Στη Βαβυλώνα η Ανταλλαγή των Δώρων
Από τότε που αξιολόγησε τις ζωγραφιές
Ο δάσκαλος των Εικαστικών
Τα πινέλα γιομίσαν ρυτίδες
Η Μάνα είπε να υπακούσω
Σχέδιο «καλύτερο» να μάθω
Έκλαψα
Άκουγες τον εκκωφαντικό ήχο του Τροχού
Ο Λαβύρινθος στ’ αυτιά σου
Σκέτος Ίλιγγος
~ ~ ~ ~
(Βροντή και Καύση )
~ ~ ~ ~
Εσύ μπορείς ακόμη
Να δοξάζεις τους Ουρανούς
Μπορείς ακόμη
Σε σιχαίνομαι
Σε σιχαίνομαι
~ ~ ~ ~
Αυτά τα γαμημένα δευτερόλεπτα
Κρεμασμένα σε παλιατζίδικα
Γράψαν το δίκιο μου σε χαρτόνι
Κι ήρθε το «Συνδικάτο» για νταβατζιλίκι
Να μου οργανώσει τη Φαντασία σε Σχολές
Να συζητώ για τρομοκρατία
Σε νταμάρια να λατομώ σταριλίκι
Ανθρωποκτονία
Θάνατος
Στους φορτωμένους τη «λατρεία»
~ ~ ~ ~
Ινσουλίνη ή Ντοπαμίνη;
Πως σου φαίνεται το Φετίχ μου το ιδεολογικό;
Ρουφιανιά στάζει του Κόσμου η Κρήνη
Θα σ’ αρέσουν τα χείλη μου με το υαλουρανικό
Στις Υπηρεσίες διάλογοι με Κτήνη
Αυτό το Μυστήριο το μπορετό
Ελπίδα και Γαλήνη
Εγγράφηκα και σε Κίνημα Φεμινιστικό
Ποια χάντρα σε μέρα γιορτινή
Τσούγκρισα πασχαλινά αυγά
Την άσπρη σκόνη η Ανάσταση να θυμηθεί
Και τα πολύχρωμα δισκία κάπω απ’ το μαξιλάρι
~ ~ ~ ~
Ελευθερία
Βάλε GPS μήπως τη βρεις
Στις υπώρειες του Έρωτος
Στην Κόλαση την κτιριακή
Τραβάμε το σχοινί με μίσος
Να συλλέξω εμπειρίες
Η Συμφωνία
~ ~ ~ ~
Από τότε που ο Φιλόλογος μου χώρισε τις λέξεις
Σε «καλές» και «κακές»
Στο στόμα κάναν φωλιά οι Κατσαρίδες
Έκλαψα
Φτυαρίζω το πτώμα μου στο κρεματόριο
Αυνανίζομαι με το θεώρημα το πυθαγόρειο
Έμαθα εν τέλει μέγα διαχωρισμό
Πούτσος-Γαμήσι-Βυζιά-Μουνί
Λεξιλόγιον ανήθικο εστί
Πέος-Συνεύρεση-Στήθη-Αιδοίο
Δίνουν σ’ατάλαντο ποιητή βραβείο
Πρόσθεσα στα βυζιά μου σιλικόνη
Απροσδόκητα στητά στον συνωστισμό
Έχω και κάρτα μέλους
Στα social media, στα clubs και στους Ομίλους
Μετά έγινα «μορφωμένη»
Πουλώ κι αγοράζω ηλίθιες καλοσύνες
Ο Μουστερής μ’ έχωσε σε ισόβια «θεραπεία»
Ξύνω τα ένσημα σαν βρωμίτσα στα νύχια
Στο «meeting» παίζω του Προϊσταμένου μαλακία
Βάζω τις αστραπές σε απόχη
Και τη Σκέψη σε δίχτυα
~ ~ ~ ~
Από τότε που ο «Εαυτός» διαχειρίζεται «ενοχές»
Στα Ιερατεία προσκυνητής και δουλικόν
Κομμένα τα Χρώματα σε μερίδες
Έκλαψα
Διαθήκες αυτοκτονίας από Βίο ανήμπορο
Έβαλα στενό κολλάρον
Τελικά Φόνισσα έγινα σεβαστή
Ήπια τα γαστρικά υγρά και τις βενζίνες
Και στον Κόρφο υπερχείλιζε το γάλα
Και τα μπάσταρδα μαίνονταν
Με τα χείλη τους τα χτικιασμένα
Με τα σαπισμένα τους δόντια
Σε δέρμα τεφρό με μια σαφήνεια αφόρητη
Με τον κόπο της άγονης ολοκλήρωσης
Τον Φόβο να λησμονήσουν πάνω στη Θηλή
Δεν θήλασα
Κανένα Παιδί
~ ~ ~ ~
Η Θλίψη ριζώνει γραμμάτια ανεξόφλητα
Ένας χρόνος Αμμόλοφων
Τα backup απ’ τα λογισμικά
Ένα πεταμένο σακάκι πάνω σε λυκόφως πυκνό
Όταν διψάς για Ζωή
Μιαν έκπληξη το Βάπτισμα
Όταν απεχθάνεσαι τη Ζωή
Μιαν αμαρτία η κηδεία
Συνειδητή Ευθανασία
~ ~ ~ ~
Σε ψάχνω
Σε ψάχνω
Θέλω να σε προσκυνήσω
Θέλω να σε προσκυνήσω
Θέλω πάλι να σ’ αγαπήσω
~ ~ ~ ~
Ο Ιμάντας σπάει
Μαζέυω και διάφορα σημαδάκια
Πόντους τα λένε θαρρώ
Από Αεροπορικές για miles
Από Πρατήρια Καυσίμων
Αυτά τα γαμημένα λεπτά
Εκσπερμάτιση κι Αποκατάσταση
Μπόλικη σαντιγύ στα ψημένα τούβλα
Οι σεξεργάτριες με τον Προστάτη στο Υπόγειο
Οι Πόρνες στο Μέλαθρον με ταγιέρ
Δίχως Οργή μόνο με «status κοινωνικό»
Δεν κόβεται η Κορδέλα για τα Εγκαίνια
Θες να σου πω και για τις πουτάνες;
Μετράν την «ατομική ευθύνη» με γενετικό υλικό
Ν’ αγάλλονται οι Μακελάρηδες στα 200 αμπέρ
Ζέχνει η «ανθρωπίλα»
Των αχυρένιων «Ποιητάδων» η καφρίλα
~ ~ ~ ~
Έσφαξα κόκκορα να φάω την Πρωτοχρονιά
Έντερα γουργουρισμένα στα Μαντριά
Μάγιστροι με νυστέρι κι ακουστικά
Γυναικοκτονία
Κεραυνός εν αιθρία
~ ~ ~ ~
Τελικά έμαθα ν’ αναπαριστώ
Μπουκάλια-Προτομές-Αφηρημένα Μάτια
Μετά έγινα «ανεξάρτητη»
Για να μην είμαι «προβληματική»
Σπέρμα στο λάρυγγα
Το πρωί του Αφεντικού
Το βράδυ του Εραστή
Το μεσημέρι στα εκπαιδευτικά Ιδρύματα
Είμαι η κεντρική ηρωΐδα στο παζλ των Κομπάρσων
Ενθύμια σε μαντρασάδες
Σκοπεύω στο power point πέντε-έξι χρόνια μου
Δε γαμιέται
Σκαρώνω κάστρα στον κροταφικό λοβό μου
~ ~ ~ ~
Μεγάλη Χοροεσπερίδα
Προς τιμήν
Των «Ειδικών»
Le Ciel n’ écoute jamais les larmes des Gens
Απόγνωση
Απόγνωση
Να με ραντίζεις παρηγοριές
Δεν γουστάρω
Απόγνωση
Απόγνωση
~ ~ ~ ~
Σχίζεται ο Ουρανός
Βρέχει Πέτρες πάνω μου
Κραυγάζει τ’ Όνομά μου
Το Άρμα μου μηχανή τρελαμμένη
Μηχανή τρελαμμένη
Μηχανή τρελαμμένη
Μηχανή τρελαμμένη
Είμαστε μόνο Εσύ κι Εγώ
Η προϋπόθεσις
~ ~ ~ ~
Η γυαλισμένη Απαντοχή στο Σώμα
Κάτι με σοκάρει
Η ανέραστη σκοπιά
Οι Ασθενείς σε κύκλο πελώριο
Κάτι με αγγίζει
Τα προεδρικά προφυλακτικά
Έρχεσαι τέτοια ώρα
Με ανεκπλήρωτες γραφές στα δάχτυλα
Κάτι με προδίδει
Η αγέννητη μαγιά
Ζιγκολό και Τσατσάδες
Οι ρηχές δεξαμενές οι έρπουσες
Βάλε στην καρμανιόλα δαυτοστόλισμα
Κι όλα cool
~ ~ ~ ~
Με όλο σου το βάρος
Ακουμπάς πάνω μου
Θέλω κι εγώ να τρέξω σαν κι Εσένα
Θέλω κι εγώ να τρέξω σαν κι Εσένα
~ ~ ~ ~
Σε Βάρκα οι χαμένες Ψυχές
Το φόρτωμα πανίερο
Στα Courrier γραφεία
Μια Πυρκαγιά στα μάτια Σου
Καίει όλα τα ζοφερά
Οπλές αδυσώπητες που με καρφώνουν
Βροντή και Καύση
Βροντή
Στους Υπηρέτες
Καίει όλα τα ζοφερά
Καύση
Πόσο φοβερή
Ξεσκίζεις τα βυζιά μου και βγαίνεις
Δεν ξέρω αν μπορώ να σε βλέπω
Τρόχισα λίγο τη μύτη μου
Να πληροί τα κριτήρια Ομορφιάς
~ ~ ~ ~
Ανεμελιά
Με νοιάζεται ή με μαλώνει;
Περιβρέχεται η Γέννηση
Από την τελική τη Στάση
Απ’ το ανελέητο Κουδούνι
Δεν πίνω αλκοόλ, κάνει κακό στο συκώτι
Μόνο στατίνες με συνταγή γιατρού
Απ’ τη Ζούγκλα χάθηκαν οι Τίγρεις
Γενοκτονία
Γενοκτονία
(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)
Pages: 1 2