UpGrade, Δοξολογίες και πλύσιμο Χεριών
Το Γερακίσιο Βλέμμα και η δαρβινική του Εξέλιξη
«Να σκοτώσεις και να σκοτωθείς», διέταξε ο Τουταγχαμών
Πίνω δέκα xanax και διαβάζω άρλεκιν με την παραμέληση
Σιχαίνομαι τους κοσμικούς ανθρώπους
Εν-Αερίζουν στην αποξένωση
Τη φιλολαϊκή τους persona
Να μ’ εξημερώσεις μην κοιτάζεις
Μην κοπιάζεις!
Είν’ η Οργή ατσάλινη στον γκρίζο Χορό
Κι ας περιμένω στη στάση το τρόλεϊ
Σφηνάκια πίνουν οι ημεροδείκτες στο Χάος
Αυτό να το θυμάσαι!
Και το χρονόμετρο εκτεταμένο
Στο φαλλικό θυμητάρι
Γαμιέται το Ομοίωμά μου
Μα εγώ Λύ-πω
Με την πλάτη στη θάλασσα
Βάζω φυτίλι στο μπαρούτι
Κι ως την κόμη μου να συμμαζέψω
Φτερούγισεν ο Άνθρωπος
Σε φακέλους ανάμεσα
Και τροβαδούρους
Στην ξάστερη ισορροπία μου ένα βαλσάκι
Βαλσάκι με metal υπόκρουση και σκάρτα παραμύθια
Βρήκα μια κούκλα να βουλιάζει στο κρεβάτι μου
Εκεί όπου ναυαγισμένη η Αγάπη που με τσάκισε
Κάτω απ’ τη λυχνία πίνω καφέ σκέτο
Μια ύπουλη παραφροσύνη κι αλλαλαγμοί στο ghetto
~ ~ ~ ~
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν μόνο Σκορπιοί
Μια φορά κι έναν καιρό οι Σκορπιοί
Συνουσιάστηκαν με τις Λιονταρίνες
Μια φορά κι έναν καιρό ο Θάνατος
Ο Θάνατος
Αυτός ο Παπαγάλος τα νεύρα μου σπάζει
Έχει το φτέρωμά εκτεθειμένο στο αγιάζι
Στη Σκακιέρα προσποιείται και μ’ εκβιάζει
Ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα ανέμελοι
Παρτούζα μ’ όλους τους στρατιώτες
Τρίζει η καρέκλα τους στην Αίθουσα συθέμελη
Μα φτιάξαν Νόμο
«Να γίνουμε όλοι Αιμοδότες»
Βαρέθηκα σ’ ένα στενό Κελί να με ψωλοβαράνε
Θρύλος να είναι τα δεσμά μου
Στα Πέρατα του Χουντο-Δρόμου
Με τους Καθαριστές στο Λουτρό
Να με τραβολογάνε
Ξεπλένουν και τους Εραστές
Τυπωμένους στο Δέρμα
Κάθομαι στη Γωνία με τις Πουτάνες και τους Τρελλούς
Δεν ψηφίζουμε κι ούτε χορταίνουμε Θάνατο
Ρούχα και υποδήματα που στάζαν αίμα
Στον Τεφρωτήρα είδαμε
Είδαμε να αλλαλάζουν μετάνοια
Τι με νοιάζει «ευλογημένος» αν είσαι
Βάλε στον κώλο σου την «αυτοπεποίθηση» που μου πουλάς
Το Αίμα να σε δω να φτύνεις και τα μπολιασμένα ψέμματα
Και που ‘σαι
Δεν μ’ εξιτάρει καν η έγνοια σου για τις ΜΕΘ
Γω θέλω τη λευτεριά μου στα Νερά
~ ~ ~ ~
ΝΑΤΟ, ΠΟΥ, ΠΟΕ, UNESCO και ΟΗΕ
Μπομπότα ν’ ανακατεύεις στο πιάτο ως πότε Καημέ
Βλέπω τους Δούλους οργανωμένους σε Τυφλόμυγα
Κυνήγι του Σημείου με «ευθύνη» και κοκαΐνη
Χωρις ν’ αντιλαμβάνεται «πέριξ» του τι παρ-ίσταται
Μες στο Τρ-Ελλαδιστάν φυλάσσονται οι Περγαμηνές
Περγαμηνές Σκανδάλης και κροτάφου
Η showbiz έχωσε την Ελένη στα Πορνεία
Την Αντιγόνη ο Ανθρωπισμός έκλεισε σε Ψυχιατρεία
Ω! Περσεφόνη σκόπιμο να μιλήσουμε
Για την εξαίρεσή σου
Pet σε κατήντησαν Ισμήνη με κομματική πιπίλα
Το μουνί σου χουφτώνουν κι εσύ το βιολί σου
Τα Καραβάνια υπόστρωμα για χοροπηδητά του Χάρου
Μόνο η Μήδεια απόμεινε αντάρτισσα του Βράχου
Με σύρματα δεμένα κι αυτοσχέδιες
Στα κινητά «Επιστημο-Φορβεία» εισέδυες
Μη με καλείτε σε «Ποιητικές Βραδιές»
Πλήττω αφόρητα
Ανίδεους να βλέπω να κομπάζουν
Πλήττω θανάσιμα
Με τη φτωχολαλιά τους
Διασωληνώσεις ετοιμάζει το τέταρτο Ράιχ
Αλέθονται τα σαπισμένα Νιάτα
Δόξα και Τιμή στους Λίγους τούτου του Κόσμου
Σ’ αυτούς που βάσανα μυριάδες στο λοβό τους
Αυτούς τους στίχους να μπορώ να γράφω
Δεν διεκδικώ κανένα Στέμμα
Θέλω μόνο αγκαλιά να ‘στε στο Γέρμα
Οι χιλιάδες Θάνατοί μου
Ρίχνουν τη Σπίθα
Στην ασχημάτιστη Απεραντοσύνη
Απρόβλεπτη κι Απέραντη
Καλέ!
Τίνος είν’ το παλληκάρ;
Βαθιά στο Σκοτάδι
Σπάσε την αλυσίδ
Κι Ωπ!
Αλλάζει απόχρωση τ’ Όνειρο
Μια φορά κι έναν καιρό
Γύρω από Σένα
Μόνο Εσύ
Μια φορά κι έναν καιρό
Γύρω από Μένα
Μόνο Εγώ