Οικοδεσπότης
Είμαστε αδιαπέραστοι;
Απαντήστε!
1ος Υπηρέτης
Είμαστε
2ος Υπηρέτης
Το έχουμε βάλει πια στο μυαλό μας!
Οικοδεσπότης
Λέγε!
2η Υπηρέτρια
Είμαι!
Το κακό δεν μπορεί να μ’ αγγίξει!
Οικοδεσπότης
Κι εσύ!
1η Υπηρέτρια
Το κατάλαβα
Το Κακό μπορεί να μας πλήξει ξαφνικά απ’τη Στέγη
Η Συμφορά μπορεί να φτάσει σ’ εμάς από τις χαραμάδες
Χρειάζεται προσοχή
Όλοι οι Υπηρέτες
Δεν θα επιτρέψουμε στη Συμφορά να μας πλησιάσει
Οικοδεσπότης
Αν οι χαραμάδες πρέπει να ´ναι στεγανοποιημένες
Τότε η καρδιά μας πρέπει να είναι αδιαπέραστη
Αν δεν έχετε πειστεί πρώτα εσείς
Ότι ο έξω Κόσμος δεν υπάρχει πλέον για μας
Ώστε κάθε υποψία Κακού να μείνει έξω απ’ αυτούς τους τοίχους
Είμαστε ήδη προσπελάσιμοι
Είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να χωνέψουμε επιτέλους
Ψεκάστε
Καθαρίστε
Αποστειρώστε
~ ~ ~
Γιατρός
Αισθάνεστε καλύτερα;;
Alexandre
Νιώθω ακόμη αυτόν τον πόνο
Έστω κι αν δεν είναι συνέχεια το ίδιο έντονος…
Κάτια
Μα είπες πως δεν πονάς πια!
Γιατρός
Κάντε του μία ένεση
Γιατρός
Κι εσείς καθίστε παρακαλώ
Και μην με ενοχλείτε
Σήμερα μόνο πέθαναν χίλιοι άνθρωποι στον δρόμο
Όλοι με τον ίδιο τρόπο
Νοσοκόμα
Πέθαναν ένας – ένας;;;
Όλοι μαζί;;;
Γιατρός
Αλλού υπάρχουν μεμονωμένοι θάνατοι
Αλλού όμως ανιχνεύονται ομαδικοί
Η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια
Τι προξενεί αυτή την παράξενη επιδημία;;
Δεν γνωρίζουμε…
Δεν εντοπίζονται καν συμπτώματα
Για να μπορέσουμε να δώσουμε προληπτική θεραπεία
Δεν έχουμε καν σαφή αποτελέσματα
Από τις νεκροψίες…
Alexandre
Εγώ δεν ένιωσα ποτέ καλύτερα
Σας διαβεβαιώ!
Κάτια
Εσύ δεν ήσουν που φοβόσουν τις ενέσεις;;;
Γιατρός
Καλώς!
Ώρα να πηγαίνουμε
Από στιγμή σε στιγμή έχουμε νέα παραλαβή από πτώματα
Νοσοκόμα
Και πρέπει να γίνει νεκροψία σε όλα;;
Γιατρός
Μπας και ανακαλύψουμε τίποτα…
Νοσοκόμα
Κάθε μέρα και περισσότεροι
Κάτια
Πιστεύετε πως θα βρεθεί κάποια εξήγηση;;
Θα βρεθεί κάποια θεραπεία για την ασθένεια;;
Έστω…
Γιατρός
Δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί καν ως αρρώστια, ξέρετε…
~ ~ ~
Emile
Άνοιξα την πόρτα
Και…
Γυναίκα 3η
Έντεκα πτώματα βρήκα
Στη σειρά…
Άνδρας 5ος
Ανοίγω την πόρτα
Και τί να δω;;
2η Υπηρέτρια
Έντεκα πτώματα στη σειρά
Άνδρας 3ος
Πώς πολλαπλασιάστηκαν τόσο γρήγορα;;
Γυναίκα 3η
Το θέμα είναι το πως
Άνδρας 5ος
Ποιός το γαμεί το πως!
2η Υπηρέτρια
Αλλού είναι το θέμα
Emile
Το θέμα είναι το Πότε
Άνδρας 3ος
Το Πότε;;;
Άνδρας 5ος
Το Πώς είναι εύκολο να το μάθεις
2η Υπηρέτρια
Άλλο είναι το θέμα
Emile
Πολλαπλασιάστηκαν όσο ζούσαν;;;
Γυναίκα 3η
Ή μετά…
Άνδρας 3ος
Όσο ζούσαν
Μάλλον μετά…
Ποιός μπορεί να είναι βέβαιος;;
~ ~ ~
Γριά
Αν κατάφερνες να ανακαλύψεις
Ίσως τί ψάχνεις;;;
Σ’ αγαπώ…
Γέρος
Εντάξει
Καλές οι αγάπες
Σ’ αγαπώ
Μ’ αγαπάς
Δεν θ’ άντεχα να ζήσω δυστυχώς
Ούτε έξω απ’ το σπίτι
Βγαίνω με σκοπό να γυρίσω μέσα
Γυρνάω με σκοπό να βγω έξω
Πάντα όμως επιστρέφουμε στον εαυτό μας
Τουλάχιστον παλαιότερα υπήρχε το πήγαιν’έλα
Τώρα τα πόδια μου δεν με βαστάνε
Τα χέρια μου δεν υπακούν
Νιώθω ότι θέλω να καταρρεύσω
Πρόσεχε
Θα πέσεις
Γριά
Μια ζάλη ένιωσα απλώς
Γέρος
Μήπως θέλεις να γυρίσουμε σπίτι;;;
Γριά
Θα μου περάσει
Ας μείνουμε λίγο ακόμη εδώ
Είναι τόσο όμορφη η Φύση
Γέρος
Βαριέμαι τις βόλτες
Η κλεισπύρα μέσα στο σπίτι είναι αφόρητη
Δεν αντέχω ούτε να κάθομαι
Ούτε να τριγυρίχω όρθιος
Ούτε να μένω ξαπλωμένος
Νιώθω τόσο κουρασμένος όμως…
Γριά
Δεν βλέπεις του Κόσμου τα Μυστήρια
Γέρος
Μια τεράστια Σφαίρα από ατσάλι
Αυτό είναι ο Κόσμος
Σφαίρα αδιαπέραστη
Γριά
Όπου κι αν είμαι
Νιώθω το Μυστήριο του Κόσμου
Γέρος
Νιώθω να περπατάω μέσα σ’ ένα λιβάδι
Με δηλητηριώδη Λουλούδια…
Γριά
Ασυγκράτητος ήσουν ανέκαθεν
Έτρεχες να προλάβεις
Γέρος
Τρέχω σε στάχυα
Ακροποταμιές
Γριά
Τα Όνειρα είναι γύρω μας
Μας αρπάζουν τόσο ξαφνικά…
Γέρος
Σπατάλησα όλη τη ζωή μου
Γριά
Αν κατάφερνα να κερδίσω Εσένα
Θα κέρδιζα τα Πάντα
Μην αντιστέκεσαι άλλο…
Αφέσου να δεχτείς αυτό το Κάτι
Στην Τόλμη είναι κρυμμένο
Γέρος
Γεννήθηκα να ζω Ελεύθερος
Και να νικώ προκλήσεις
Δεν τόλμησα ούτε το Ένα
Ούτε το Άλλο
Έφτασα μόνο ως το Όριο του Χρόνου
Γριά
Δεν το θέλησες μ’ όλη σου την καρδιά
Γι’ αυτό…
Γέρος
Μόνο στο Όριο της Αγωνίας έφτασα τελικά
Δεν κατέκτησα ούτε μία Στιγμή…
~ ~ ~
Άνδρας 4ος
Α!
Η πεθερά μου!
Εσύ τη στραγγάλισες!
Γυναίκα 2η
Όχι, όχι εγώ!
Σου τ’ ορκίζομαι!
Άνδρας 4ος
Κακούργα!
Άνδρας 3ος
Έλα!
Έλα, ηρέμησε
Άνδρας 5ος
Είναι αθώα
Άνδρας 1ος
Είναι νεκρή!
Άνδρας 3ος
Δολοφόνε!
Γυναίκα 2η
Δολοφόνε!
Άνδρας 5ος
Φονιά!
Γυναίκα 5η
Κακούργε!
Άνδρας 4ος
Μα μόνη της έπεσε
Εγώ ούτε που την άγγιξα
Γυναίκα 2η
Μα τί είναι αυτά τώρα;;
Κανείς δεν φταίει!
Η Γυναίκα αυτή
Μόνη της πέθανε
Άνδρας 5ος
Μπλαβιάζετε
Κι αρχίζετε να μελανιάζετε…
Κι εσείς!
Άνδρας 4ος
Ααααα!
Πεθαίνω!
Άνδρας 3ος
Σκοτώσατε το φίλο μου!
Γουρούνια!
Φονιάδες!
Όλοι
Δολοφόνοι!
Φονιάδες!
Άνδρας 5ος
Μα, δεν τον χτύπησα
Δεν τον άγγιξα καν!
Γυναίκα 2η
Μόνος του έπεσε
Μάλλον γλίστρησε!
Γυναίκα 5η
Μπλάβιασε!
Κι άρχισε να μελανιάζει
Άνδρας 3ος
Δεν αντέχω άλλο
Αστυνομία!
Βοήθεια!
Δεν αντέχω άλλο
Η καρδιά μου…
Γυναίκα 5η
Εσύ φταις!
Δολοφόνε!
Γυναίκα 2η
Δεν φταίει αυτός…
