράνομη λειτουργία ευκτήριου οίκου στην Ελλάδα και γιατί η έννοια του προσηλυτισμού αφορά σε ξένες θρησκευτικές πρακτικές; Αν συνυπολογίσουμε τη φαλκίδευση της εκάστοτε κοινοβουλευτικής θητείας, η οποία υπόκειται σε υποχρέωση δημόσιας ορκοδοσίας με αναφορά σε συγκεκριμένης θρησκείας κείμενα. Αν συνυπολογίσουμε τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, η οποία γαλουχεί σε πίστη σε ορισμένες θρησκευτικές αναζητήσεις. Τακτικές αμφότερες κλίνουσες σε προνομιακή μεταχείριση της επικρατούσας ανά την κάθε εθνική επικράτεια θρησκείας σε σχέση με άλλα θρησκεύματα.
«Η Αμερική βυθίζεται στο κόκκινο παρασύροντας τον υπόλοιπο κόσμο στην κατάδυσή της» διατείνεται ο Κώστας Βεργόπουλος για να καταδείξει τις νέο-συντηρητικές θεωρίες και τον ρόλο του ΔΝΤ.
