Το Δικαίωμα στη στέγη και το άσυλο αυτής!
Στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Ρώμη ανιχνεύεται ως προστασία «του οίκου-της εστίας» ή του «domus». Το 1776 το Σύνταγμα της Βιρτζίνια στις Η.Π.Α-το 1831 το Σύνταγμα του Βελγίου-το 1789 η Γαλλική Επανάσταση-τα Συντάγματα όλων των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου-το Ελληνικό Σύνταγμα το 1975 στο άρθρο 9§1 και πλείστα Συντάγματα και Διεθνείς Συμβάσεις κατοχυρώνουν την εστία και το άσυλό της.
Η ίδια η ελευθερία αυτοαναιρείται όταν δεν καθορίζεται ως αδιάβλητη πρόσβαση στη στέγη αλλά ως αμυντικό δικαίωμα με προστατευτική διάσταση, τουτέστιν δεν εξασφαλίζει κοινωνικό δικαίωμα κατοικίας! Ωσαύτως αν η κάθε Κυβέρνηση αποφασίζει να κατασχέσει την οικία μόλις για 501 ευρώ ερειδόμενη σε επαχθή νομοτερτίπια, οι εκάστοτε καταλήψεις εκ μέρους αστέγων εμπίπτουν στο αναφαίρετο προαναφερθέν συνταγματικό δικαίωμα, με το οποίο θα εξασφαλίσει φυσικό χώρο άνθισής-δράσης.
Κι έρχεται το ίδιο εδάφιο να υποστηρίζει πως ο ένοικος είτε σε ιδιόκτητο είτε σε καταληθφέντα χώρο προστατεύεται έναντι της επεμβάσεως της δημόσιας εξουσίας και όχι έναντι άλλων ιδιωτών, έτσι για να διασαφηνίζεται και το «νομότυπο» των Τραπεζιτών-Δανειστών, όσο για τα στελέχη Τραπεζών-Συμβολαιογράφους-Αστυνομικούς που εκπλειστηριάζουν απλώς δωσίλογα εκτελεστικά όργανα κι όσο για τους δημοσιογράφους απλώς πληρωμένα προπαγανδιστικά φερέφωνα.
Το Δικαίωμα προστασίας προσωπικών δεδομένων!
Η συνείδηση της Δικαστικής Εξουσίας αναδύεται ανίκανη ή δωροδοκημένη, ώστε να αναδεικνύει τη θεσμική-διαδικαστική διάσταση της ελευθερίας τη στιγμή που η αρμοδιότητα αξιοπιστίας της εφαρμογής επαφίεται στις κρατικές αρχές. Αυτές οι τελευταίες ωστόσο δεν δύνανται να εγγυηθούν πρακτικών ενάντια στην αυθαιρεσία προκειμένου να αποφευχθούν οι δημοσιοποιήσεις προσωπικών δεδομένων ή τουλάχιστον αυτό γίνεται με εμφανή κλίση προς συγκεκριμένα συμφέροντα. Επιφανείς και μη εξαιρετέοι Δημοσιογράφοι-Υπουργοί-Επιχειρηματίες έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο δανεισμό σύμφωνα με τηλεοπτικό κανάλι κι ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν: Βούτσης, Πρόεδρος Βουλής-Κουίκ, δημοσιογράφος και Υφυπουργός-Γεωργιάδης, Αντιπρόεδρος Κόμματος και Υπουργός-Μουμουλίδης, βουλευτής.
Με μία σύντομη πλοήγηση στο διαδίκτυο ο αναγνώστης θα έρθει αντιμέτωπος με μία τεράστια λίστα υπόλογων τη στιγμή που τα δηλωθέντα εισοδήματά τους εμφανίζονται εξ ολοκλήρου επιλήψιμα – τη στιγμή που ψηφίστηκε στο Κυνοβούλιο, αποφάσισα εν τέλει τον ορθό όρο προς χρήση, η άρση του απορρήτου κι ακατάσχετου λογαριασμού και για 50 πλέον ευρώ οι αλητήριοι του καπιταλιστικού συστήματος θα μπορούν να εισβάλλουν στο λογαριασμό του κάθε μικρό-μεσαίου ή χαμηλόμισθου ή άνεργου.
Και βέβαια να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε στην ανταλλαγή πληροφοριών επί αδρής πληρωμής πάντα μεταξύ των Εταιρειών, ώστε να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα προς διαμόρφωση καταναλωτικού πλαισίου, ευεπίφορου πάντα στην μαζική αποβλάκωση και στην εύπλαστη ομοιομορφία.
