Το έργο   Στις ακρώρειες της Μοναξιάς   είναι ποιητική σύνθεση σε μορφή μονολόγου.

Πραγματεύεται το χάσμα που δημιουργούν οι κοινωνικές δομές της Πατριαρχίας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Η ποιητική πλοκή εξυφαίνεται δια της αντινομίας ανάμεσα στο ΕΓΩ και στο ΕΣΥ.

Το ΕΓΩ αφορά την κάθε Γυναίκα με τη μονοδιάστατη μορφή της μοναξιάς, όπως παρουσιάζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, ενώ το ΕΣΥ αφορά στην τρισυπόστατη ανδρική φιγούρα, όπως αυτή παρουσιάζεται υπό την αιγίδα της Κοινωνίας και της Πολιτείας.

Στο έργο καταδεικνύεται η έμφυλη βία και η ασφυξία που νιώθουν και τα δύο φύλα εν τέλει απ’ τις δοτές συμπεριφορές του περιβάλλοντος.

* Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.