Πράξη 2η
Δεν υπάρχει «αποδεκτός Λόγος»
Γι’ αυτόν τον «ρυθμικό» Ψίθυρο
This is the nature…
Πλάθω-πλάθω ψεμματάκια
Έκλεισα στη σκάλα Υπηρεσίας
Την Αγωνία
Την Αγωνία
Κράτησα «Αυτό» που ήθελε να φύγει
Είχα
Είχα διαβάσει σ’ ένα βιβλίο παλιά
Να προσέλθει ο Κατηγορούμενος
Τώρα έπρεπε να με σερβίρεις «φακές»
Είναι στ’ αλήθεια παντοτινή η «Κίνηση»;
Μπορείς να διατυπώσεις μία «κατηγορία»
Εναντίον μου…
Και να μου πεις πως «θα γεννήσεις»
Βλέπω τις Εκρήξεις του Ήλιου
Κι ο Ορίζοντας
Είχε «κίνηση»
Πάντα φλερτάρω μ’ εκείνο το Ψέμμα
Ο Κανένας μου έκοψε τα δάχτυλα
Αυτή η Εικόνα δεν κατάφερε να ζήσει…
Μάλλον η Τέχνη είναι «παρηγορητική»
Κυνηγώ αυτό το Πελώριο Πουλί
Το βλέπεις;
Είναι «Αυτό», που αξίζει
Κρατώ τις ζωγραφιές
Τα χέρια δεν τα θέλω
