Στη Φωτογραφία είμαι εγώ, όταν διάβασα τη δήλωση της Ενώσεως Δικαστών & Εισαγγελέων.
Ολόκληρη κρίνεται ως ένα παραλήρημα ανθρώπων, στους οποίους επιστρέφεται ο Τρόμος, τον οποίον είχαν συνηθίσει ωστόσο να σκορπούν οι ίδιοι.
Απ’ τη θέση του Τρομοκράτη να βρεθείς στη θέση του τρομοκρατημένου απότομα κι αναπάντεχα, δεν είναι και λίγο.
Θέλει μία «διαχείριση», όσο να πεις…
Στέκομαι ωστόσο σε συγκεκριμένες εκφράσεις-κλειδιά:
«των Δικαστών, που επί σειρά ετών κοσμούν την Ελληνική Δικαιοσύνη με την εξαίρετη νομική τους κατάρτιση, το ακέραιο ήθος και την ευσυνειδησία τους»
Κοσμώ στην αρχαιοελληνική σήμαινε αυτός που παρέτασσε τον στρατό
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα «τὸν μείζω πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν» σήμαινε ο νομοθέτης με τη διαφορά πάντα πως επρόκειτο για τον «καλύτερο»
«Καλύτερος» δεν είναι αυτός που διορίζεται απ’ το Κράτος ούτε αυτός που καυχιέται περί «αξιοκρατίας» με γνώμονα τις περγαμηνές που του δίνει το Κράτος, η Εξουσία δηλαδή.
Πόσω μάλλον «Καλύτερος» δεν είναι όποιος έχει στο ενεργητικό του σωρεία σκανδάλων.
Ο Πλάτωνας επίσης καταγγέλλει την δωροδοκημένη διαφθορά, που απαντάται στους κόλπους της Δικαιοσύνης, επειδή μην νομίζουμε πως είναι χαρακτηρισιτκό μόνο της συγκυρίας που διανύουμε.
«Πράγμα πολλών χρυσίων τιμιώτερον» έλεγε λοιπόν, επειδή βασίλευε το «δεκάζειν προς το παρανομήσαι ή προς το μεροληπτείν».
Ανέκαθεν Διοίκηση και Δικαιοσύνη είναι υποχείριες των διεφθαρμένων Κομματαρχών και η Εξουσία με τη σειρά της εκμαυλίζει με την εγκαθίδρυση της εργατικής κοινωνίας και τους κατοίκους-πολίτες-υπηκόους.
Κοσμήτωρ βέβαια σήμαινε και ο άρχοντας που επόπτευε τους εφήβους, δηλαδή τους νέους ηλικίας από 18 ώς 20 ετών, εξ ου και οι κοσμήτορες στα εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Συμμορφωτές δηλαδή. Εποπτεύω τη Νιότη, ώστε να προσανατολιστούν σε συγκεκριμένη γνώση, ακίνδυνη προς την Εξουσία.
Μ’ αυτούς τους τρόπους λοιπόν «κοσμούν» οι θεράποντες-θεραπαινίδες της Δικαιοσύνης το σύμπλεγμα Κράτος-Ποίμνιο.
Παράταξη των υπηκόων δηλαδή σε πρόσφορη και συμφέρουσα στοίχιση.
Επιβολή νόμων, οι οποίοι, όπως είπαμε σε προηγούμενο κείμενο, θεσπίζονται ακριβώς για να απαλείφουν το Δίκαιο.
Εποπτείας της Νιότης και συμμόρφωσή της.
«αντίθεση υποκινούμενη από αυτούς, που δεν επιδεικνύουν στοιχειώδη σεβασμό στους θεσμούς και η απαξίωση των θεσμών αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή τους»
Με το συγκεκριμένο δεν αναφέρονται στις αντιδράσεις της πλατιάς μάζας, που «εξανίσταται λόγω μίας παράλογης αποφάσεως» και τις περισσότερες φορές, έχει αποδειχθεί, άγονται και φέρονται σε κάθε υποκίνηση κομματική, νομίζοντας πως «αντιστέκονται».
Η απειλή, διότι περί ξεκάθαρης απειλής πρόκειται αφορά τους ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση της σήψης του συστήματος και διασαφηνισμένα αντικαθεστωτικά επιχειρήματα.
Έχω ξαναπεί πως επικίνδυνος είναι ο αντικαθεστωτικός και όχι ο αλλοκομματικοπαραταξιακός.
Στον επόμενο τόνο αναλαμβάνει η Κοινωνική Ψυχολογία ν’ αρχίσει να προπαγανδίζει «νεοσύστατες ψυχικές διαταραχές διαρηγμάτωσης του κοινωνικού ιστού»
«κύριο χαρακτηριστικό έχει την πόλωση και το διχασμό» .
Σε αυτό το σημείο είναι που γελάνε και οι πέτρες.
Εκτός όλων των μονίμως διχαστικών νομοθετικών τακτικών, πάγια τακτική των θεσπισμάτων, ώστε να κερματίζει τους ανθρώπους σε μερίδες και να τους φέρνει αντιμέτωπους με τα συμφέροντά τους, η εργατική κοινωνία που λέγαμε, κι εκ των υστέρων να μπορεί να τους εκμεταλλεύεται όλους ανενόχλητο το Κράτος, αφού τους έδεσε και ως συνεργούς.
Ειδικά την τελευταία διετία της υγειονομικής χουντάρας περιθωριοποίησαν τόσους ανθρώπους με ένα εντελώς αβάσιμο επιχείρημα, ταμπελοποιώντας τους ως «ανεμβολίαστους»
Και στο οποίο στάθηκαν αμέριστοι αρωγοί ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι κομματικοί στρατοί.
Περί στρατών πρόκειται, ας μην ξενιζόμαστε.
(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)
Pages: 1 2
