Πόλεμος!
Λύση μοναδική…
Ανακατάληψη Χώρου ν’ ανασάνω
Κι όλοι οι Έρωτες
Όλοι οι Έρωτες με κούρασαν
Με στείρα Παρουσία
Της Μήδειας τ’ αφροδίσια χέρια
Το Κέντρο Βάρους να μετατοπίζουν
Οι ερμαφρόδιτοι μηροί του Άδωνη
Τον Ήχο στα Πέρατα ν’ αλίζουν
Της Γαίας διακτινισμένα Αιδοία
«Έξυπνες συσκευές» να εκχυδαΐζουν
Πόλεμος!
Λύση μοναδική…
Αυξάνει ολημερίς η εθελοδουλεία
Γρανάζι-Θεατής στη Ζωή τη «μεγάλη»
Στον ισοπεδωμένο Κόσμο
Άγρυνες Καμινάδες κι άσβηστες
Ο Θάνατος δίπλα στο βήμα
Κι αχόρταγα Κοράκια
Ακόμη κι η Περιπλάνησις ένας Δεσμώτης
Με βλέμμα Πόρνης στα πόδια του Βουνού
Πόσους ορόφους να διαβείς
Ν’ αγγίξεις τους «Θεούς»
Πόσα πυροβολεία των Μπάτσων
Μακρυά να σε κρατούν απ’ τους Βλαστούς
Την παγωμένη Φυλακή να σου θυμίζουν
Κι ένα Όραμα σεμνό μα κατηφές
Εγώ διψώ για την Αυγή
Φωτιά να φτύνει στον Ορίζοντα
Το Δείλι που όλοι υμνείτε
Να πνίγεται σ’ απύθμενο Βυθό
Γράφω Λέξεις
Με Βία στριφογυρίζοντας στα σπλάγχνα
Πένα-Φαλτσέτα που στις στροφές
Στις στροφές αφήνει μηνύματα
Μηνύματα σε μπουκάλι
Αν πας στην Ακτή χαράματα
Σκάψε στην Άμμο να τα βρεις
~ ~ ~ ~
Λεπτό
Εύθραυστο
Καθαρό
Δεν ψάχνω για Νταβάδες
Υπαίθρια ψάχνω Αγορά
Να δίνεται στις Ταχείες
Να διαλύονται οι αλυσίδες
Καινούριες να ορμηνεύω ιστορίες
Σκάψε στην Άμμο να τα βρεις
Κάτω απ’ τα γεωμετρικά τα Σχήματα
Ξέχασες το μεταλικό τον Δίσκο
Ξέχασες και τον Άβακα
Μόνο ημερομηνίες γράφεις
Και σημειώνεις Φόρους
Μόνο ρευστότητα «ονειρεύεσαι»
Και μετοχή το «Είναι» σου στην Πιάστρα
Έγινες μικροκαταθέτης
Με σύριγγα νυχθημερόν συναλλαγές
Πάνω στο δέρμα σου
Πάνω στο δέρμα σου συναλλαγές
Κι αγχώνεσαι για το «καθαρό» το «κούτελο»
«Επιλήψιμος» να μην είσαι
Για «φοροδιαφυγή»
«Επιλήψιμος» να μην είσαι για «φοροδιαφυγή»
Στου Μαμμωνά τα Μαυσωλεία
Τα ημιτελή
~ ~ ~ ~
Η Μοναξιά τρυπάει τα κόκκαλα
Κι έμεινε ο Τρόμος σπαραχτικός
Και Μόνος
Ολίσθημα θανάσιμο που μιμείται
Μιμείται την Ανάσα
Και τη Σκιά της Πολιτείας
Βάλε τη γνωστή παραγγελιά
Εδώ η Βαλκανική «Ριβιέρα»
Με τράβηξεν ο Σατανάς απ’ τα μαλλιά
Την ευρωπαϊκή να σφουγγαρίσω Συμπεθέρα
Κι ένεκα στο Μπουρδέλο μικρής Καταβολής
Καυγάς βαρύς κι ασήκωτος κάλεσε την Police
Θες να «λογικευτώ» στο «πολιτισμικό» μου πλαίσιο
Να υποκλίνομαι στων Μαστροπών το συνοικέσιο
Την Τέχνη να στρατεύω στο σιτηρέσιο
Κάλλιο να γνωριστούμε απ’ την Αρχή
Τον Θάνατο τον ξαφνικό
Θεωρώ Ηδονή
Κι ο Βίος ο εφήμερος
Μια Γνώση απατηλή
Αντικανονικά βγαίνει μια Γριά
Χωρίς Υπομονή
Θα μπορούσα και καλύτερα
Μα γουστάρω να σ’ εξοντώσω
Να ξεμπερδεύω μια ώρα αρχύτερα
