
Το θαλασσινό κοιμητήρι
Η ήρεμη στέγη αυτή η γεμάτη περιστέρια Ανάμεσα απ`τα πεύκα και τους τάφους πάλλει. Η δίκαιη Μεσημβρία πλάθει εδώ από φλόγα Τη θάλασσα που ξαναρχίζει πάλι! Ω ανταμοιβή των τόσων στοχασμών: Την ηρεμία ν`ατενίζεις των Θεών! (Ακούστε την απαγγελία) Ποιο έργο αγνό από λεπτές λάμψεις αναλώνει Χίλια απ`αδιόρατον αφρό διαμαντικά Και ποια θαρρείς πως συλλαμβάνεται γαλήνη! Σαν …