Μά άρκετά πάνω σ’ αύτό.
Ό άνθρωπος είναι άθλιος, ή ψυχή είναι άδύναμη, ύπάρχουν άνθρωποι πού πάντοτε θά χάνονται. Λίγο ένδιαφέρουν τά μέσα τής άπώλειας· ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
‘Αποδείξαμε γιά τά καλά, στ’ άλήθεια, πώς δέν είναι ικανή γιά τίποτα, πώς χάνει τόν καιρό της, άς μήν έπιμένει λοιπόν νά θέλει νά ριζώσουμε μές στήν ήλιθιότητά της.
Και τελικά είναι ΒΛΑΒΕΡΗ.
Γι’ αύτούς πού τολμούν να κοιτάξουν κατάματα την άλήθεια, ξέρουμε άλλωστε τά άποτελέσματα της ποτοαπαόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μιά ύπερπαραγωγή τρέλας: ή μπύρα στην κατάσταση τού αιθέρα, αλκοόλ παραφορτωμένο μέ κοκκαϊνη νά πουλιέται λαθραία, ή οινοποσία πολλαπλασιασμένη, κάτι σαν καθολική οίνοποσία.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΥ ΚΑΡΠΟΥ.
Τά ίδια, γιά τό όπιο.
Ή άπαγόρευση πού πολλαπλασιάζει την περιέργεια γιά τά ναρκωτικά δέν έχει μέχρι στιγμής ώφελήσει παρά τούς ύποστηρικτές τής ίατρικής, τής δημοσιογραφίας, τής λογοεχνίας. ‘Υπάρχουν άνθρωποι πού στήριξαν βρωμερές καί έπιτηδευμένες φήμες πάνω στήν ύποτιθέμενη άγανάκτησή τους κατά τής άκακης καί κατώτατης κάστας τών καταδικασμένων άπ’ τά ναρκωτικά (άκακη σάν κατώτατη καί σάν παντοτινή έξαίρεση), αύτής τής μειονότητας τών καταδικασμένων τού πνεύματος, τής ψυχής, τής άρρώστειας.
‘Α! πόσο ό όμφάλιος λώρος τής ήθικής είναι γερά δεμένος γιά πάρτη τους. ‘Απ’ τά γεννοφάσκιά τους, δέν έχουν, βλέπεις, ποτέ αμαρτήσει. Είναι ίδιοι οί άπόστολοι, είναι οί απόγονοι τών βοσκών. Μπορεί μονάχα ν’ άναρωτηθεί κανείς άπό πού άντλούν τήν άγανάκτησή τους, καί πόσα κυρίως τσέπωσαν γι’ αύτό τό πράγμα, καί έν πάση περιπτώσει τί τούς έχει άποφέρει αύτό.
