Οικοδεσπότης
Είμαι αδιαπέραστη!
Είμαι ανέγγιχτη!
1η Υπηρέτρια
Οι παλάμες της
Μελανιάζουν!
Τα μάτια της
Έγιναν κόκκινα…
Το πρόσωπό της
Είναι μπλαβί!
2η Υπηρέτρια
Αναποδογύρισε τα πάντα
Έσπασε τα πιάτα
Και δεν έχω άλλα!
1η Υπηρέτρια
Αυτά είναι άσχημα σημάδια
Είναι τα συμπτώματα της επιδημίας
~ ~ ~
Alexandre
Φίλοι μου!
Φίλοι μου!
Κάτια
Τι είπες;;
Emile
Τι είπε;;
Νοσοκόμα
Είπε «Φίλοι μου!»
Μια στιγμή, γιατρέ
Η όψη του…
Alexandre
Φίλοι μου!
Νοσοκόμα
Λιποθύμησε
Γιατρός
Όχι!
Πέθανε…
Κάτια
Αδύνατον!
Δεν μπορεί!
Τι θα κάνω μόνη μου;;
Emile
Δεν πρόλαβα να του μιλήσω όσο έπρεπε
Νοσοκόμα
Τα τελευταία του λόγια ήταν, «Φίλοι μου!»
Γιατρός
Το σίγουρο είναι δεν πέθανε από την αρρώστια
Που ήρθε να του γιατρέψουμε
Ούτε βέβαια από την ένεση, που του κάναμε
Μπορώ, κυρία μου, να σας διαβεβαιώσω αυτό!
Emile
Τι εννοούσε λέγοντας , «Φίλοι μου!»;;
Προσπάθησε να σηκωθεί
Είχε να μας πει κάτι σημαντικό
Γιατρός
Κλείστε του τα μάτια
Και διατάξτε τους νοσοκόμους να τον μεταφέρουν αμέσως
Στο νεκροτομείο!
~ ~ ~
2η Υπηρέτρια
Και δεν έλειψα σχεδόν καθόλου
Emile
Ούτε πέντε λεπτά δεν θα ´ταν που έλειψα…
Γυναίκα 3η
Όλα συνέβησαν μέσα σε πέντε μόνο λεπτά…
Άνδρας 5ος
Λες να ήταν πέντε ώρες;;
2η Υπηρέτρια
Πέντε μήνες ίσως
Emile
Πιθανόν να ´ταν και πέντε χρόνια
Γυναίκα 3η
Και πέντε αιώνες…
Όλα μπορούν να συμβούν!
Άνδρας 3ος
Πολλά στις μέρες μας είναι ανεξήγητα…
Emile
Πολλαπλασιάστηκαν όσο ζούσαν;;;
~ ~ ~
Γριά
Εύχομαι κάποτε να γνωρίσεις την αγάπη
Γέρος
Καλά…
Τώρα που είμαι έτοιμος για αποχώρηση;;
Γριά
Θα σε βοηθήσω εγώ
Μέχρι ν’ αφήσω την τελευταία μου Πνοή
Γέρος
Δεν θέλω Τίποτα πια…
Τουλάχιστον ας λυτρωνόμουν απ’ την Αγωνία
Γριά
Φαίνεσαι λίγο κουρασμένος
Εγώ όμως δεν χάνω τις ελπίδες μου
Με πονάει λίγο ο λαιμός μου
Γέρος
Μα εσύ τρέμεις
Γριά
Μην ανησυχείς
Γέρος
Σήκω να πάμε στο σπίτι
Μη χάνεις το κουράγιο σου
Γριά
Δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω
Κράτησέ με!
Γέρος
Δεν σ’ έχω ξαναδεί έτσι
Εσύ δεν είχες αρρωστήσει Ποτέ
Ας μας βοηθήσει Κάποιος
Δεν γίνεται να φύγεις
Μου το υποσχέθηκες
Θα είσαι πάντα δίπλα μου…
Σήκω να πάμε Σπίτι
Γριά
Δε νομίζω να τα καταφέρω
Το Σπίτι είναι πολύ μακρυά…
Γέρος
Μην κιοτεύεις!
Γριά
Μάς περιμένουν ακόμη πολλές στιγμές ακόμη να ζήσουμε…
Γέρος
Είσαι δικιά μου
Πώς δεν σε είχα καταλάβει…
Γριά
Τώρα πια
Καταλαβαινόμαστε πολύ καλά…
Γέρος
Τώρα πια
Είναι πολύ αργά
Ήθελα να ζω Ελεύθερος
Και φαντάσου
Ούτε αυτό δεν μ’ ενδιαφέρει πια
Θα μας καταπιεί η Νύχτα!
Ήμασταν τόσο κοντά στην Ευτυχία και δεν το ξέραμε.
Οδήγησέ με λοιπόν εσύ στο Σκοτάδι…
Γριά
Σε λίγα λεπτά….
~ ~ ~
Άνδρας 5ος
Αφού το είπε
Μόνος του πέθανε
Δεν κουνιούνται
Γυναίκα 3η
Επιτέλους!
Να καλέσουμε ένα γιατρό!
Γυναίκα 5η
Καλύτερα να πάρουμε την Πυροσβεστική
Θα πάρω εγώ τηλέφωνο
Άνδρας 5ος
Δεν ξέρω γιατί κοιτάτε εμένα!
Εγώ δεν έκανα Τίποτα
Γυναίκα 3η
Λες να πήγαν από καρδιά;;
Γυναίκα 5η
Μπα!
Αποκλείεται να πήγαν από καρδιά
Γυναίκα 3η
Έχουν πάρει ένα περίεργο χρώμα
Γυναίκα 5η
Λες, αλήθεια, να πέθαναν;;;
Γυναίκα 3η
Μήπως λιποθύμησαν;;
Λέω εγώ…
Γυναίκα 5η
Μπα…
Τους τιμώρησε ο Θεός
Σε Κάτι θα φταίξανε
Όλα εδώ πληρώνονται
Άνδρας 5ος
Λες να πάμε να τη σηκώσουμε;;
Γυναίκα 3η
Λες να είναι ζωντανή;;;
Διάολε!
Δε θα πεθάνουμε κι όλοι μας!
Άνδρας 5ος
Δεν έχει σφυγμό
Πέθανε!
Γυναίκα 3η
Δε μου κάνει εντύπωση!
Άνδρας 5ος
Έλεος!
Έπεσε Θανατικό…
Θα πεθάνουμε Όλοι!
Γυναίκα 3η
Έλεος!
Κάποτε είχα αμαρτήσει
Είχα κλέψει
Θεέ μου!
Λυπήσου με…
Άνδρας 5ος
Κι εγώ αμάρτησα
Σκότωσα τον πατέρα μου!
Και δεν το είχα πει…
Γυναίκα 3η
Κι εγώ είχα πάει με το γιο μου
Και δεν το είπα…
Άνδρας 5ος
Έλεος!
Γυναίκα 3η
Άφεση αμαρτιών!
Άνδρας 5ος
Έλεος!
Γυναίκα 3η
Η Κόλαση άνοιξε το Στόμα της!
Άνδρας 5ος
Μετανοώ
Για όλες τις αμαρτίες μου
Γυναίκα 3η
Εγώ δεν θυμάμαι πόσες έχω κάνει
Άνδρας 5ος
Δεν αντέχω άλλο
Πόνοι στο Κορμί μου
Γυναίκα 3η
Αντρούλη μου!
Δεν πρόλαβα να σου μαγειρέψω…
~ ~ ~ ~
Συνεχίζεται…
