Επί ξυρού Ακμής
Πολλές φορές ταΐζω τα σκουλήκια
Αλέκτορα περιμένοντας στήνουν στο Έντερο αποικίες
τα Σκουλήκια γύρω απ’ την πολιτειακή Ντιρεκτίβα
Μ’ ενθύμια ερμητικά ο Γδικιωμός
Κουτσαβάκια πόσα να παλεύουν
Για αναγνώριση και Κοινό
Η τσατσά η ερμαφρόδιτη και παρακεί ξαπλώνω
Τα πετροβολημένα μου πουλιά
Νομίζω πως Εσύ βλέπεις ξεκάθαρα όταν ραγίζω
Τα πετροβολημένα μου Πουλιά και το μπλαβί Μπαλόνι
Χάδια
Πόθοι
Αυτές οι κηλίδες στη θάλασσα
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Βάθος και Βροχή στις ρίζες
Του Πάνα τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Αυτές οι Κηλίδες στη Θάλασσα
Βάθος και Βροχή στις ρίζες
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Αιμοπετάλια
Σάρκες
Πολλές φορές ταΐζω τα σκουλήκια
Αλέκτορα περιμένοντας στήνουν στο Έντερο αποικίες
Με την Οργή την ασχημάτιστη της χαραυγής
Με ξύλινο σπαθί Πολεμιστής του πολυφασικού Παντός
Και στου παντελονιού την τσέπη μια καπότα
Πριν το τελευταίο σφύριγμα να φουσκώνει και να σκάει
Με δέρμα αλαβάστρινο
Για κάποιαν Άλλη με περνούσε
Με δέρμα αλαβάστρινο μες στων Παραβατών το Άντρο
Βολτάριζε ανόρεχτα κάποια στιγμή στον Χρόνο
Και γητευμένος να βογγά απ’ τα βυζιά μου τα πρησμένα
Χωμένος μες στους Θάμνους για κάποιαν Άλλη με περνούσε
Ίσως και να ‘μαι αφού των Κυνηγών τα βέλη με δόλωμα και καμουφλάζ
Ίσως πανεύκολο διλήμματα στην Ύλη την πυκνή που εκδίκηση σχεδιάζει
Άκληρα του ζωδίου μου προγνωστικά καμώματα που χτίζουν
Τα Σκουλήκια
Γ’υρω απ’ την Πολιτειακή Ντιρεκτίβα
Μ’ ενθύμια ερμητικά ο Γδικιωμός
Η Τσατσά η ερμαφρόδιτη
Και παρακεί ξαπλώνω
Τα πετροβολημένα μου πουλιά
Χάδια
Πόθοι
Αυτές οι Κηλίδες στη θάλασσα
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Να βάφω τα χείλη με το πορφυρό που χωροφύλακες καυλώνει
Γύρω από μια ντιρεκτίβα πολιτειακή καθώς επιμένουν στο «καθήκον»
Σαν Πόρνη να τακτοποιώ μιας βιωμένης Ζήσης υποψίες
Το trafficking καθώς προωθεί από οικογενειακή τυπολογία γύρω
Στους φοριαμούς της Τρούμπας σαν γδικιωμός μ’ ενθύμια ερμητικά
Γύρω από ταυτότητα πολιτιστική που εξιλεώνεται με emoticons και likes
Κι ένσημα να κολλώ δίχως Πορείες στα κρατικά γαμήσια
Από τις CIA και Κα-Γκε-Μπε λογισμικό Θανάτου να προσμένω
Με Botox κι ερεθισμένες ρώγες να διαρκεί η πλαστική μου αναψυχή
Τιμωρημένη για την Αφέλεια την αγνοούσα με ηρωισμούς
Δεν σταματώ μ’ απλώνοντας και σ’ άλλους ανόητους παλάμες
Νάνοι που γιγαντώνουν το μέτριο σε τραγικότητα εικονική
Και με ρυθμό πολλαπλασιαστικό μιαν έκτρωση
Τους πουλημένους ν’ αποβάλλω Ποιητάς με το ύστερο στη Στέπα
Κουτσαβάκια πόσα να παλεύουν για αναγνώριση και Κοινό
Κόκκαλα
Παράβαση κατ’ εντολή
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Βάθος και Βροχή στις Ρίζες
Αιμοπετάλια
Τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Κόκκαλα
Αιμοπετάλια
Σάρκες
Στα ράφια τους οι Βιβλιοπώλες συσκευασίες ματαιοδοξίας
Όλη η Σιγή να μαζευτεί στις Λέξεις
Χαρτάκια να γλείφει low burns μα σάλιο να μη μουλιάζει Γλώσσα
Ο Ήχος ο παχύρρευστος
Στης Ενηλικίωσης το Σφαγείο
Αντί για Δάφνες
Μικρόφωνα
Η Μοναξιά πόσο ιδρωμένη
Η Μοναξιά πάντα ιδρωμένη
Πάνω στην τρωική την Άμμο
Αλέκτορας μοχθηρός
Με τη Δίψα στα Μάτια
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Ορίζεται το Έγκλημα
Μες στων θεσφάτων τ’ Αχαμνά
Η Εκάβη στον Ποταμό
Ω! Κράτος με την «ανθρωπιστική Ευθύνη»
Δοχεία leden
Κι αύριο
Βάθος και Βροχή στις Ρίζες
Κόκκαλα
Αιμοπεταλια
Σάρκες
Κάτω απ’ την κατάλευκη του σεντονιού την Πάχνη
Όλοι αυνανίζονται λίγο πριν μπει η Μάνα
Πολλές φορές βάζω το Όνομά μου σ’ ένα ανέκφραστο lowbap
lowbap ανέκφραστο
Παράβαση κατ’ Εντολή
Ενός λαθρεπιβάτη το ταπεινό κι απαρατήρητο σαμάρι
Τσατσά ερμαφρόδιτη η Δύση σκηνογραφεί κι όλο προστάζει
Σε Τέρμα αβίγλιστο αφήνω σταθερά το Σώμα και παρακεί ξαπλώνω
Τα Σκουλήκια γύρω απ’ την Πολιτειακή Ντιρεκτίβα
Μ’ ενθύμια ερμητικά ο Γδικιωμός
Η τσατσά η ερμαφρόδιτη
Και παρακεί ξαπλώνω
Τα πετροβολήμένα μου Πουλιά
Στο Πάτωμα ακόμη οι δαχτυλιές από τις βαρυτικές δυνάμεις
Μέχρι Θανάτου την «Αλήθεια» βασάνισε η Μελανή Οπή
Απ’ τη συγκράτηση τη μανιασμένη στου Ετοιμοθάνατου μετάβαση
Αφιόνι οι Οθόνες βελάζουν
Την Οργή την ασχημάτιστη
Θες τα ραγίσματα στον άγριο τον Ύπνο με υπόσχεση βουβή
Καθώς βάζει της Νομιμότητας λαδομπογιά πάνω στην Παιδεραστία
Καθώς κυματίζει μεσίτιους Θεσμούς στη Γυναικοκτονία πάνω
Χάδια
Πόθοι
Αυτές οι Κηλίδες στη Θάλασσα
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Πολλές φορές σιδερώνω τους μόχθους και Δακτυλοδεικτούμενη της Μέριμνας
Να μην τα βλέπουν οι Νεκροί που με κυκλώνουν
Νομίζω πως Εσύ βλέπεις ξεκάθαρα όταν ραγίζω
Τα πετροβολημένα μου Πουλιά και το μπλαβί Μπαλόνι
Απλώς το προσπερνάς και να Σου πω καλύτερα
Αρκεί ρε Φίλε που το βλέπεις και το γνωρίζουμε και οι δυο
Κόκκαλα
Αιμοπετάλια
Σάρκες
Μέσα σ’ αυτό το άγνωστο Πάρκο
Τα χάδια και τους πόθους ως την παραμόρφωση
Βοσκάνε οι διαστροφές απολογίες για την πάχνη την πρωινή
Χάδια
Πόθοι
Αυτές οι Κηλίδες στη Θάλασσα
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Βάθος και Βροχή στις Ρίζες
Του Πάνα τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Αιμοπετάλια
Σάρκες
Στο μαξιλάρι του Ακέφαλου ορθώνονται Υπνοβάτες
Κρεμώντας το παμπάλαιο αντανακλαστικό σε καλώδια ηλεκτροφόρα
Δοξολογώντας την έμφυτη κλίση τους
Κόκκαλα
Αιμοπετάλια
Σάρκες
Αφιόνι βελάζουν οι Οθόνες
Αυτές οι Κηλίδες στη Θάλασσα
Βάθος και Βροχή στις ρίζες
Του Πάνα τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Βάθος και Βροχή στις ρίζες
Του Πάνα τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Βάθος και Βροχή στις ρίζες
Του Πάνα τα τραγόμορφα στις Ζωοφόρους
Ω! Κράτος με την «φιλάνθρωπη Μέριμνα»
Lowbap ανέκφραστο
Παράβαση κατ’ Εντολή
Αυτές Κηλίδες στη Θάλασσα
Τα μάρμαρα τα σπουδαία
Κόκκαλα
Αιμοπετάλια
Σάρκες
