Η πομπώδης ονομασία…
Και ξαφνικά το 1989 γκρεμίζεται το τείχος του Βερολίνου!
Ανέγερση-Ισοπέδωση ενός τείχους δεν είναι μία απλή υπόθεση, διότι αντικατοπτρίζει παγίωση ή αναθεώρηση γεω-στρατηγικών διαπραγματεύσεων. Η ανασύσταση του γερμανικού εδάφους θα σημάνει αφ’ ενός αναζωπύρωση αλυτρωτικών διαθέσεων του Ναζισμού, αφ’ ετέρου ανάφλεξη του επεκτατισμού και συνακόλουθα τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Άλλως ειπείν τον πλήρη έλεγχό της από τις Υπερπόντιες Κραταιές Δυνάμεις. Μία ύστατη προσπάθεια αναχαίτησης ήταν η νομισματική ένωση. Το ενιαίο νόμισμα θα άνοιγε διαύλους εμπορικής επικοινωνίας προς όφελος της Γερμανίας στο ευρωπαϊκό έδαφος και η διαπλάτυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την υπαγωγή πολλών κρατών στο ενιαιοποιημένο πλαίσιο θα αντιρρόπιζε τον καλπασμό της. Στην πρώτη η επικέντρωση στη διπολικότητα του Ψυχρού Πολέμου, μεμβράνη οικονομικής άνθησης εμπορίου όπλων – αναστολής γεω-πολιτικών πυροδοτήσεων. Στη δεύτερη ο διαμελισμός της ΕΣΣΔ συνιστά το πράσινο φως για πολιτική – κοινωνική – οικονομική μονολιθικότητα. Δικαιωματικά οι ΗΠΑ δεν αποκαλούνται έκτοτε Υπερδύναμη αλλά Πλανηταρχία.
Η ΕΣΣΔ λοιπόν διαλύεται και το απαρτχάιντ διακυβεύεται, απολυταρχίες ετών κατακρημνίζονται. Πόλεμοι παύουν πυρ ή κηρύσσουν ανακωχή. Η μεταπολιτευτική περίοδος αρχίζει στα ευρύτερα όριά της, κι όχι στο στενό πλαίσιο της ελληνικής επικράτειας. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι προ των πυλών. Πρόκειται για μια όμορφη και σφριγηλή κυρία που ονομάζεται Δημοκρατία!!
Ο Κόσμος είναι το ίδιο νόμισμα αλλά με δύο διαφορετικές όψεις.
Στο αναπτυγμένο και αναπτυσσόμενο διάγραμμα σκιαγραφείται η θεραπεία της άκρατης πλησμονής αγαθών, τα οποία προέρχονταν δια μέσω δανεισμού, είτε ατομικού είτε κρατικού-δημόσιου.Τα πακέτα, Ντελόρ και μη, δεν προσγειώνονταν στην Ελλάδα λόγω της πρόθεσης των Δυνάμεων προς εκσυγχρονισμό αλλά προς υποδούλωση. Το ψάρι σίγουρα βρωμάει απ’ το κεφάλι. Στην Ελλάδα τα σκάνδαλα εκατομμυρίων περνούν πάνω απ’ το κεφάλι μας μυώντας μας σε μία άνευ προηγουμένου ανοσία. Οι ρομαντικοί επαναστάτες του σοσιαλισμού αλλάζουν στρατόπεδα διαψεύδοντας τα οράματα που οι ίδιοι προώθησαν για να εμπλακούν μαζί με την κομματική αυλή τους στο φαύλο σύστημα της Εξουσίας. Για να επαληθευτεί πως το ιδεολογικό πρόσημο των παρατάξεων δεν αποτελεί ενδεικτικό σηματωρό διαθέσεων αλλά κατ’ επίφαση υστεροβουλία προς υπεράσπιση των οικονομικών μονοπωλίων των Ελίτ. Έτσι γίναμε όλοι κοινωνοί:
του σκανδάλου εισαγωγής του γιουγκοσλάβικου καλαμποκιού από Εταιρεία, της οποίας τα κέρδη υπερέβαιναν το 1,5 εκατομμύρια δολάρια αλλά στα παραστατικά εμφανίζονταν ως ένα εκατομμύριο δραχμές!! Οι Υπουργοί Αθανασόπουλος – Κουτσόγιωργας – Τσοβόλας – Πέτσος δικάστηκαν αλλά είτε εξαγόρασαν την ποινή είτε δεν την εξέτισαν.
των παράνομων τηλεφωνικών υποκλοπών επί Τόμπρα, αμφιλεγόμενων κομματικών πεποιθήσεων κι ανεξαρτήτως του επικαλύμματος.
του «αγώνα» του Κοσκωτά που μόλις στα 25 του είχε «αυτοδημιούργητα» καταφέρει να κατέχει το 56% της τράπεζας Κρήτης και αναλάμβανε καθήκοντα Διευθυντή συναλλάγματος επί Πρωθυπουργίας Καραμανλή το 1979. Η πρωθυπουργία Παπανδρέου δεν ανέκοψε καθόλου την «αξιοκρατική ανάρρηση» του φέρελπι άνδρα, ο οποίος ως το 1987 διηύθυνε την ΠΑΕ Ολυμπιακός και στην τράπεζα Κρήτης είχαν κατατεθεί 13 δις δραχμές από ελληνικές ΔΕΚΟ. Η φωτογραφική τροπολογία γνωστή ως «Κουτσονόμος» παρείχε απεριόριστη ευχέρεια κινήσεων για πλαστογραφίες – φορολογικά αδικήματα – παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος. Η υπεξαίρεση ανερχόταν εν τέλει στο ποσόν των 33,5 δις δραχμών. Η σύμπραξη Νέας Δημοκρατίας-Αριστεράς στην κυβέρνηση του βρώμικου ’89 κατέληξε σε αθωώσεις ως επί τω πλείστων.
Την καταβαράθρωση του χρηματιστηρίου επί Σημίτη – την υπόθεση Βατοπεδίου – την υπόθεση Siemens-τα εξοπλιστικά – το κλείσιμο της Βουλής επί Καραμανλή – το ψήφισμα των Μνημονίων επί όλων ανεξαιρέτως των κομματικών φατριών και ων ουκ έστιν αριθμός.
Ευθύνη τεράστια οι κυβερνώντες, οι οποίοι σίγουρα πήραν τη μερίδα του λέοντος. Ευθύνη και ο λαός, ο οποίος υπέπεσε στο σφάλμα του προσωπικού δανεισμού αεροβατώντας σχετικά με τις οικονομικές ικανότητες-δυνατότητές του, αφού θεώρησε πως θα εισέλθει σε τροχιά χλιδής. Η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα ήταν δυστυχώς ευεπίφορη, αφού η εμπεδωμένη αυτοπειθαρχία δεν συνιστά χαρακτηριστικό του. Τις τελευταίες δεκαετίες, για να μην πω εκατονταετίες, με διάφορες μεθόδους – σύντονες κινήσεις πέρασε η κυτταρική πληροφορία του οχαδερφισμού στο πρωτόπλασμά του. Τοιουτοτρόπως φτάσαμε στον ακρωτηριασμό της συνείδησης. Πως να αναμένουμε επαναστατική ενόρμηση από ανθρώπους, οι οποίοι είναι εμποτισμένοι με το αφιόνι της καλοπέρασης, που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει στέρηση, που δεν είναι διαθέσιμοι να αφήσουν απ΄ τα μάτια ούτε την άκρη της οικίας τους, πόσο μάλλον των ωκεανών τους, κι ας θυμηθούμε το ρητό του Πλάτωνα «Δεν μπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα μάτια σου». Και για να επιμείνουμε ας αναφέρουμε και τη ευστοχότατη ρήση του R. Jaccard απ’ το βιβλίο του «Η εξορία μέσα μας», η οποία ισχυρίζεται πως «…πρόκειται για τον τύπο του ανθρώπου που έχει υλοποιηθεί ιστορικά – που έχει μαζοποιηθεί στη σύγχρονη εποχή. Ικανοποιημένος με την ευτελή του μόρφωση – τις ασήμαντες αρετές του – την ευτυχία που του προκαλεί η μέτρια τοξικομανία. Ένας άνθρωπος αδύναμος – αφοπλισμένος – ευνουχισμένος – απομονωμένος. Ένας άνθρωπος της ψυχρής Τεχνολογίας και των κομματιασμένων συναισθημάτων. Είναι ο άνθρωπος που έχει εξοριστεί μέσα στον ίδιο του τον εαυτό. Σχιζοειδικός έξω απ’ τους τείχους του ψυχιατρείου – σχιζοφρενικός μέσα σ’ αυτούς»…
Στο διάζωμα των «υποανάπτυκτων» συνεχίζονται οι ίδιες δοκιμασμένες πρακτικές ιμπεριαλιστικού ελέγχου μέσω του αφανισμού και του δόγματος του σοκ.
Η Σομαλία, μήλον της Έριδος στη σκακιέρα των συμφερόντων αφέθηκε στη τύχη της. Δεν είναι η ξηρασία, η οποία δημιουργεί τα χιλιάδες υποσιτισμένα κορμιά. Το έδαφός της συνιστά «το επίκεντρο της δράσης των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, όσον αφορά τόσο την παρακολούθηση και τον έλεγχο αλλά και τον ανεφοδιασμό πεδίο». ΗΠΑ και ΕΕ έχουν προσγειώσει εκεί την TFG οργάνωση εκπαίδευσης σωμάτων Στρατού και Αστυνομίας και υποδαυλίζουν την ένταση μεταξύ σκληροπυρηνικών «ισλαμιστών-απελευθερωτών». Στην ουσία οι Μυστικές Υπηρεσίες επί της προεδρίας Ομπάμα στήνουν φυλακές υψίστης ασφαλείας σε κατεχόμενα εδάφη με σκοπό τον έλεγχο της Αφρικανικής Ηπείρου. Τα κονδύλια βοήθειας που εξαγγέλλονται κατά καιρούς από ΟΗΕ καταλήγουν στον κορβανά Εταιρικών Κολοσσών που δραστηριοποιούνται υπό τον μανδύα των ανθρωπιστικών ΜΚΟ. Δεν έχει αλλάξει κάτι σαφώς με την άνοδο του Trumpστον θώκο, για τον απλό λόγο πως η Αμερική, όπως και οι πολίτες της δεν βλέπουν τίποτ’ άλλο εξόν της Πλανηταρχίας της Αμερικής.
Η υφαρπαγή της καλλιεργήσιμης γης απ’ τους αυτόχθονες στην Αιθιοπία, η οποία υπάγεται στο πείραμα απόσπασης ιδιοκτησίας. Στην περιοχή τρώνε με χρυσά κουτάλια επιχειρηματίες από Σαουδική Αραβία-Πολυεθνικές κτηματομεσιτικές ευρωπαϊκών συμφερόντων-κερδοσκοπικές επενδύσεις αμερικανικών Πανεπιστημίων όπως Χάρβαρντ. Οι «ήσσονος-μηδαμινής» αξίας χωρικοί εκδιώκονται από τα Σώματα Ασφαλείας, που μόνο για διάσωση παλεύουν!! ενώ τον γύρο του Κόσμου κάνουν εικόνες των ντόπιων «αντιφρονούντων ανταρτών».
Συρία-Ιράκ-Παλαιστίνη-Αφγανιστάν, όλα τόσο γνωστά!!
Η Δημοκρατία «Είναι μια πομπώδης ονομασία για κάποιο ανύπαρκτο πράγμα.», όπως διατυπώνει με απλοϊκή ευγλωττία ο Ιταλός συγγραφέας G. Sartori
