Αγαπημένε οδοιπόρε,
Άδειος ο Σταθμός κι η προβλήτα έρημη, μόνο ένας αχθοφόρος σκούπιζε φτύνοντας ολοένα τριγύρω με μια σιχασιά ανείπωτη. Κάτι παραλαλούσε για ένα παγκόσμιο καθεστώς. Απ’ τη στιγμή που θα επικρατούσε το «δικό» τους ενιαίο κράτος δεν θα υπήρχε εξωτερικό…
Αγόρασες το εισιτήριό σου κι ανέβηκες απρόθυμα στο βαγόνι. Το γκρίζο ατσάλι φάνταζε οδυνηρό, σαν να το έπιανε πανικός στην έσχατη του χρώματος θέση. Τι σημασία έχει να θωρείς πονετικά τα μέταλλα; Είναι σαν να καλλιεργείς τον πυρετό πολέμου στην τήξη. Περιδινούμενοι δερβίσηδες οι αχοί της σφυρίχτρας άστραψαν το έναυσμα της εκκίνησης κι η αμαξοστοιχία ξεχύθηκε μουγκρίζοντας προς το τούνελ. Τα φώτα δεν άναψαν προς μεγάλη σου έκπληξη, μόνο μια τεράστια οθόνη στο τέρμα του διαδρόμου για να σε καλωσορίσει στο «Παγκόσμιο Παιχνίδι».
Οι συνεπιβάτες αμέριμνοι ανυπομονούσαν να επισκεφτούν το απέραντο γεωδαιτικό διαμέρισμα. Λίγο αγωνιούσαν οι καθήμενοι επί της Αριστεράς Πτέρυγας, αλλά στην πραγματικότητα απλά στένευαν τον κύκλο της λεπτομερούς καταγραφής. Αναζητούσες στα πρόσωπά τους κάποια ένδειξη ότι απλώς αστεΐζονταν, στις ομιλίες τους έψαυες οιασδήποτε μορφής συνομωσία, να διακρίνεις το σημάδι, που θα επιβεβαίωνε πως θύμα είχες πέσει κάποιας εξωφρενικής παρωδίας. Του κάκου, με εγχώρια κακέκτυπα ομοίαζαν των σταρ του Χόλυγουντ, αδρανή χωρίς βήμα προδοτικό, μήτε ξαφνιασμένη στον αμφιβληστροειδή ώχρα.
Έπρεπε να βρεις δίαυλο διαφυγής. Δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα να επιβιβαστείς σ’ αυτό το τραίνο. Αποφασισμένη όρθωσες το ανάστημα, θα υποχρέωνες τον οδηγό να σταματήσει, εν ανάγκη και δια της βίας.
Οι παραξενιές σου δημιουργούσαν νευρικότητα στα υποκείμενα, είχαν τόσο κοπιάσει για να προβούν σε αμετάκλητη ομολογία της μηδαμινότητας της προσωπικής τους εξουσίας, είχαν με τόσο σκεπτικισμό συναινέσει στη συνομωσία, αλλεπάλληλα πραξικοπήματα θα τελούνταν την ίδια μέρα παντού. Η συμμορίτης οδηγούσε με σιγουριά τον καρβουνιάρη, και δεν σήκωνε κουβέντα. Ο τρόμος στων άλλων τα μάτια το επιβεβαίωνε. Τα φίδια στο κεφάλι της, μυθολογικός της Μέδουσας αναχρονισμός. Ο Ποσειδώνας, που τη γονιμοποίησε, άφαντος. Κι ΕΣΥ θαρρούσες πως στην ασπίδα σου είχες το σωτήριο καθρέφτισμα.
Με τόλμη περισσή διάβαινες στο couloir διαπιστώνοντας τη μικρή ανατριχίλα, που φουρφούριζε δεξιά κι αριστερά τους μπόγους. Να ‘ταν από έντομα ή βουρδουλιές των επιγείων η βία; Το Συμβούλιο Σχεδιασμού σου επέτρεψε στη δεύτερη να μεταβείς θέση απ’ την Τρίτη. Σίγουροι ήσαν πως στην Συμμορίτη δεν θα προκάμεις να φτάσεις. Ψευτοδάσκαλοι κι ιδεολόγοι εδώ μ’ εκπαίδευση δυτικόφρονη σαν ψηφίδες υπερτερούσαν διαστροφής. Και καμιά παραλία ολόγυρα να πάθουν επιληψία. Τρέμισμα σεισμικό η σκαιότητα να επιδρά σ’ όλες τις βλοσυρές διακριβώσεις. Σ’ αυτούς θα δινόταν η δυνατότητα κακές να καλλιεργούν συνήθειες κι ιδιοτροπίες, κατάχρηση κάνοντας της δύναμής τους. Στα ολόλευκα κι αλύγιστα κολάρα, στις άχωρες κι άχρονες ρεντιγκότες με τις αφοπλιστικές τους εξομολογήσεις, που τον βασιλιά ξεσήκωναν του Σολομώντα, πόσοι στον περίβολο δεν εξέπνευσαν πιστοί, όταν το νύχι πίεσαν στην πρώτη φάλαγγα.
Pages: 1 2
