Πως ονομάζεσαι;
Γουίνστον Σμιθ!
Κι εσύ;
Γουίνστον Σμιθ!
Κι εσείς εκεί απέναντι;
Γουίνστον Σμιθ!
Στην εφαρμογή της η Δυστοπία του Όργουελ δεν ξέχασε κανέναν από εμάς…
Τα μορφώματα του Φασισμού και του Ναζισμού συνιστούν τον εξελικτικό βραχίονα του Καπιταλισμού και λειτουργούν ως πειθήνιο όργανο του κεφαλαίου-των στρατιωτικών κύκλων-της κρατικής γραφειοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο που αναδύονται σε χώρες με αυταρχικό υπόβαθρο αυτοκρατορικού τύπου, όπως η Γερμανία και η Ιταλία, για να φτάσουν στο απόγειό τους με τις θηριωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού η διαχρονική πρακτική της Εξουσίας είναι ο βασανισμός.
Συγκλονισμένη η Ανθρωπότητα απ’ τη λυσσαλέα αιμοβορία της αποφαίνεται πρόθυμη στο προσκήνιο να συνεπικουρήσει μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου στην εμπέδωση της Ειρήνης. Στο παρασκήνιο ωστόσο η εξουσιαστική κανονικότητα ενεργοποιεί τα τεχνάσματά της, ώστε το προσχέδιο πολιτειακής ρύθμισης να διέπεται από λογικές άκρας καπιταλιστικής οργάνωσης, και για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο έπρεπε να διαμορφωθεί το κατάλληλο ψυχολογικό κλίμα με υπολογισμένες προσπάθειες υπονόμευσης της κριτικής ικανότητας και με κατασκευασμένους ολέθρους, των οποίων η έκταση αλλά και το κόστος να συνωθούν στον συγκεντρωτικό κρατισμό.
Never Say Anything…
Τα αρκτικόλεξα εξάπτουν τη φαντασία, η οποία προσδίδει στο κάθε αρχικό γράμμα την έννοια που θεωρεί πιο δόκιμη. Η πυγμή μιας οργάνωσης αποτελεί το σημαντικό ορόσημο σταθεροποίησής της και η εχέμυθη συνωμοτικότητα των μελών της κρηπιδώνει τη δυναμική της διαμόρφωσης του κοινωνικο-πολιτικού γίγνεσθαι. Αν απλοί πολίτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ενάντια στις πρακτικές της CIA παρομοιάζοντάς την: «…με ένα τρελό ελέφαντα που ξέφυγε απ’ τον έλεγχο των φυλακών ή με ένα τέρας του Φραγκενστάιν που πρέπει να καταστραφεί», ίσως να αναθεωρούσαν μαθαίνοντας πως τα μαντριά έρμα και πολλά ανά τον κόσμο αλλά ο λύκος ένας κι ακούει στο όνομα NSA.
Never Say Anything είναι το αποκύημα της φαντασίας των μελών, ενώ στην ουσία η αποκωδικοποίηση αντιστοιχεί στο National Security Agency, Υπηρεσία ειδικευμένη σε δραστηριότητες υψηλού τεχνικού επιπέδου, οι οποίες άπτονται επιχειρήσεων παρακολούθησης των ΗΠΑ. Στις 4 Νοεμβρίου 1952 και υπό την Προεδρία του Χάρυ Τρούμαν, μία μυστική απόφαση, υπ’ αριθμό 6 Εγκύκλιο του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, το κείμενο της οποίας εξακολουθεί να μην αποχαρακτηρίζεται σαν «άκρως απόρρητο», βλέπει το φως των Υπηρεσιών η NSA, πλέγμα πληροφοριών αδιάβρωτο κι αποτελεσματικό. Σε κανένα επίσημο έγγραφο του Λευκού οίκου δεν ανιχνεύεται η ύπαρξή της και μόνο πέντε έτη αργότερα γίνεται κάποια σχετική μνεία απ’ το Πεντάγωνο, το οποίο γνωστοποιεί τη χρηματοδότηση του Φορτ Μηντ του Μαίρυλαντ. Σύμφωνα με τον κύριο Στριγά «…Το Επιτελείο της NSA, μοιάζει με φρούριο από γυαλί κι ατσάλι και το προστατεύει η πολυτέλεια πρωτόγνωρων και ανήκουστων μέτρων: περιπολία οπλισμένων φρουρών-τριπλές σειρές ηλεκτροφόρων συρμάτων ύψους τεσσάρων μέτρων-ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου-ελεγχόμενες εσωτερικές μετακινήσεις-αυστηρές ανακριτικές διαδικασίες στους πράκτορές της».
Το 1963 υπεγράφη συμβόλαιο μεταξύ του Πενταγώνου και της Τεχνικής Εταιρείας Μπαίηκερ ύψους 10.940.000 δολαρίων, το οποίο προέβλεπε την ανέγερση εννέα-όροφου κτηρίου στην καρδιά του συγκροτήματος του Μαίρυλαντ. Δύο έτη αργότερα ο νεοπαγής κολοσσός ήταν έτοιμος να υποδεχτεί στις εγκαταστάσεις του το σπουδαιότερο κέντρο πληροφοριακών συστημάτων στον πλανήτη, τμηματοποιημένο σε δύο πτέρυγες: το Καριγιόν όπου στεγάζονται οι τεράστιοι υπολογιστές IBN 3033, ικανοί να αναλύσουν και να εκτυπώσουν 22.000 γραμμές ανά λεπτό-το Λόουντστόουν όπου φιλοξενούνται υπερυπολογιστές πέντε τόνων, δαιμόνιοι στην υλοποίηση 200 εκατομμυρίων αριθμητικών πράξεων ανά δευτερόλεπτο. Έκτοτε όλο αυτό το σύμπλεγμα συνιστά ένα ευρύ πεδίο παραγωγής ηλεκτρονικών όπλων δυνάμενο να επιφέρει προσοδοφόρα αποτελέσματα, αφού η ανταλλαγή πληροφοριών είναι ο ακρογωνιαίος λίθος απόκτησης κυριότητας νέων τραστ-ματαίωσης αγοραπωλησιών και προμηθειών.
Ας θυμηθούμε τον Έντουαρντ Σνόουντεν, πρώην απασχολούμενος στο Τμήμα μαζικών ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων στη NSA, ο οποίος αποσκίρτησε καταφεύγοντας στη Ρωσία και εντρυφεί σε project σχετικό με την τροποποίηση των smartphones, ώστε να μετριάζεται η παρακολούθηση του κτήτορά τους. Πριν περίπου τέσσερις μήνες Μόσχα και Ουάσινγκτον έθεταν επί τάπητος την απέλαση του Σνόουντεν με εισιτήριο επιστροφής προς ΗΠΑ. Εδώ ας γνωστοποιηθεί πως εν αρχή ιδρύσεως της NSA το ποσοστό της κατά 99% ανήκε στο Στρατό ενώ στις ημέρες μας το 96% εμπίπτει σε «διατάξεις πολυεθνικών συμφερόντων». Διάφορες πηγές προσανατολίζουν τις αποχρώσες ενδείξεις τους σε μία πρωτοφανή σύμπηξη συμμαχίας ανάμεσα σε επιστημονικούς κύκλους-επιχειρηματικούς κολοσσούς-στρατιωτικά επιτελεία, η οποία προς άγραν μυστικών συμβάσεων δεν διστάζει να προβεί σε κατάφωρη παραβίαση των ισχυόντων Νόμων και θεμελιωμένων Συνταγματικών Δικαιωμάτων. Κι ας συγκρατήσουμε στη μνήμη επίσης το σκάνδαλο που ξεσήκωσε θύελλες αντιδράσεων προ περίπου διμήνου, όταν δηλοποιήθηκαν έγγραφα της Υπηρεσίας από ομάδα χάκερ, και τα οποία καταδείκνυαν την NSA σαν τον καταδότη πληροφοριών σχετικές με χρηματικές ροές ανάμεσα σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα Μέσης Ανατολής και Λατινικής Αμερικής. Τα γεράκια της NSA είχαν με άνεση περισσή διέλθει της πύλης τραπεζικών επικοινωνιών SWIFT, ώστε να διοχετεύουν τα κατάλληλα στοιχεία στους κατάλληλους Επιχειρηματίες σε καιρό συγχωνεύσεων κι ανακατατάξεων. Ήσσονος σαφώς σημασίας θα ήτο να σταθούμε στις μετέπειτα δηλώσεις παρηγοριάς των υπευθύνων SWIFT, Microsoft και Εταιρείες Κυβερνοασφάλειας…
