Έπιασα γκόμενο τον Λύκο τον Κακό
Και τους εφτά γουστάρω Νάνους
Δίχως αντιβακτηριδιακό
Εσύ κλείσε τα μάτια και ν’ ακούς για τις Τάσεις
Τις Τάσεις τις διασπαστικές
Ένα είναι το Κόμμα το πρανές
Πρέπει να έχει κανείς γεννηθεί εδώ
Σ’ αυτόν τον πλανήτη για ν’ αντέχει
Στη Μαύρη Αγορά Ιδεολόγοι
Περιπολίες βραδυνές για το κουβεντολόγι
Πόσο πουλιέται το «Καλό»
Με πίστωση ν’ αγοράσω ένα κιλό
Ο «Μέσος Άνθρωπος»
Που τον εξέθρεψε ένα ξυπνητήρι
Με όλα τα λεπτά στη μήτρα του «τεκμηριωμένα»
Μια γραβάτα με μακρυά κοτσίδα
Κι ένα γκέλ επιβράβευσης στην πλάτη
Το κεφάλι του μια πρίζα
Και φις κουμπωτά οι ενδείξεις «πανικού»
Δεκάδες αηδίες π’ αράδιασε τυπωμένες
Τον Δημόσιο Λόγο να λυμαίνονται
Μα τώρα κατάκοπος στη Βάσανο
Το mRNA λογισμικό του να πρακτορεύει
Θωρεί τους Ξυλοπόδαρους στο ferry-boat
Τους έφηβους με καράφλα
Τα σύννεφα με φουστανάκια χαρωπά
Χωρίς σκοτεινάδα μήτε περιθώρια θυμού
Φιλιά και χάδια πληρωμένα
Μαζεύτηκαν κι οι οπαδοί εσκεμμένα
Έπιασα γκόμενο τον Λύκο τον Κακό
Και τους εφτά γουστάρω Νάνους
Δίχως αντιβακτηριδιακό
Μα τώρα κατάκοπος
Βυζαίνει απ’ την Οθόνη τα βελάσματα
Πετώντας στων πνευμόνων τα ογκώδη δοχεία
Τις ροζ ανταύγειες της Υπακοής
Αποψιλώνοντας του Έρωτα τους λόγγους
Τα κόκκαλά του μαρινάροντας στο χρηματο-τριβείο
Αέρα-Νερό-Φωτιά
Ξέχασες τα Στοιχεία τα Ζωτικά
~ ~ ~ ~
Όλα τα Apps θα μας βρεις στις διαβάσεις
Με δίψα σε θερινές συναυλίες
Στα κύματα παλεύουμε για υστεροφημίες
Ο «Μέσος Άνθρωπος»
Μέσα σε κολλώδες σιχαμερό υγρό
Τα «νανοσωματίδιά» του σαλαγώντας
Αλληλοεξαρτώμενα κι εκφασισμένα
Μες στην αφόρητη εγκόλπωση παραμορφωμένα
Κάθε πρωί σκαρφίζεται ένα χωρατό
Γελωτοποιός να μπλοκάρει τον Χρόνο
Βάζει κουκούτσια στην ποδιά του Καβαλάρη
Τις όχθες του να εξευμενίσει στης σύγκρουσης το θεατό
Παπουτσωμένος Γάτος τα lobby να καρπίζει
Βιαστής και βιασμένος με τρόμο στο μετερίζι
Που ξαφνικά το βλέπει μπρος του σαν παράσταση
Να σε βιάζουν ολημερίς κι αμίλητος
Κι έπειτα εσύ ολονυχτίς και πάλι να βιάζεις
Κι ύστερα αφρούς στα socials να βγάζεις
Να πείσεις το είδωλό σου στον καθρέφτη
Στον καθρέφτη που έσπασε και σ’ είπε ψεύτη
Και δεν αντέχεις τις χιλιάδες ρυτίδες
Στις κεραίες του Δικτύου να υποβάλλεις ρανίδες
Σκουπίδια και Λογοκρισία
Τις φλέβες μας παίζουμε στη Λοταρία
Με μεταφράσεις δακτυλογραφημένες
Πόσες σωριάζονται αυλαίες καημένες!
Βγαίνουν επιφυλακτικά οι Κρατούμενοι
Και ρίχνουν ζωοτροφές για τα αδέσποτα
Ύστερα χτυπά το σιωπητήριο και ξαναμπαίνουν μέσα
Ποιος πρέπει να λυπάται ποιον
Τις πατούσες δεν αντέχεις που γέμισαν χόνδρους
Αλλά παρ’ όλα αυτά κρατάς αρχείο
«Αρχείο Ημερών»
Μα το Σκοτάδι ξεφεύγει απ’ την κατανομή
Όπως διέφυγε και στον «Μέσο Άνθρωπο»
Με εξαπτέρυγα οι Μπάτσοι στο Φανάρι
Μπροσθοφρουροί τα ΚΝΑΤ για τον Βαρκάρη
Μα τώρα κατάκοπος
Στο ράφι οι γεροντοκόρες του παρ’ όλα τα ρουσφέτια
Βλέπει δυο τσόντες πρωί και βράδυ
Με σκέτο νες και νοθευμένα χαρμάνια
Κόλησε και τα Όνειρά του με φανερή αδημονία
Σε πανό, πίνακες αξιολόγησης και Socials Θρανία
~ ~ ~ ~
Οι Κόπροι Αυγεία μου σκατοπλημμύρα
Γω άρπαξα έναν υπνάκο
Υπνάκο ελαφρύ για κάτι χιλιάδες χρόνια
Και τώρα ξύπνησα απ’ τον Λήθαργο
Και πέφτω απ’ τα σύννεφα
Ας φωνάξουμε έναν «πτωχό» να καθαρίσει
Ή έστω έναν Ήρωα…
Χιόνι ή Χορτάρια ή Λάστιχα
Τι να το κάνεις το νεανίζον Δέρμα
Τα ξερατά απ’ το Γάλα πάνω στο λόφο
Τι να τα κάμεις
Αν η Ψυχή δεν εξυφαίνεται στον αργαλειό της Φρίκης
Κρατώ ημερολόγιο
Μετά από τόσα χρόνια καταδίωξης
Φτιάχνω και τη ζωή μου σε κόμικς
Και Ναι! Κρατώ ημερολόγιο
Το στερνό ζωγραφίζω κι αταξίδευτο πλοίο
Τα άγνωστα λάθη μου σε σεμεδάκι με κρόσσια
Ο Κύκλος δεν ετετραγωνίσθη
Όσο κι αν Πόθος σθεναρός εστάθη
Δεν έχουμε Γλώσσα Κοινή
Πως αλλιώς μπορώ να στο πω
Δεν έχουμε Γλώσσα Κοινή
Εσύ θες «Δικαιώματα» στους Φυλακισμένους
Κι εγώ θέλω να γκρεμίσω τη Φυλακή
Εσύ θες ωράριο στον Εργάτη
Κι εγώ δεν θέλω Αφεντικό
Εσύ θες «Ειδικούς»
Να σου λένε τι είναι «Καλό» για την «Υγειά» σου
Κι εγώ παιδεύω το Κορμί μου
Να το δω να καίγεται στην Κόλαση
Δεν έχουμε Γλώσσα Κοινή
