Και  ως  πανάκεια  πολλοί  είναι  εκείνοι  που  με την υστερική φρασεολογία «Bullying στο bullying» προτείνουν, με δημαγωγική ρητορεία οφείλω να ομολογήσω, παρουσιάζουν  ως  πρόταγμα  ένα μανιχαϊστικό μανιφέστο με σκοπό, όπως διατείνονται, να βρεθούν λύσεις για το θέμα του εκφοβισμού στα Σχολικά συγκροτήματα, τη στιγμή που παρακάμπτεται τεχνηέντως το θέμα της ταξικής πάλης στην κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία δεν αμβλύνθηκε στο ελάχιστο κατά τις θητείες    των  Κυβερνήσεων  της  Αστικής  Δημοκρατίας   και  ως  μόνο  αντίβαρο  βλέπουν  το  «ποινολόγιο»  ή  την  «Ψυχιατρικοποίηση».

Ως απλώς σκεπτόμενος  και θέλοντας να απαντήσω σε αυτή την «καθομολόγηση δεσποτισμού» εκ μέρους των ανθρώπων, για τον απλό λόγο πως ό,τι μένει αναπάντητο αιωρείται ενίοτε ως αποδεκτό ή ως σημείον μη επιτρεπτής παρεμβάσεως, θα προσπαθήσω να αναλύσω τους κινδύνους, οι οποίοι ελλοχεύουν σε ανάλογες εισηγήσεις περί αναγκαιότητας «γνώσης επί του συμπεριφορισμού»  ή «ποινών»  των μαθητών.

• Η αναλογία ένας εκπαιδευτικός προς δεκαπέντε μαθητές είναι εφαρμόσιμη στα Πειραματικά ή στα Ιδιωτικά ίσως Σχολεία, τα οποία εδρεύουν σε περιοχές που δεν πλήττονται από τα προβλήματα οικονομικής δυσπραγίας, μη εφαρμόσιμη ωστόσο στα Γενικά ή Πολυεθνικά Σχολεία, τα οποία δέχονται στους κόλπους τους παιδιά από φτωχές οικογένειες. Δόκιμο κρίνεται επίσης να ξεκαθαριστεί πως το ψήφισμα περί συγχωνεύσεως των Σχολικών Μονάδων, πράγμα που επίσης δεν προσανατολίζει στην εν λόγω αναλογία, ενεκρίθη και προσφάτως από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αλλά και απ’ την Αξιωματική Αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας!! Μέγιστη ένσταση στο σημείο αυτό ωστόσο είναι η γνώση επί του «Κοινωνικού προφίλ» του μαθητή!! Διαδικασία η οποία στιγματίζει τον κάθε νεανία και δημιουργεί αυτοματοποιημένες διαδικασίες ανωτερότητας ή κατωτερότητας ανάμεσα στους εφήβους. Ο Δάσκαλος θα ετικετοποιεί – νομιμοποιεί θεμιτό ή αθέμιτο «κοινωνικό προφίλ» με σημειώσεις και σχεδιαγράμματα «βελτίωσης» και με ποιο κριτήριο;; Θα υπερβαίνει την εξουσιαστική σχέση με κατασκευασμένες ή κατά το δοκούν ή κατά την έντιμη-ανέντιμη, ορθή-λανθασμένη, ποιος γνωρίζει, κρίση του;;; Υιοθετείται λοιπόν μία «κοινωνικό-ευρωπαϊκή επανάσταση» εκ μέρους της Άριας Φυλής ως αμείλικτη εκστρατεία εναντίον των θυμάτων-θυτών που η ίδια δημιουργεί, αφού θα συγκροτεί κώδικες ανισότητας ως υπέρτατη έκφραση κρατικής εξουσίας απ’ τα πρώιμα κιόλας στάδια κοινωνικοποίησης, οι σχολικές ομάδες είναι μικρογραφίες του μεταγενέστερου Κοινωνικού Γίγνεσθαι, και θα παραγκωνίζει την ηθική εξέταση του προβλήματος;; Κατ’ εφαπτομένη εδώ εισηγείστε την εξάλειψη της Ισοπολιτείας, μεγίστης σπουδαιότητας συνιστώσα της συνισταμένης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

• Η ποινικοποίηση της παραβατικής συμπεριφοράς είναι η εύκολη οδός, αφού δεν θέλουμε να ανασκαλεύσουμε ως τη ρίζα του προβλήματος. Ο Κόσμος της Τεχνολογικής εξάρτησης, στην οποία ο καπιταλιστικός νεοφιλελευθερισμός εισήγαγε τους νέους προς αύξηση κερδοφορίας, έχει καταστήσει τους νέους έρμαια πνευματικού και καθοδηγητικού ευνουχισμού. Ο Κόσμος των Ανισοτήτων, την οποία επίσης ο καπιταλιστικός νεοφιλελευθερισμός εγκρίνει προς μεταφορά αγαθών-υπηρεσιών στα χέρια συγκεκριμένης Ολιγαρχίας, δημιουργεί ταξικό μίσος, το οποίο δεν εκτονώνεται ως αυτό καθεαυτό αλλά ως οξύμωρη αντίδραση ενάντια στην υποδόρια Βία. Η στέρηση βασικών δικαιωμάτων του κάθε μαθητή, θα επιτείνει την οργή και θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη κατάσταση εκδικητικής αμετροέπειας σε μία εποχή, όπου ήδη οι ανισότητες οξύνουν το αίσθημα της αδικίας. Ο Burke, αν θέλετε να αναφερθώ σε κάποιον αρκετά συντηρητικό διανοητή, τόνιζε την υπαγωγή του Δικαιώματος στο Δίκαιο απορρίπτοντας την «οικουμενικοποίηση» των Αρχών ως εξουσιαστική υπέρβαση των νομικών θεσμών. Ο «νταής» ή ο «αυτόχειρας» δεν συνιστούν φιγούρες σε κάδρο αφηρημένης έννοιας αλλά υπόκεινται σε ηθική αυτουργία και λόγω της ηλικίας τους δεν είναι και δύσκολο να φανταστούμε τους πρωτουργούς του καταλογιστού. Κατ’ εφαπτομένη εδώ εισηγείσθε την εξάλειψη της Ισονομίας, μεγίστης σπουδαιότητας συνιστώσα της συνισταμένης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

• Πέραν της ειδεχθούς πλαγιοκόπησης της λαϊκής συνείδησης με το Δόγμα του Σοκ, διότι στο όνομα του Φόβου και της γενικότερης αποδιοργάνωσης, ιδιωτικοποιούνται Υπηρεσίες δια της πληρωμής, όπως ισχυρίζεστε. Ο Γονέας θα πληρώνει την Δημόσια Παιδεία, ενώ ήδη την πληρώνει δια έμμεσης-άμεσης φορολόγησής του αλλά και δια της καταφυγής του στην Παραπαιδεία. Οι Τοπικές αυτοδιοικήσεις γνωρίζουμε πως αναθέτουν σε Ιδιώτες τα διάφορα εγχειρήματα. Η Ψυχιατρικοποίηση της Παιδείας είναι ωστόσο το μέγιστο διακύβευμα, διότι παρεμφαίνει φασίζουσα αντιμετώπιση, αφού μία αμφίβολης εγκυρότητας ψευδοεπιστήμη, η οποία βασίζεται μόνο σε παρατηρήσεις μη αποδεικνυόμενες, αναλαμβάνει ηνία κατασταλτικών θεσμών ως παντοδύναμος ελεγκτικός μηχανισμός του κοινωνικού ιστού. «Ένα διαρκές εξουσιαστικό έγκλημα εκ προμελέτης». Σε κλοιό ανήλεης ανταγωνιστικότητας το αντιδραστικό «κοινωνικό προφίλ» υποβάλλεται στον Λόγο της Ψυχής, αντί του Λόγου του θεού παλαιότερα. Θα περάσουμε στην ουσία την παθολογία του Ενήλικου Ιστού, στην εφηβική αναρμοδιότητα δια μέσω μαζικών δολοφονιών με μόνο απώτερο στόχο την επίτευξη ενός νέου τύπου ανθρώπου, πειθήνιου και εσωτερικεύοντος την καθολική κυριαρχία;; Θα φορέσουμε την ομοιόμορφη στολή των φυλακισμένων στον αυθορμητισμό της Νιότης με μόνο διακύβευμα τη διασφάλιση της προγραμματισμένης ομοιογένειας και οχαδερφιστικής υποδούλωσης;;; Στις ΗΠΑ έχει ήδη ψηφιστεί Νόμος για την παρουσία Ψυχολόγων-Ψυχιάτρων, οι οποίοι ακολουθώντας κατά γράμμα το καταστατικό ψυχικών διαταραχών σταμπάρουν το κάθε παιδί με μία «διαταραχή» και του χορηγούν με το κιλό ψυχοφάρμακα υπό την απειλή της αποπομπής του απ’ το σχολικό συγκρότημα αν δεν λαμβάνει τα ψυχοτρόπα. Να διασαφηνιστεί πως όλα τα ψυχοτρόπα συνιστούν σημεία κερδοφορίας για τις φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες εκτινάσσουν στα ύψη τον τζίρο τους – ελέγχουν ιατρικές Σχολές – προπαγανδίζουν στον Κυβερνοχώρο την αναγκαιότητα ύπαρξης της Ψυχιατρικής σε κάθε βήμα του Ανθρώπου-προωθούν την νομιμοποίησή της. Στις ΗΠΑ έχει ήδη συσταθεί Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η οποία μάχεται κατά των ψηφισμάτων εξουσιαστικού χαρακτήρα. «Η ψυχιατρική συμβολοποίηση δεν μπορεί παρά να παράγει διαρκώς σύμβολα που δεν έχουν καμία απολύτως ουσιαστική σχέση με αυτό που υποτίθεται πως συμβολίζουν» όπως ορθά εναντιώνεται ο κύριος Γρίβας, αφού άλλο νευρολογικής φύσεως προβλήματα, τα οποία ενδεχομένως να εξηγούνται και σε σημείο που η Ιατρική να έχει φτάσει και άλλο η ορολογία επί της Ψυχής, κατά βάσιν και ουσία ανυπόστατη. Τους δασκάλους θα χρίσουμε με τον τίτλο του Ιεροεξεταστή ή με το στέμμα δόκτορα Γιούεν Κάμερον, αφού τα σχολεία θα έχουμε μετατρέψει σε εκκολαπτήρια πειραμάτων τύπου Πανεπιστήμιο Μακγκίλ;;; Και τα κόμματα θα παίζουν τον ρόλο της CIA ή του φερέφωνου της;;

Στις νεαρές ηλικίες πράγματι υπάρχουν και ασήμαντης αφορμής διαπληκτισμοί. Το Σχολείο θα συμβάλλει στην απελευθέρωση του πνεύματος των νεανίων μόνο αν και εφόσον απεκδυθεί τον μανδύα της στυγνής κατάρτισης, κάτι που θα δύναται να εξαχνώσει τις συντηρητικές Δυνάμεις επεξεργασίας μακροπρόθεσμης Πολιτικής και να απεγκλωβιστεί από εκκλήσεις σκοπιμότητας.

Κάλλιστα μπορεί να γίνει αντιπαραβολή της εν λόγω ανάρτησης με τις διακηρύξεις του «Μπάγιερν Κουριέρ», φερέφωνο της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Βαυαρίας, το οποίο περιοδικό αφ’ ενός διατύπωνε αίτημα απονομής χάριτος για ναζιστές εγκληματίες που προέβησαν το 1969 σε σφαγιασμό 17 χωρικών και αφ’ ετέρου ζητούσε σκληρές καταδίκες για τους συμμετέχοντες σε κίνημα σπουδαστών που διαδήλωνε για ένα πανεπιστημιακό σύστημα αναλλοίωτο από κανονιστικό πλαίσιο μεσαιωνικού τύπου. Οι νεαροί «κλητεύονταν» ως βάνδαλοι – αχαλίνωτοι – όχλος – χαμένα κορμιά απλώς επειδή είχαν την κριτική οξύνοια να σκέφτονται και να απαιτούν Ισονομία – Ισοπολιτεία – Ισηγορία.

Κάλλιστα οι εν λόγω νουθεσίες εισηγούνται την επέκταση του «Αντιτρομοκρατικού Νόμου» 187Α στη βάση της ηλικιακής πυραμίδας. Ένα κρεσέντο αυταρχισμού προς θεσμοποίηση της Εξουσίας σε παγιδευτικά σπάργανα.

Αν και ο γιος μου είναι πλέον ενήλικας και δεν γνωρίζω καν αν έχει στα σχέδιά του τεκνοποίηση, ώστε να έχω εγγόνια στο μέλλον, για τα οποία θα όφειλα να παλέψω, προσωπικά δεν θα συναινούσα να πάει το παιδί μου σ’ ένα τέτοιο Φυλάκιο, διότι ο χαρακτηρισμός Σχολείο μόνο ύβρις θα μπορούσε να δηλώσει. Πέραν τούτου δεν μαχόμαστε μόνο για το «δικό» μας παιδί ή για το «δικό» μας εγγόνι αλλά για την αποφυγή των διαδικασιών Απανθρωποποίησης, οι οποίες εξελίσσονται με υπόγειες τακτικές και γρήγορους ρυθμούς.

«Βαριέμαι τους ακαδημαΐζοντες-τους νηπιοδημοκράτες-τους σοβαροφανείς-τους φρόνιμους» διατείνεται ο κύριος Αθανασιάδης σ’ ένα λιτό απείκασμα για την ηθικά Νεκρή Ανθρωπότητα.

Μέσα σ’ έναν Κόσμο υποκριτικό-απαγορευτικό-ενοχικό-συμβατικό, που ελλοχεύει τις αισθήσεις και τις εκστάσεις με το μυδραλιοβόλο. Μέσα σ’ έναν Κόσμο ψεύτικο-τεχνολογικά υποκινούμενο, που καραδοκεί την ευαίσθητη αθωότητα με το πυροβόλο της κοροϊδίας και της κακοποίησης, θα ήθελα να αντικαταστήσω το ρήμα βαριέμαι με αυτό του ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ!

Ίσως να είναι αρκετά ηδονιστικό ο Ενήλικας να μετακυλήσει τις ευθύνες του στα ανήλικα…

Αυτή τη «Μεγάλη Περιουσία» λοιπόν, στις νέες γενιές καταλείπουμε.

Έχει σοκάκια στον αέρα; Μην σκοντάψει το αεροπλάνο μας…

Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.

Pages: 1 2 3