Ορέστης
Έμαθα πια απ’ τις Συμφορές
Πότε είν’ η ώρα να μιλώ
Και πότε να σωπαίνω
Αγνό το στόμα μου μιλεί
Στην Αθηνά να ‘ρθει βοηθός μου
Ερινύες
Μάτι δε θα κλείσω
∆εν θα τον αφήσω
Το Αίμα του κορμιού του θα ρουφήξω
Με τους Φονιάδες στον κάτω Κόσμο να σαπίσει
Να σαπίσει
Το Αίμα του κορμιού του θα ρουφήξω
Και μόνος δικαστής ο Μέγας Άδης
Ορέστης
Την Αθηνά την άνασσα ικετεύω
Ευλαβής
Ερινύες
Όσο κι αν πρόμαχος δε θα σε σώσει η Παλλάδα
Του φονικού η Στιγμή
Σ’ έταξε για τροφή μας
Δεν φτάνει που των Θεών τις έγνοιες φορτωθήκαμε
Ρόλους προγκάνε αιματόβρεχτους και μισητούς
∆ίκαια το Δίκαιο μονάχα εμείς να κρίνουμε
Το Κρίμα έχεις βαμμένο των Νεκρών
Δίκαιο
Δίκαιο Φυσικό
Φυσικό
Κι ας ζούμε στα Σκοτάδια
Στα Σκοτάδια
Φωνή Αθηνάς
Τι τσαμπουνάτε λες και δεν ξέρω το Γένος και τ’ Όνομά σας
Ορέστης
Δέσποινα Αθηνά ακάθαρτος δεν είμαι
Κι απόδειξη γι’ αυτό τρανή σου έχω
Εσύ με τον πατέρα μου κάνατε στάχτη την Τροία
Κι η Μάνα μου τον σκότωσε η κακούργα…
Ερινύες
Φριχτό πρέπει τραγούδι να πούμε στους Ανθρώπους
Το έγκλημα αν παραγραφεί
Δίκαιοι θα λογίζονται στο εξής οι Φόνοι
Κι εμάς
Εμάς τις Σκύλες κυνηγήτρες
Τις Σκύλες κυνηγήτρες
Την Έπαρση που ισορροπούμε στους Θνητούς
Σε Κέντρα θα μας κλειδαμπαρώσουν «Ψυχικής Υγείας»
Κι ο Άρειος Πάγος δέσμιος του Μαμμωνά
Δέσμιος του Μαμμωνά
Κι όλοι οι κατατρεγμένοι αδικαίωτοι θα μένουν
Αδικαίωτοι θα μένουν…
Ορέστης
Υπέφερα εξόριστος δέκα χρόνια
Όσο αυτή με τον Αίγισθο το βιος μόλευε του Τόπου
Ερινύες
Την πάσαν μοίραν σας
Την πάσαν μοίραν σας εμείς κυβερνούμε
Εμείς κυβερνούμε
Όποιος με χέρια καθαρά απ’ άδικο περνάει
Γλιστρά κι απ’ την Οργή μας
Ορέστης
Τη σκότωσα
Δεν τ’ αρνιέμαι
Μόνο με Αίμα ξεπλένεται το Αίμα
Ερινύες
Θέλετε Βίο στον ζυγό
Την Ύβρη γεννά η ασέβεια
Μα η Α-Λήθεια εις τους αιώνες Μία
Κι όποιος ενάντιος λαιμαργώντας να πλουτίζει
Κι ανάλογα με τις ψήφους αλλιώς τα λέει
Πικρά απ’ την Οργή μας θα πληρώνει
Ερινύες
Το Χρέος του Φόνου ζητούμε
Ζητούμε το Χρέος
Το χρέος του Φόνου
Το χρέος του Φόνου…
Ορέστης
Ικέτης άφταιγος
Κι όμως απ’ τα βρουχίσματά σας υποφέρω
Αρρώστεια μαύρη καταγής
Νόμο αιώνιο βάλτε Θεοί
Μαρτύρια να φέρω κι αποδείξεις
Ερινύες
Ψόφιο Κλαρί απ’ της Λητούς το Δέντρο
Να ξεστομίσεις τόλμησες
Οι Δικαστές το Δίκαιο του Ολύμπου να περάσουν
Να μην μπορούν οι Ερινύες με τα γλωσσίδια τους
Αντράλα εξωφρενική και ταραγμό να εξαπολύσουν
Να μην παίρνουν στο κατόπι Φονιάδες σαν κι εσένα
Εγκληματία δε γλυτώνεις
Εγκληματία δε γλυτώνεις…
Σ’ εμάς ο κλήρος έλαχε να ορμάμε καταπάνω
Να ξεσηκώνουμε τον θρονιασμένο Φόβο
Καμιά Πόλη και Θνητός κανένας Δικαιοσύνη δεν τιμά
Καμιά Πόλη και Θνητός κανένας…
Σαν Ήθος δεν εκθρέψει στην καρδιά του
Φωνή Απόλλωνα
Τέρατα κοσμομίσητα
Σιχάματα των Θεών
Νομίζετε σας βαστάει
Πάνω απ’ τους Νόμους να πετάτε!
Ορέστης
Αυτά γίνονται σαν τους Θνητούς αθάνατους κάνουν
Κλυταιμνήστρα
Πότισαν τις Αρχαίες Θεές κρασί και τις ξεγέλασαν
Νύχτα Μαύρη
Τα έργα τους δεν βλέπεις!
Ερινύες
Χειρότερη δεν βγήκε
Της Μάμμης υποτίμηση χειρότερη δεν βγήκε
Παρά απ’ το στόμα του Απόλλωνα
Να λέει πως μόνο «τροφός του σπόρου» είναι η Κοιλιά
Βλέπετε και την κόρη του Δία
Καμιάς κοιλιάς το σκότος δεν την έθρεψε
Γι’ αυτό κι αυτή το λεύτερο κι άναρχο αρνιέται Πνεύμα
Καταδικάζει τους Θνητούς σε Φόβο των θεσμών
Τη Δύναμη και το Δίκαιο να θέλει να σιγάσει
Ή που θα γκρεμιστεί ο Κόσμος
Ή θα σωθεί
Φωνή Αθηνάς
Αθώος του φόνου ο Ορέστης
Μισοί-Μισοί ‘ναι οι Ψήφοι
Ερινύες
Λυσσάω απ’ την Οργή
Λυσσάω απ’ την Οργή κι απ’ το Κακό
Κι απ’ το Κακό
Αποφασίσανε οι Θεοί
Αποφασίσανε οι Θεοί «Ένα Τίποτα» να ‘μαι!
«Ένα Τίποτα» να ‘μαι!
Αρπάξατε από μας
Αρπάξατε από μας τον Αιώνιο της Φύσης Νόμο
Τον Αιώνιο της Φύσης Νόμο
Ντροπή
Ατίμωση
Φαρμάκι
Φωνή Αθηνάς
Απλώς κλείδωσε τον Κεραυνό η Λογική
Θα χαίρεστε ακόμη τις Θυσίες
Του Γάμου και της Γέννας
Ερινύες
Οι Κόρες της Νύχτας ντροπιασμένες!
Χολή να περιμένετε
Ω ∆ίκη!
Εκδίκηση!
Εκδίκηση…
Φωνή Αθηνάς
Κέντρα Επιστημονικά πια θα σας λιτανεύουν
Κι η Χώρα μου με δόξες θε ν’ ανθίσει
Ερινύες
Τη Γη σας θα ρημάξω
Παντού
Παντού Πληγές Θανάτου
Μάνα μου Νύχτα
Μάνα μου Νύχτα άκουσε
Άκουσε…
Φωνή Αθηνάς
Απίκραντη σας χαρίζω έδρα στην Πόλη
Μέγαιρα
Στα βάθη της γης και στ’ Άδυτα
Παρθένες Κόρες της Νυκτός
Παμπάλαια σπήλαια της γης
Τιμές για σας θα ψάλλουν
Μόνο μια φωτερή Λαμπάδα σας θα μένει
Να τον δοξολογούν στα Ιερά
Ερινύες
Καμαρωμένη απαντοχή
Για να γλυτώσετε απ’ τις συμφορές
Βουβές που απ’ τα μαλλιά μας θα φυτρώνουν
Θαρρείς θα μας μαγέψεις Αθηνά
Ν’ αφήσουμε την Οργή μας…
Μέγαιρα
Ποιός είναι ο Ορέστης;
Ο Ορέστης ποιός είναι;;
Ποιός;;
Ποιος είναι ο Ορέστης
Θα μας πεις τελικά ποιος είναι ο Ορέστης…
Κλῦτε,
ѳεαὶ πάντιμοι,
ἐρίβρομοι,
εὐάστειραι,
Τισιφόνη τε καὶ Ἀλληκτὼ καὶ δῖα Μέγαιρα·
νυκτέριαι,
μυχίαι
ὑπὸ κεύθεσιν οἰκ’ ἔχουσαι
ἄντρωι ἐν ἠερόεντι παρὰ Στυγὸς ἱερὸν ὕδωρ,
οὐχ ὁσίαις βουλαῖσι βροτῶν κεκοτημέναι αἰεί,
λυσσήρεις,
ἀγέρωχοι,
ἐπευάζουσαι ἀνάγκαις,
θηρόπεπλοι,
τιμωροί,
ἐρισθενέες,
βαρυαλγεῖς,
Ἀίδεω χθώνιαι,
φοβεραὶ κόραι,
αἰολόμορφοι,
ἠέριαι,
ἀφανεῖς,
ὠκυδρόμοι ὥστε νόημα·
οὔτε γὰρ ἠελίου ταχιναὶ φλόγες
οὔτε σελήνης καὶ σοφίης ἀρετῆς τε
καὶ ἐργασίμου θρασύτητος εὔχαρι
οὔτε βίου λιπαρᾶς περικαλλέος ἥβης
ὑμῶν χωρὶς ἐγείρει ἐυφροσύνας βιότοιο·
ἀλλ’ αἰεὶ θνητῶν πάντων ἐπ’ ἀπείρονα φῦλα
ὄμμα Δίκης ἐφορᾶτε,
δικασπόλοι αἰὲν ἐοῦσαι.
ἀλλά,
θεαὶ
Μοῖραι,
ὀφιοπλόκαμοι,
πολύμορφοι,
πραΰνοον μετάθεσθαι βίου
μαλακόφρονα δόξαν.
