Που ‘σαι!
Να σε κεράσω ένα γαμήσι;
Πρόσεχε στις Κούνιες
Θα πέσεις
Θα πέσεις και θα σε δείρω!
Θα γίνω «Καλό Παιδί»
C’ est promis.
Να τρως όλο το φαγάκι σου
Να γίνεις «Καλό Παιδί»
Η πρόληψη «σώζει Ζωές»
Όχι απαραίτητα τη δική σου
Μη με βλέπεις έτσι
Βρωμοπούτανο ξεπεσμένο
Χωρίς λεφτά
Δίχως Τιμή
(Πρόσεχε στις Κούνιες
Θα πέσεις
Θα πέσεις και θα σε δείρω!)
Πριν κάτι χρόνια ξεκίνησα ως «Δέκα το Καλό»
Χαράματα
Χαράματα κι αγουροξυπνημένη με φέραν άρον-άρον
Κάτω απ’ το βράχο της Ακρόπολης για κουτσαβακισμό
Πορνίδιο!
Αλλιώς ξεκίνησα
Κόκα με πότιζε ο Πατερούλης με το κιλό
Life Style ν’ απλώνω στον Κήπο της Εδέμ
Να χύνει η Ένωση η Ευρωπαϊκή τα λογιστικά της Memes
Άπλωνε αυτά που σε ταΐζω
Να φτιάξουμε «Τάξεις»
Να κάνουμε «Πιστούς»
Κι αξιομίμητους
Θαυμαστούς
Με πλάσαρε κι η Μάνα στης Στήριξης το Μηχανισμό
Τη Μέρα με βίαζε το «Κακό» του Καπιταλιστή
Τη Νύχτα με το ζόρι του Προλετάριου το γιαβρί
Στην Εκκλησία τσιμπούκια για αμαρτία περισσή
Και στους Κομμουνιστάς παρτούζα συλλογική
Πελάτες ούλοι με «Κύρος υψηλό»
Αλλιώς ξεκίνησα
Έλα!
Αν θες
Θα στο κεράσω
Θα σκαλίσω κάπως και τα Μάτια σου
Δεν θα πονέσεις πολύ
Μην ανησυχείς
Στη θέση τους θα βάλω δυο γιγαντο-Οθόνες
Θα βλέπουν αυτές
Έλα!
Θα στο κεράσω
Το γαμήσι
Που είπαμε
Δωρεάν
Κι ο Δάσκαλος μου ‘μαθε
Γλέντι κι αντίσταση
Πως πάνε μαζί
Θα πριονίσω λίγο τα Φτερά σου
Δεν θα πονέσεις πολύ
Μην ανησυχείς
Το μεσημέρι ο Δάσκαλος
Βάζει «Καλό Βαθμό» στις μουτζούρες μου
Ένεκα «Μέριμνας Στοιχειώδους»
Αρκεί να μην τον διακόπτω
Την άβολη Ώρα στον Πίνακα
Μια επαναλαμβανόμενη ιστορία άλλωστε
Οι μουτζούρες μου
Μην ανησυχείς
Στη θέση τους θα βάλω βοηθητικά ροδάκια
Δικαστήρια
Πανεπιστήμια
Εκκλησίες
Θα σε πηγαίνουν αυτά
Δεν χρειάζεται να πετάξεις
Πως όταν σιχαίνομαι ή πονώ
Να μην ομιλώ πολύ…
