Τα τελευταία χρόνια κι αφού η διαμεσολάβηση των κομματικών σκύλων κατάφερε να διαλύσει ως και τις Πλατείες, υπήρχε μεγάλος σκεπτικισμός στα εσώτερα των Φατριών σχετικά με τους τρόπους που θα επιτυγχανόταν εκ νέου το «μάντρωμα», αφού η κρατική σαπίλα επιβεβαίωσε το σιδηρούν προσωπείο της μέσα από τα διάφορα χρώματα διακυβέρνησης. Έπρεπε να βρεθεί ένας «κοινός εχθρός», και το όνομα αυτού COVID-19.
Η πρωτοφανής συσπείρωση ανθρώπων από διαφορετικά «ιδεολογικά χωράφια» και ομόψυχη αποδοχή του εγκλεισμού τους στα περιορισμένα τετραγωνικά του σπιτιού τους υπό το πρόσχημα ενός «φονικού ιού», που ωστόσο μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να «φονεύσει» ανθρώπους με ήδη επιβαρυμένο ιστορικό από άλλα νοσήματα, ως συνήθως δηλαδή όταν οι βαρέως πάσχοντες οφείλουν να αποφεύγουν έκθεσή τους σε ιογενείς εστίες, καταδεικνύει ακριβώς τον ακρωτηριασμό του «Ευρω-Πέου», στον οποίον κατάφερε η Κυριαρχία και δη καθ’ όλα «ιογενής» να ξεριζώσει το «αμφισβητείν» από την οντότητά του.
Ζούμε στιγμές απείρου κάλλους:
-
Είναι πλέον σαφές πως θα αρκέσει ένα απλό φτέρνισμα, για να εξαϋλωθεί και ο παραμικρός κόκκος κοινωνικής μετοχής, αφού ο διπλανός σε κοιτάζει σαν τον μεγαλύτερο «τρομοκράτη». Όχι απλώς έναν «τρομοκράτη», που δεν αντέχει τις συνθήκες σκλαβιάς ενός μοναρχικού καθεστώτος, στον οποίον θα έβρισκε σίγουρα ελαφρυντικά και δικαιολογίες. Έναν «τρομοκράτη» που ζει σε μια «δημοκρατική χώρα» αλλά δεν δύναται να εκτιμήσει την «επιστημονική ενημέρωση προς προφύλαξη».
-
Είναι πλέον σαφές πως επιβάλλονται μέτρα κατά βασικών ελευθεριών του ανθρώπου, στρατικοποιείται η καθημερινότητα μέσα από συγκεκαλυμμένη εφαρμογή καθεστωτικών επιστρατεύσεων και διασπορά Φόβου στο ήδη σμπαραλιασμένο Κοινωνικό Σώμα, αλλά η πλειονότητα όχι απλώς τη δέχεται σιωπηλά, την εύχεται κιόλας στο μέγιστο της οργάνωσής της.
-
Είναι πλέον σαφές πως η αποβλακωτική εκπαίδευση έχει καθηλώσει τα νεύρα των εγκεφάλων, διαδικασία μη-αναστρέψιμη δυστυχώς για το ανθρώπινο γένος, ώστε σε περιόδους εκφοβισμού τους οι Θνητοί να ωθούνται μόνοι τους στην επιβεβαιωμένα νοσογόνο υγειονομική περίθαλψη.
-
Είναι πλέον σαφές πως τα κράτη επιδιώκουν τον κατακερματισμό συναθροίσεων με απώτερο στόχο τον απομονωτισμό, «μία ράβδος σπάει πανεύκολα, ενώ δέκα μαζί προβάλλουν αντίσταση». Συλλαμβάνονται άτομα επειδή κυκλοφορούν. Πάμπολλες Συλλογικότητες, υποδυόμενες «αναρχική στάση» ακολουθούν τις προσταγές της στρατοπεδοποίησης ακυρώνοντας εκδηλώσεις. Η επαφή γενικότερα μπαίνει σε διαδικασία προγραμματισμού για να κατηγοριοποιηθεί σε συγκεκριμένες και περιοριστικές συνθήκες. Η καταστολή μεταμορφώνεται σε εργαλείο «ατομικής εκδίκησης» ενδυόμενο τη λεοντή της «κοινωνικής ευθύνης». Δεν είναι για τον «εαυτό» σου που οφείλεις να διαφυλάξεις το «αγαθό της υγείας» αλλά για τον συνάνθρωπο, έτσι θα «αποδείξεις τον ανθρωπισμό», με την εμφάνιση του οποίου χάνεται εντελώς η αξία του Ανθρώπου, όπως εξηγήθηκε στο κείμενο «Το αντικείμενο». Δεν είναι μόνον ο αστυνόμος που θα σε ακολουθεί παρά πόδας όταν βήχεις και φυσάς τη μυτη σου, είναι πρωτίστως ο γείτονας και διπλανός σου, ως «εγγυητής» της αποφυγής του Πόνου, επειδή ο τρόμος του Πόνου και κατ’ επέκταση του Θανάτου δυναστεύει τον μέσο Νου κάνοντάς στον υποχείριο θεραπειών ή προληπτικών επεμβάσεων και παρεμβάσεων που ποδηγετούν την ποιότητα της ζωής του εν τέλει. Ο Δικτάτορας Παπαδόπουλος άλλωστε διατεινόταν πως «Έκαστος πρέπει να εποπτεύσει τον ευατόν του και τον σύντροφό του ή τον γείτονα του».
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνέστησε «έκτακτη ανάγκη διεθνούς ανησυχίας» και το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ άρχισε να θέτει σε καραντίνα ασθενείς, περίπου 200 Αμερικανοί, που επέστρεψαν από ταξίδι τους στη Wuhan της Κίνας, τέθηκαν «οικειοθελώς» σε καραντίνα για 14 ημέρες σε στρατιωτική βάση της California. Ομοίως ελήφθησαν ανάλογα μέτρα για πολλές χώρες της Ευρώπης.
